Adolf Eichmann
Adolf Eichmann (1906-1962) was a Nazi SS-Ober-sturmbanführer (a Nazi paramilitary Party rank corresponding with ppłk), and one of the central characters responsible for the mass deportation of Jews to Getto and death camps in German-occupied territories during WWII.
In 1932 he joined the Nazi Party and the SS, with the rank of SS-Redlica Leader (sierżant). Następnie wstąpił do Sicherheitsdienst des Reichsführers-SS lub SD (Agencji Wywiadowczej SS i partii nazistowskiej w nazistowskich Niemczech) i kontynuował pracę w tej organizacji, gdy w 1939 r.został przeniesiony do władz Reichssicherheitshauptamt (Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy) jako jeden z jego siedmiu wydziałów. Został mianowany szefem wydziału odpowiedzialnego za przymusową emigrację Żydów i innych „niepożądanych”, które naziści „ułatwiali” poprzez przemoc, zastraszanie i presję ekonomiczną. Po wybuchu II wojny światowej zorganizował pierwszą próbę masowej deportacji Żydów z ” Wielkiej Rzeszy Niemieckiej.”W 1941 r. został mianowany szefem RSHA IV B4 (sekcji spraw żydowskich lub Judenreferatu) i odegrał główną rolę w deportacji ponad 1,5 miliona Żydów ze wszystkich zakątków Europy do obozów zagłady i miejsc masowych mordów w okupowanej Polsce i na okupowanych terenach Związku Radzieckiego.
wraz z niemiecką inwazją na Związek Radziecki w 1941 roku nazistowska polityka wobec Żydów Uległa dalszej radykalizacji, ponieważ nacisk zmienił się z emigracji na eksterminację. Jako szef sekcji IV B4 RHSA, Eichmann uczestniczył w konferencji w Wannsee w 1942 roku, na której przyjęto i wdrożono plany eksterminacji europejskich Żydów. Ponieważ Eichmann miał nadzorować transport Żydów do obozów zagłady, szef RSHA Reinhard Heydrich zlecił Eichmannowi przygotowanie planu wdrożenia „ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej”, który miał zostać przedstawiony odpowiednim urzędom rządu i partii nazistowskiej.
w 1942 roku Eichmann i jego personel koordynowali deportacje do obozów zagłady Żydów ze Słowacji, Holandii, Francji i Belgii. W latach 1943 i 1944 ich uwagę zwrócili Żydzi z Grecji, Włoch i Węgier. Węgry były jedynym przypadkiem, w którym Eichmann zaangażował się bezpośrednio w deportacje. Od końca kwietnia 1944 r.do początku lipca 1944 r. Eichmann i jego współpracownicy deportowali około 444 000 węgierskich Żydów do Auschwitz-Birkenau, gdzie większość została zagazowana.
pod koniec wojny Eichmann został schwytany przez Amerykanów, ale udało mu się uciec w 1946 roku i uciekł do Argentyny. Tam żył pod wieloma fałszywymi tożsamościami. W 1960 agenci Mossadu (izraelskiej służby bezpieczeństwa) uprowadzili go i przywieźli do Izraela na proces. W grudniu 1961 roku Eichmann został uznany winnym zbrodni wojennych na ludności żydowskiej. Został powieszony 31 maja 1962 roku, jako jedyna osoba w historii, która otrzymała karę śmierci przez izraelski sąd.