usuwanie fluoru

wywiad z Katya Cherukumilli przez DNews na Youtube

około 200 milionów ludzi na całym świecie pije wodę z toksycznym poziomem fluoru przekraczającym dopuszczalną granicę WHO 1,5 mg F- / L. stężenie fluoru w wodach gruntowych jest przede wszystkim określone przez naturalne rozpuszczanie bogatych w fluor skał granitowych. Narażenie na poziom fluoru powyżej 1.5 mg / L może powodować poważne reperkusje zdrowotne, w tym niedokrwistość z powodu złego wchłaniania składników odżywczych, plamienia szkliwa zębów (fluoroza zębów) i ciężkich deformacji kości u dzieci (fluoroza szkieletowa). Globalnie, nadmiar fluoru w wodach gruntowych odnotowano w wielu krajach, w tym w suchych regionach Indii, Sri Lanki, Chin, Wschodnioafrykańskiej doliny Rift, północnego Meksyku i środkowej Argentyny. W Indiach ponad 66 milionów ludzi jest narażonych na ryzyko rozwoju fluorozy i ma duże i niekorzystne skutki społeczne, gospodarcze i zdrowotne.

pacjenci z fluorozją szkieletową w dystrykcie Nalgonda, zdjęcie wykonane podczas wizyty terenowej Katii w 2013 r.

szczególnie w najnowszym indyjskim stanie utworzonym w czerwcu 2014 r., Telangana, Dystrykt Nalgonda oferuje odpowiednie miejsce do zbadania tego globalnego wyzwania rozwojowego, ponieważ problem tam jest poważny, długotrwały i nadal w dużej mierze nierozwiązany. Szacuje się, że 10% (~0.35 milionów ludzi) ludności powiatu jest dotkniętych zanieczyszczeniem fluorem, a około 10 000 osób jest nieodwracalnie okaleczonych z powodu fluorozy szkieletowej. Pomimo świadomości problemu przez ponad 6 dekad, zanieczyszczenie fluorem w Nalgondzie nadal utrzymuje się z powodu braku alternatywnych źródeł wody dla ludności wiejskiej.

chociaż wiele technologii odfluorowania okazało się skuteczne w laboratoriach, kilka zostało rozpowszechnionych w terenie, a jeszcze mniej wydaje się być zrównoważone długoterminowo. Technologia może nie być odpowiednia dla odległych obszarów wiejskich, jeśli jest pracochłonna, trudna do zwiększenia na poziomie wspólnotowym (często cytowany problem „techniki Nalgondy”), kosztowna, trudna do lokalnego pozyskania (np. Odwrócona osmoza, aktywowane filtry z tlenku glinu), nieodpowiednia kulturowo (np. char kostny) lub zawodna (np. rozcieńczanie przez zbieranie wody deszczowej).

Nasze laboratorium proponuje opracowanie nowatorskiej technologii defuoryzacji, która spełnia następujące wymagania dotyczące metody usuwania: jest on pozyskiwany lokalnie i przystępny cenowo, wysoce skuteczny, odpowiedni pod względem kulturowym, wykonalny technicznie i solidny na obszarach wiejskich oraz wymaga minimalnej siły roboczej do obsługi i utrzymania systemu. Badamy rudę boksytu, surowiec do produkcji tlenku glinu i aluminium, jako potencjalną zrównoważoną metodę usuwania fluorków przy niższych kosztach materiałów, energii i węgla.

aby uzyskać dodatkowe informacje na temat tego projektu, skontaktuj się z Katya Cherukumilli pod adresem [email protected].