Dlaczego Titanic zatonął? – Historia

około 100 000 ludzi zgromadziło się w doku w Belfaście w Irlandii 31 marca 1911 roku, aby obejrzeć Start Royal Mail Ship (RMS) Titanic. Uważany za” niezatapialny ” statek, Titanic był największym i najbardziej luksusowym liniowcem swoich czasów, mierzącym ponad 882 stopy długości od dziobu do rufy-długość czterech bloków miejskich-i 175 stóp wysokości i ważącym ponad 46 000 ton. Był wyposażony w najnowocześniejszą technologię, w tym zaawansowany elektryczny panel sterowania, cztery windy i zaawansowany system komunikacji bezprzewodowej, który mógł przesyłać kod Morse ’ a.

Titanic: Przed i po

11

11 zdjęć

jednak w nocy 14 kwietnia 1912 roku, zaledwie cztery dni po opuszczeniu Southampton w Anglii w swój dziewiczy rejs do Nowego Jorku, Titanic uderzył w górę lodową u wybrzeży Nowej Fundlandii i zatonął. Teraz, ponad sto lat po katastrofie Titanica, eksperci wciąż debatują nad możliwymi przyczynami tej historycznej katastrofy, która pochłonęła życie ponad 1500 pasażerów i załogi. Większość z nich zgadza się, że tylko kombinacja okoliczności może w pełni wyjaśnić, co skazało rzekomo niezatapialny statek.

jechał za szybko.
Od początku niektórzy obwiniali kapitana Titanica, kapitana E. J. Smitha, za przepłynięcie ogromnego statku z tak dużą prędkością (22 węzły) przez ciężkie wody Północnego Atlantyku. Niektórzy wierzyli, że Smith próbował poprawić czas przejścia statku siostrzanego „Białej Gwiazdy” Titanica, „Olympic”. Jednak w pracy z 2004 roku inżynier Robert Essenhigh spekulował, że próby opanowania pożaru w jednym z bunkrów węglowych statku mogły wyjaśnić, dlaczego Titanic płynął z pełną prędkością.

radiotelegrafista oddalił kluczowe Ostrzeżenie.
niecałą godzinę przed tym, jak Titanic uderzył w górę lodową, inny pobliski statek, „Californian”, poinformował przez radio, że został zatrzymany przez gęsty lód polowy. Ale ponieważ ostrzeżenie nie zaczynało się od przedrostka „MSG” (Master ’ s Service Gram), który wymagałby od kapitana bezpośredniego potwierdzenia otrzymania wiadomości, operator radiowy Titanica Jack Phillips uznał ostrzeżenie drugiego statku za pilne i nie przekazał go dalej.

mogło się źle skończyć.
zgodnie z twierdzeniem Louise Patten (wnuczki najstarszego oficera Titanica, który przeżył, Charlesa Lightollera), jeden z członków załogi statku spanikował po usłyszeniu rozkazu skręcenia „hard-a-starboard”, aby uniknąć zbliżającej się góry lodowej. Ponieważ okręty w tym czasie operowały na dwóch różnych układach sterowania, zdezorientował się i skręcił w złą stronę-bezpośrednio w stronę lodu. Patten włączyła tę wersję wydarzeń, o której powiedziała, że usłyszała od babci po śmierci Lightollera, do swojej fikcyjnej relacji o katastrofie Titanica, Good as Gold.

oglądaj: pełne odcinki największych tajemnic historii online już teraz i oglądaj nowe odcinki w soboty o 9/8c.

Budowniczowie Titanica próbowali obniżyć koszty.
w 1985 roku, kiedy amerykańsko-Francuska ekspedycja wreszcie zlokalizowała historyczny wrak, badacze odkryli, że, wbrew wcześniejszym ustaleniom, Titanic nie zatonął w stanie nienaruszonym po uderzeniu w górę lodową, ale rozpadł się na powierzchni oceanu. Materiałoznawcy Tim Foecke i Jennifer Hooper McCarty zrzucili winę na ponad 3 miliony nitów, które trzymały stalowe płyty kadłuba razem. Zbadali nity wydobyte z wraku i odkryli, że zawierają one wysokie stężenie „żużla”, pozostałości wytopu, które mogą powodować rozpad metalu. Mogło to osłabić część kadłuba Titanica, która uderzyła w górę lodową, powodując jej rozerwanie po uderzeniu.

Miraże i mgliste horyzonty zostały stworzone przez Warunki pogodowe.
dwa badania wykonane około 100.rocznicy katastrofy Titanica w 2012 roku sugerowały, że natura odegrała kluczową rolę w losach statku. Pierwszy argumentował, że w tym roku Ziemia zbliżyła się niezwykle blisko Księżyca i słońca, zwiększając ich przyciąganie grawitacyjne do oceanu i wytwarzając rekordowe pływy, które spowodowały wzrost ilości pływającego lodu na północnym Atlantyku w czasie zatonięcia. W drugim badaniu brytyjskiego historyka Tima Maltina stwierdzono, że Warunki Atmosferyczne w noc katastrofy mogły spowodować zjawisko zwane super refrakcją. To załamanie światła mogło stworzyć miraże lub złudzenia optyczne, które uniemożliwiały obserwatorom Titanica wyraźne ujrzenie góry lodowej. Sprawiłoby to również, że Titanic pojawiłby się bliżej, i Mniejszy, do pobliskiego statku „Californian”, powodując, że jego załoga założyła, że jest to inny statek bez radia, uniemożliwiając im próbę komunikacji. Z ich punktu widzenia i w tych mglistych warunkach, kiedy Titanic zaczął tonąć, załoga Kalifornijska pomyślałaby, że to tylko odpłynięcie.

Wideo: Titanic każdy wie, że Titanic był duży, a my mamy trudne liczby, aby to udowodnić. Odkryj, co sprawiło, że był to statek o dużych rozmiarach.

obserwatorzy nie mieli lornetki.
drugi oficer David Blair, który trzymał w kieszeni klucz do lornetki Titanica, został przeniesiony ze statku, zanim wyruszył w swój dziewiczy rejs z Southampton i zapomniał przekazać klucz oficerowi, który go zastąpił. Podczas późniejszego dochodzenia w sprawie zatonięcia, obserwator na Titanicu powiedział, że lornetka mogła pomóc im wykryć i uniknąć góry lodowej na czas. Blair trzymał klucz jako pamiątkę swojej bliskiej miss; został on sprzedany na aukcji w 2007 roku i przyniósł około 90 000 funtów.

nie było wystarczająco dużo łodzi ratunkowych.
bez względu na to, co spowodowało zatonięcie Titanica, prawdopodobnie można było uniknąć tak ogromnej utraty życia, gdyby statek miał wystarczającą ilość łodzi ratunkowych dla pasażerów i załogi. Ale liniowiec White Star opuścił Southampton z zaledwie 20 łodziami ratunkowymi, co jest legalnym minimum, o łącznej pojemności 1178 osób. Choć Maurice Clarke, urzędnik państwowy, który przeprowadził inspekcję Titanica w Southampton, zalecił, aby przewoził 50 procent więcej łodzi ratunkowych, jego odręczne notatki ujawniły później, że czuł, że jego praca będzie zagrożona, jeśli nie da słynnemu statkowi zgody na żeglugę. Z powodu chaosu, który nastąpił po tym, jak Titanic uderzył w górę lodową, 20 łodzi ratunkowych opuściło statek z około 400 pustymi siedzeniami, pozostawiając ponad 1500 ludzi do stracenia na lodowatych wodach Oceanu.