Voices Of The Revolution: The Five Riders
dzięki epickiemu poematowi Henry ’ ego Wadswortha Longfellowa Paul Revere jest często uznawany za jedynego jeźdźca, który zaalarmował kolonie o nadejściu Brytyjczyków. Mimo tego, wielu jeźdźców wyruszyło w nocy 18 kwietnia i w następnych latach, ostrzegając kolonistów przed zbliżaniem się i ruchem sił brytyjskich. Czterech mężczyzn i jedna kobieta podjechało późną nocą, ostrzegając wczesnych Amerykanów o niebezpieczeństwach. Byli to Paul Revere, Samuel Prescott, Israel Bissell, William Dawes i Sybil Ludington.
Paul Revere
poeci, historycy i podręczniki szkolne opowiadają historię legendarnej jazdy Paula Revere od ponad dwóch stuleci. Najpopularniejszym opowiadaniem jest poemat” Paul Revere 's Ride” Henry ’ ego Wadswortha Longfellowa. Zaczyna się:
Słuchajcie moje dzieci, a usłyszycie
o północy Paul Revere ’ s ride,
osiemnastego kwietnia, w siedemdziesiątym piątym;
ledwo żyje człowiek, który pamięta ten słynny dzień i rok.
dzięki Longfellowowi prawie żaden uczony czy szkolny dzieciak nie zna imienia Paula Revere ’ a i dlaczego był ważny. Choć jego rola została upiększona, nadal była znacząca.
Paul Revere, urodzony w Bostonie w 1734 roku jako syn francuskiego Hugenota i matki Bostońskiej, rozpoczął w młodości naukę zawodu ślusarza. Po śmierci ojca w 1754 roku Paul zaciągnął się do armii prowincjonalnej, by walczyć w wojnie francusko-indyjskiej.
Po zakończeniu wojny powrócił do Bostonu, by przejąć firmę swojego ojca, jednak popadł w kłopoty finansowe podczas ustawy o znaczkach z 1765 roku. Sfrustrowany przez to dał mu powód do dołączenia do Sons of Liberty, grupy ludzi początkowo odpowiedzialnych za organizowanie wczesnych działań rewolucyjnych i nawiązanie bliskiego związku z Josephem Warrenem.
w nocy 18 kwietnia 1775 roku Joseph Warren wysłał Revere ’ a, aby wysłał sygnał do Charlestown, że wojska brytyjskie są w ruchu. Revere jechał przez Północny Boston, przez to, co jest teraz Medford, Somerville i Arlington ostrzegając amerykańskich patriotów o ruchu wroga.
wbrew powszechnym przekonaniom Paul Revere nigdy nie wykrzykiwał zwrotu „Brytyjczycy nadchodzą”, a zamiast tego jechał szybko i w tajemnicy na północ. Jego podróż zakończyła się w Lexington, gdzie poznał innych Synów Wolności Johna Hancocka i Samuela Adamsa.
następnie, po spotkaniu z Williamem Dawesem i Samuelem Prescottem, trzej mężczyźni poszli własnymi drogami, aby zwiększyć swoje szanse na ucieczkę przed brytyjskimi oficerami stacjonującymi wzdłuż drogi. Revere został schwytany przez Brytyjczyków, ale jego towarzysze odnosili większe sukcesy w ich podróżach.
William Dawes
Joseph Warren nie tylko wysłał Paula Revere tej nocy, ale zlecił Williamowi Dawesowi jazdę, aby ostrzec kolonialnych minutemenów.
w 1896 roku amerykańska poetka Helen F. Moore była jedną z pierwszych, która poprawiła to niewielkie niedopatrzenie historii, kiedy skomponowała parodię wiersza Longfellowa z własną wersją:
To wszystko jest bardzo dobrze dla dzieci, aby usłyszeć
o północy jazdy Paula Revere;
ale dlaczego moje imię ma być zupełnie zapomniane,
kto jeździł tak śmiało i dobrze, Boże wot?
Dlaczego mam pytać? Powód jest jasny-
Nazywam się Dawes i jego Revere.
Dawes urodził się w Bostonie w 1745 roku i miał zostać odnoszącym sukcesy Tannerem i ewentualnym członkiem Bostońskiej milicji. W nocy 18 kwietnia Joseph Warren przydzielił Dawesowi, wraz z Revere ’ em, misję skierowania się na północ do Lexington, aby ostrzec Samuela Adamsa i Johna Hancocka przed ich zbliżającym się aresztowaniem oraz ostrzec kolonialnych minutemenów, że Brytyjczycy są w ruchu. Dawes przybył do Lexington około pół godziny po Revere, ponieważ koń tego ostatniego był podobno szybszy.
z domu Hancock-Clark w Lexington, dwaj mężczyźni wybrali się na Concord, spotykając się po drodze z Samuelem Prescottem. Niestety spotkali ich po drodze brytyjscy żołnierze. Trzej mężczyźni rozdzielili się, Dawes wjechał po drodze na podwórze wiejskiego domu, gdzie jego koń go wyrzucił, a następnie uciekł. Nie mogąc zlokalizować konia, Dawes został zmuszony do powrotu do Lexington.
Samuel Prescott
za zgodą Josepha Warrena Paul Revere zaaranżował spotkanie Samuela Prescotta i Dawesa w drodze z Lexington do Concord w nocy 18 kwietnia. Pochodzący z Concord, Massachusetts, Prescott był zaznajomiony z terytorium i byłby w stanie służyć jako przewodnik dla dwóch mężczyzn podczas ich nocnej podróży.
