Victor Emmanuel II of Italy

Victor Emmanuel II był królem Sardynii od 1849 do 17 marca 1861 roku, kiedy to przyjął tytuł króla Włoch i został pierwszym królem Zjednoczonych Włoch od VI wieku, tytuł ten posiadał aż do śmierci w 1878 roku. Zapożyczając ze starego łacińskiego tytułu Pater Patriae cesarzy rzymskich, Włosi nadali mu epitet Ojca Ojczyzny.
urodził się w Turynie jako najstarszy syn Karola Alberta, księcia Carignano, i Marii Teresy austriackiej, walczył w i włoskiej wojnie o niepodległość, zanim został królem Piemontu-Sardynii po abdykacji ojca. Mianował Camillo Benso, hrabiego Cavour, swoim premierem i umocnił swoją pozycję, tłumiąc Republikańską lewicę. W 1855 roku wysłał Korpus Ekspedycyjny na stronę sił francuskich i brytyjskich podczas wojny krymskiej; wysłanie wojsk włoskich na Krym oraz wykazana przez nich waleczność w bitwie pod Czernaja i w oblężeniu Sewastopola sprawiły, że Królestwo Sardynii znalazło się wśród uczestników konferencji pokojowej pod koniec wojny, gdzie mogło zająć się kwestią zjednoczenia Włoch z innymi mocarstwami europejskimi.