wypalenie zawodowe i jego uwarunkowania wśród personelu ratowniczych służb medycznych w Iranie

kilka obserwacji dotyczyło wysokiego wskaźnika wypalenia zawodowego wśród personelu ośrodków ratowniczych służb medycznych (EMSs). Wypalenie zawodowe wpływa na samopoczucie i jakość życia personelu EMS. Głównym celem tego badania była ocena wypalenia zawodowego i jego uwarunkowań wśród irańskiego personelu EMS. Badanie to zostało przeprowadzone we wszystkich ośrodkach EMS w dwóch prowincjach Kermanszah i Hamadan na zachodzie Iranu. Próbka składa się z 260 pracowników (110 W Hamadanie i 150 w Kermanszah), które zostały kolejno wprowadzone. Informacje zostały zebrane przez obecność naukowców w swoich miejscach pracy za pomocą samodzielnego kwestionariusza. Wypalenie zawodowe mierzono za pomocą inwentarza wypalenia zawodowego Maslacha. Średnio 46,54% personelu wykazywało wysoką częstotliwość w podskalowym wyczerpaniu emocjonalnym, 38,85% wykazywało wysoką częstotliwość w podskalowej depersonalizacji, a tylko 2.69% z nich wykazywało wysoką częstotliwość w podskalowej niekompetencji/braku osobistych osiągnięć. Jeśli chodzi o nasilenie wypalenia, poważne wyczerpanie emocjonalne i depersonalizację wykryto średnio odpowiednio 25,39% i 37,69 personelu; podczas gdy średnio 97,31% wyraziło niski poziom braku osobistych osiągnięć. Częstotliwość i nasilenie wypalenia negatywnie wpłynęły na młodszy wiek, status osoby samotnej, historię palenia tytoniu, niższe dochody, wyższe doświadczenie zawodowe, dłuższe zmiany, a nawet status zawodowy współmałżonka. Irański personel EMSs znacznie ucierpiał z powodu wyczerpania emocjonalnego i depersonalizacji. Powinno to być skutecznie zarządzane i ulepszane przez wsparcie organizacyjne, konsultacje psychologiczne i skuteczne zarządzanie mające na celu poprawę uwarunkowań pojawiania się wypalenia zawodowego.