Kiedy brytyjscy oficerowie spotkali się na drodze do Concord i zostali zmuszeni do rozdzielenia się, Prescott był jedynym z trzech, który ostatecznie dotarł do Concord, niosąc wiadomość Warrena do tej części stanu. Jego znajomość terenu i śmiała jazda konna pozwoliły mu bezpiecznie dotrzeć do celu.
Israel Bissell
w przeciwieństwie do bardziej znanych nazwisk Revere, Dawes i Prescott, Israel Bissell (znany również jako „Isaac” lub „Trail” Bissell) był człowiekiem, który odbył najdłuższą jazdę w połowie kwietnia 1775 roku, zaczynając około 13 tego miesiąca. Według legendy, zawodowy kierowca pocztowy amerykańskich kolonistów, Bissell jechał cztery dni i sześć godzin wzdłuż Old Post Road, pokonując w tym czasie łącznie 345 Mil. Zgodnie z historią, krzyknął po drodze „do broni, do broni, wojna się rozpoczęła” w sensacyjny sposób, który przyciągnie największą uwagę i najprawdopodobniej pojawi się w najlepszych nagłówkach gazet.
Bissell rozpoczął swoją podróż w Watertown, Massachusetts, na zachód od Bostonu, i jechał swoim pierwszym koniem tak mocno, że zmarł tuż pod Worcester, Massachusetts. Udał się do Filadelfii, ostrzegając po drodze milicję.
amerykański poeta i historyk, Clay Perry, w stylu Longfellowa, napisał Odę do Bissella z tymi wersami otwierającymi:
Słuchajcie, moje dzieci, mojego listu
o długiej, długiej jeździe Izraela,
który prześcignął Pawła kilometrami i czasem
ale nie ocenił wiersza poety.
Bissell miał podobno wiadomość od generała Josepha Palmera, która została wydrukowana w gazetach tego dnia, w tym błędny Wydruk nazwiska Bissella. Czytało się:
wszystkim przyjaciołom amerykańskiej wolności niech będzie wiadome, że dziś rano przed świtem brygada, składająca się z około 1000 do 1200 ludzi wylądowała na farmie Phipa w Cambridge i pomaszerowała do Lexington, gdzie zastali kompanię naszej milicji kolonialnej w uzbrojeniu, do której strzelali bez prowokacji, zabijając sześciu ludzi i raniąc czterech innych. Ekspresem z Bostonu, znajdujemy kolejną brygadę, która wyrusza z Bostonu, liczącą około 1000 osób. Okaziciel, Tryal Russell, jest oskarżony o alarmowanie kraju aż do Connecticut i wszystkie osoby są zainteresowane dostarczeniem mu świeżych koni, jeśli mogą być potrzebne. Rozmawiałem z kilkoma osobami, które widziały zmarłych i rannych. Niech delegaci z tej kolonii do Connecticut to zobaczą.
Co ciekawe, ponieważ te przejazdy są tak przesiąknięte mitem, Sam Izrael Bissell stał się nieco legendą. Niektórzy historycy twierdzą, że nigdy nie istniał, lub że „Israel Bissell” było nazwą nadaną wielu kolarzom pocztowym, którzy odbyli podróż z Bostonu do Filadelfii. Palmer, który zlecił Bissellowi, wysłał go tylko do Hartford w Connecticut, gdzie przekazywał wiadomość innemu kurierowi, który kontynuował dalszą część podróży. W ten sposób miała funkcjonować pierwsza Poczta.
Po tej podróży Bissell zaciągnął się do pułku Connecticut i ostatecznie został sierżantem pod dowództwem pułkownika Erastusa Wolcotta, sygnatariusza Deklaracji Niepodległości.
nawet mimo to, jadąc z Watertown do Hartford, Bissell (czy jak tam się właściwie nazywał) jechał najdalej z pięciu jeźdźców i powinien być zapamiętany za tę służbę dla amerykańskich kolonistów.
Sybil Ludington
ostatnią ze słynnych nocnych jeźdźców była, o dziwo, kobieta. Chociaż nie udała się w podróż do 26 kwietnia 1777 roku, jej służba dla wojsk amerykańskich była niezwykła. Córka pułkownika Henry ’ ego Ludingtona, Sybil, w wieku szesnastu lat, miała odbyć podwójną podróż do Revere (łącznie 40 mil), aby ostrzec kolonistów w Danbury w Connecticut przed zbliżaniem się Brytyjczyków.
na zlecenie jej ojca, który wiedział, że Sybil zna teren, młoda dziewczyna wyruszyli o 21: 00 w nocy 26 kwietnia przez Kent do Farmers Mills, a następnie wrócili do domu ponownie, wilgotni od deszczu i wyczerpani, tuż przed świtem. Ludzie, których zwerbowała, byli zbyt późno, aby uratować miasto Danbury, które zostało podpalone przez Brytyjczyków, ale byli w stanie wypędzić oddziały wroga z tego obszaru.
została później pochwalona przez George ’ a Washingtona za bohaterstwo. Jej pomnik (widziany powyżej) został wzniesiony wzdłuż jej trasy w Carmel w Nowym Jorku, wraz z wieloma innymi znakami jej historycznej jazdy.
zdjęcia dzięki uprzejmości Wikimedia Commons na licencji Creative Commons Share-Alike 3.0
 |
aby dowiedzieć się więcej o Konstytucji — ludziach, wydarzeniach, przełomowych przypadkach — zamów kopię „Konstytucji USA & fascynujące fakty na jej temat” już dziś! zadzwoń do zamawiającego: 1-800-887-6661 lub Zamów książkę online. |