Wolność wyznania na Komorach

ramy prawne i polityczneedytuj

konstytucja przewiduje wolność wyznania, ale rząd nadal ograniczał to prawo w praktyce. W 2009 roku poprawka do Konstytucji dodała, że Islam jest ” religią Państwa.”Ponadto Konstytucja stwierdza ,że Islam jest” stałą inspiracją zasad i reguł rządzących Unią.”

Konstytucja z 2002 roku przywraca Ndzuwani (Anjouan), Ngazidja (Grande Comore) i Moheli w nową Federację, która przyznaje Wyspom większą autonomię. Nie ma żadnych ograniczeń prawnych, które uniemożliwiają chrześcijanom uczęszczanie do kościoła, a chrześcijanie niebędący obywatelami mogą praktykować swoją wiarę bez interwencji rządu, o ile nie próbują nawracać obywateli. Obcokrajowcy przyłapani na prozelityzowaniu religii innych niż Islam podlegają deportacji.

chociaż prawo pozwala niemuzułmanom praktykować swoją religię, zabrania obywatelom nawracania się z islamu. Zmieniona Konstytucja z 2002 r. podtrzymuje wolność religijną; jednak istniejący wcześniej Kodeks karny zabrania konwersji z islamu i nie został jeszcze zmodyfikowany, aby odzwierciedlić ten standard. Chociaż prawo to jest wykonalne, rzadko jest stosowane.

władze rządowe nadal zakazują niemuzułmanom prozelityzmu. Prawo pochodzące z początku lat 80. mówi ,że ” ktokolwiek ujawnia, Promuje lub uczy muzułmanów religii innej niż Islam, zostanie ukarany trzymiesięcznym wyrokiem więzienia i grzywną w wysokości 50 000 do 500 000 Franków Komorańskich.”Jednak w praktyce rząd nie nakłada tej grzywny.

Grand Mufti jest częścią rządu i zarządza Departamentem, który zajmuje się sprawami dotyczącymi religii i Administracji religijnej. Stanowisko Wielkiego Mufti jest związane z Ministerstwem Spraw islamskich, a on doradza rządowi w sprawach wiary islamskiej i zapewnia przestrzeganie praw islamskich. Jest nominowany przez prezydenta. Wielki Mufti okresowo konsultuje się z grupą starszych, aby ocenić, czy zasady islamu są przestrzegane, i regularnie zwraca się do narodu w radiu w kwestiach społecznych i religijnych, takich jak małżeństwo, rozwód i edukacja.

chociaż nauka islamu nie jest obowiązkowa w szkołach publicznych, zasady islamu są czasami nauczane w połączeniu z językiem arabskim w szkołach publicznych na poziomie gimnazjum. Nie ma odrębnych przepisów dotyczących mniejszości religijnych w szkołach publicznych; obcokrajowcy mogą jednak zażądać, aby ich dzieci nie otrzymywały instrukcji islamu lub szkolenia języka arabskiego. Prawie wszystkie dzieci w wieku od 4 do 7 lat również uczęszczają do szkół, aby nauczyć się recytować i rozumieć Koran, chociaż uczestnictwo nie jest obowiązkowe dla mniejszości religijnych. Na wyspie Ngazidja (Grande Comore) znajduje się ponad 10 prywatnych szkół, z których żadna nie jest specjalnie niemuzułmańska.

kilka islamskich świąt, w tym islamski Nowy Rok, narodziny proroka Mahometa i Eid al-Fitr, są świętami narodowymi.

flaga Komorów zawiera muzułmańskie symbole: półksiężyce i gwiazdy na zielonym tle.

rząd nie wymaga, aby Grupy religijne były licencjonowane, rejestrowane lub oficjalnie uznawane.

ograniczenia wolności religijnejedytuj

rząd nie zakazuje konkretnych religii ani frakcji religijnych. Rząd pozwala zorganizowanym grupom religijnym ustanawiać miejsca kultu, szkolić duchownych, aby służyli wiernym i gromadzić się do pokojowej działalności religijnej. Jednak prozelityzm dla jakiejkolwiek religii z wyjątkiem islamu jest nielegalny, a obcokrajowcy przyłapani na prozelityzmie dla religii innych niż Islam podlegali deportacji zgodnie z prawem.

w 2013 r.uchwalono ustawę ustanawiającą doktrynę sunnitów Shafi ’ i jako jedyną dozwoloną praktykę religijną w kraju i nakładającą sankcje na wszystkie inne praktyki religijne ze względu na unikanie niepokojów społecznych i podważanie spójności i jedności narodowej. Rząd stwierdza, że ratyfikował prawo ze względu na obawy przed radykalizacją religijną.

nie było doniesień o sponsorowaniu przez rząd mowy lub materiałów, które sprzyjałyby nietolerancji lub nienawiści wobec jakichkolwiek grup religijnych.

rząd nie zakazuje, nie ogranicza ani nie karze rodziców za wychowywanie dzieci zgodnie z wybranymi przez nich naukami i praktykami religijnymi.

nie ma szczególnych wymogów religijnych dotyczących członkostwa w partii rządzącej.

rzad nie oznaczal religii na paszportach lub narodowych dokumentach tozsamosci, ani jawnie, ani w Kodeksie.

rząd zakazał dystrybucji literatury religijnej, odzieży i symboli. Międzynarodowy Kościół Moroni został dopuszczony do importu 10 000 pudełek podarunkowych w kwietniu 2007 r.pod warunkiem, że pudełka nie zawierały literatury religijnej, symboli ani odzieży. W 2006 roku organizacji zakazano dystrybucji pudełek z zabawkami dla miejscowych dzieci zawierających naszyjniki z krzyża. W 2006 władze na Grande Comores zakazały organizacji pozarządowej (NGO) Who Will Follow Me?, stworzony przez Kościół protestancki w Moroni, z dystrybucji importowanych koszulek z imieniem Ngo w Komoranie.

zakazy spożywania alkoholu i nieskromnego stroju są egzekwowane sporadycznie, zwykle w miesiącach religijnych, takich jak Ramadan. Alkohol może być importowany i sprzedawany za zgodą rządu.

nadużycia wolności religijnejedytuj

6 lipca 2006 roku, w wyniku ogólnej amnestii ogłoszonej przez prezydenta Ahmeda Abdallaha Sambiego z okazji Święta Niepodległości, uwolniono więźniów, którzy zostali aresztowani w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Wśród nich było czterech obywateli, którzy zostali skazani za „ewangelizowanie muzułmanów” za prowadzenie chrześcijańskich debat religijnych w prywatnej rezydencji. Rzadko zdarzają się przypadki więźniów religijnych lub więźniów. Był to jedyny zgłoszony przypadek, w którym rząd nałożył grzywny, później uchylone, za niedozwoloną działalność religijną. Lokalna policja poparła decyzję wioski Ndruani o wypędzeniu ” ewangelizatorów.”

w 2013 i 2014 roku rząd nie zezwolił nie-sunnickim muzułmanom na ustanawianie miejsc kultu lub zbieranie się w celu pokojowych działań religijnych.

przymusowa konwersjaedytuj

nie było doniesień o przymusowej konwersji Religijnej, w tym o nieletnich obywatelach USA, którzy zostali uprowadzeni lub nielegalnie wywiezieni ze Stanów Zjednoczonych, ani o odmowie powrotu takich obywateli do Stanów Zjednoczonych.