wydawnictwa prasowe

średniowieczna Europa

w Europie przez kilka stuleci po rozpadzie Cesarstwa Rzymskiego brakowało impulsu do regularnej publikacji wiadomości. Dzięki wynalezieniu i dalszemu rozwojowi druku typograficznego w XV i XVI w.zwiększony nakład książek i broszur nie obejmował właściwie zdefiniowanych gazet. Najbliższą formą był newssheet, który nie był drukowany, ale odręcznie pisany przez oficjalnych skrybów i czytany na głos przez miejskich krzykaczy. Wiadomości były również zawarte w newsbooku lub broszurze informacyjnej, która rozkwitła w XVI wieku jako środek rozpowszechniania informacji na poszczególne interesujące tematy. Jeden z takich pamfletów, wydrukowany w Anglii przez Richarda Fawkesa i datowany na wrzesień 1513, był opisem Bitwy pod Flodden Field. Ta czterolistna broszura, zatytułowana The Trew Encountre, zawierała naoczną relację z bitwy wraz z listą zaangażowanych angielskich bohaterów. W ostatniej dekadzie XV wieku w samej Anglii wydawano ponad 20 gazetek rocznie, co odpowiadało regularnym dostawom na kontynencie. Autorzy i drukarze uniknęli oficjalnej cenzury lub kar, pozostając anonimowymi lub kultywując pewną ciemność, ponieważ upłynęło dużo czasu, zanim broszury zwróciły uwagę władz. W każdym razie tematy najczęściej wybierane do reportażu-skandale, wyczyny heroizmu, czy cudowne wydarzenia-były głównie niepolityczne i nie mogły być traktowane jako zagrożenie dla potężnych. Rządy w różnych krajach były już w awangardzie publikowania wiadomości w celach propagandowych. Republika Wenecka ustanowiła precedens, pobierając opłatę wstępną w wysokości jednej gazety (około trzech czwartych grosza) za publiczne odczyty najnowszych wiadomości dotyczących wojny z Imperium Osmańskim (1563), uznając w ten sposób komercyjne zapotrzebowanie na wiadomości, nawet ze strony analfabetów. Termin gazette miał stać się powszechny wśród późniejszych gazet sprzedawanych komercyjnie. Innym popularnym tytułem miał być Merkury (Rzymskie imię posłańca bogów). Mercurius Gallobelgicus (1588-1638) był jednym z najwcześniejszych periodycznych streszczeń wiadomości, które zaczęły pojawiać się w Europie pod koniec XVI wieku. Nazwy gazet, takie jak Mercury, Herald i Express, zawsze były popularne, sugerując bezpośredniość lub świeżość lektury. Inne nazwy, takie jak Observer, Guardian, Standard i Argus (w mitologii greckiej postać o wielu oczach, a więc czujny obserwator), podkreślają społeczną rolę, jaką gazety odgrywają w demokratycznym społeczeństwie.