wspólnoty etniczne Nowej Kaledonii

od około trzech tysięcy lat jedynymi mieszkańcami archipelagu byli Austronezyjczycy. Ludzie, którzy dotarli do wybrzeży Nowej Kaledonii, stanowili część Austronezyjskojęzycznych ludzi, którzy ponad 5000 lat temu migrowali na południe z Tajwanu przez Filipiny, Indonezję i Nową Gwineę, zanim rozprzestrzenili się na Wyspy Południowego Pacyfiku. Takie są korzenie ludu Kanak.

dopiero w 1774 roku, kiedy kapitan James Cook i jego załoga wylądowali na Nowej Kaledonii, Ci wyspiarze po raz pierwszy zetknęli się z europejskimi odkrywcami. W 1853 Francja przejęła oficjalnie Nową Kaledonię. Francuska aneksja zapowiadała okres kolonizacji, podczas którego tysiące skazańców, głównie pochodzących z Europejskiego wydobycia, zostało wysłanych do Nowej Kaledonii. Ich potomkowie stanowią część wielokulturowego dziedzictwa kraju.

europejscy osadnicy i skazańcy, którzy pozostali w Nowej Kaledonii, tworzą obecnie wspólnotę Caldoche, nie mylić z późniejszymi przybyszami europejskimi, znanymi lokalnie jako „z ’ oreilles”.

oprócz tych europejskich imigrantów, w XX wieku na Nową Kaledonię przybyło wiele innych społeczności, przyczyniając się do wieloetnicznej mieszanki, która tworzy obecną populację.

ludzie przybyli z Indonezji, Japonii, Tahiti, Wallis, Futuny, Vanuatu, Wietnamu i innych krajów, aby powiększyć tygiel społeczności Nowej Kaledonii.

podczas gdy wszystkie te grupy etniczne zasadniczo zachowały wiele ze swojego dziedzictwa kulturowego, linie podziału stopniowo zanikały i zanikały z czasem, gdy ludzie mieszali się i zawierali małżeństwa, tworząc populację o bogatym i żywym dziedzictwie wielokulturowym.