the „History” of Victorian Scientific Naturalism: Huxley, Spencer and the „End” of natural history

w ramach obrony teorii ewolucji, T. H. Huxley i Herbert Spencer argumentowali, że historia naturalna nie jest już legalną dyscypliną naukową. Nakreślili zsekularyzowaną koncepcję życia z biologii, argumentując słuszność naturalizmu. Pomimo poparcia dla naturalizmu, zaproponowali dwie różne odpowiedzi na upadek Historii Naturalnej. Podczas gdy Huxley kładł nacisk na stworzenie dyscypliny biologicznej i wszystko, co się z tym wiązało, Spencer bardziej interesował się skonstruowaniem całego systemu intelektualnego opartego na idei ewolucji. W efekcie Spencer chciał stworzyć nowy światopogląd naukowy oparty na teorii ewolucji. Miało to konsekwencje dla ich zrozumienia ludzkiej historii, zwłaszcza tego, jak nauka ewoluowała przez wieki. Wpłynęło to na ich koncepcje ludzkiej sprawczości, awaryjności i kierunkowości w historii. Analiza odpowiedzi Huxleya i Spencera na” koniec ” historii naturalnej ujawnia niektóre głębokie podziały w naturalizmie naukowym i nieodłączne problemy naturalizmu w ogóle. Podczas gdy Huxley postanowił oddzielić to, co naturalne i historyczne, Spencer zdecydował się połączyć je w jeden system.