H – EDGAR DALE-Principles on Learning

Educator Effectiveness to metoda stosowana w systemie szkolnym K-12, która wykorzystuje wiele miar ocen, w tym obserwacje w klasie, próbki pracy ucznia, wyniki oceny i artefakty nauczycieli, w celu określenia wpływu konkretnego nauczyciela na wyniki uczenia się ucznia. Podczas gdy szkoły od wielu lat stosują praktyki i Polityki oceniania nauczycieli, pojawienie się polityk efektywności nauczycieli łączy te istniejące praktyki z rubrykami i wynikami testów, aby zapewnić bardziej solidne perspektywy pracy nauczycieli. Inicjatywy na rzecz efektywności wychowawców często wykorzystują opisy skutecznych praktyk dydaktycznych, takich jak „Framework for Teaching” Charlotte Danielson, aby zorganizować nauczanie odrębnych dziedzin do oceny. Domeny Danielsona obejmują: planowanie i przygotowanie, środowisko w klasie, obowiązki zawodowe i nauczanie.
Stożek doświadczenia Dale ’ a jest wizualnym modelem, który składa się z jedenastu (11) etapów, począwszy od konkretnych doświadczeń na dnie stożka, a następnie staje się coraz bardziej abstrakcyjny, gdy osiąga szczyt stożka. Ponadto, według Dale ’ a, układ w stożku nie opiera się na jego trudności, ale raczej na abstrakcji i liczbie zaangażowanych zmysłów. Doświadczenia na poszczególnych etapach mogą być mieszane i wzajemnie ze sobą powiązane, co sprzyja bardziej sensownemu uczeniu się.
zgodnie z jedną z zasad doboru i stosowania strategii nauczania, im więcej zmysłów jest zaangażowanych w uczenie się, tym więcej i lepiej będzie się uczyć, ale nie oznacza to, że konkretne doświadczenie jest jedynym skutecznym doświadczeniem, które nauczyciele powinni wykorzystać w przekazywaniu wiedzy uczącemu się. Podobnie jak wspomniano powyżej, doświadczenia na poszczególnych etapach mogą być mieszane i wzajemnie ze sobą powiązane, dlatego należy osiągnąć równowagę między konkretnymi i abstrakcyjnymi doświadczeniami, aby zaspokoić i zaspokoić wszystkie potrzeby ucznia we wszystkich dziedzinach rozwoju i aby pomóc każdemu uczniowi w jego całościowym rozwoju.
co więcej, przedstawione powyżej uogólnienie o stożku doświadczenia nie wystarcza. Właściwie, powinniśmy spróbować zagłębić się w każdy składnik stożka, ponieważ technologia Edukacyjna zasadniczo obraca się wokół stożka doświadczenia. Przechodząc jeden po drugim, zaczynając od konkretu do abstrakcji, zrozumiemy bardziej różne składniki stożka, które pomogą nam uchwycić prawdziwe znaczenie technologii edukacyjnej.
aby rozwinąć każdy ze składników, zacznijmy od bezpośrednich doświadczeń celowych . Są to doświadczenia z pierwszej ręki, które służą jako podstawa uczenia się. Na tym poziomie wykorzystuje się więcej zmysłów w celu budowania wiedzy. Ponadto, na tym poziomie, uczący się nauczył się, robiąc rzeczy przez siebie. Uczenie się odbywa się poprzez praktyczne doświadczenia. Ten poziom wyjaśnia i udowadnia jedną z zasad w doborze i stosowaniu strategii nauczania, im więcej zmysłów jest zaangażowanych w uczenie się, tym więcej i lepiej będzie się uczyć. Ten poziom dowodzi również, że technologia edukacyjna nie ogranicza się do nowoczesnych gadżetów i oprogramowania, które są obecnie dostępne komercyjnie. Pokazuje to, że nawet prosta okazja, którą dajesz każdemu dziecku, może pomóc im w nauce.
kolejnym poziomem byłyby wymyślone doświadczenia. Na tym poziomie wykorzystywane są reprezentatywne modele i makiety rzeczywistości, aby zapewnić doświadczenie tak bliskie rzeczywistości. Ten poziom jest bardzo praktyczny i sprawia, że nauka jest bardziej dostępna dla ucznia. Na tym etapie dostarcza bardziej konkretnych doświadczeń, nawet jeśli nie tak konkretnych jak doświadczenia bezpośrednie, co pozwala na wizualizację, która sprzyja lepszemu zrozumieniu koncepcji.
z drugiej strony kolejnym poziomem byłyby udramatyzowane doświadczenia. Na tym poziomie uczniowie mogą uczestniczyć w zrekonstruowanym doświadczeniu, które może dać im lepsze zrozumienie wydarzenia lub koncepcji. Dzięki udramatyzowanym doświadczeniom uczniowie lepiej poznają tę koncepcję, gdy pojawią się w sytuacji „jakby”.
kolejnym poziomem byłyby demonstracje. Jest to wizualizujące Wyjaśnienie ważnego faktu, idei lub procesu za pomocą zdjęć, rysunków, filmów i innych rodzajów mediów w celu ułatwienia jasnej i skutecznej nauki. Na tym poziomie rzeczy są pokazywane na podstawie tego, jak są one wykonywane.
innym poziomem byłyby wyjazdy studyjne. Ten poziom rozszerza doświadczenie w nauce poprzez wycieczki i wizyty w różnych miejscach, które nie są dostępne w klasie. Dzięki temu poziomowi doświadczenie w nauce nie będzie ograniczone do ustawień w klasie, ale raczej rozszerzone w bardziej złożonym środowisku.
po poziomie wyjazdów studyjnych pojawiają się eksponaty. Jest to nieco połączenie niektórych z pierwszych poziomów w stożku. W rzeczywistości eksponaty są połączeniem kilku makiet i modeli. Przez większość czasu eksponaty są doświadczeniami, które są „tylko dla Twoich oczu”, ale niektóre eksponaty zawierają doświadczenia zmysłowe, które mogą być związane z bezpośrednimi doświadczeniami celowymi. Na tym poziomie pojęcia znaczeń są przedstawiane uczniom w bardziej abstrakcyjny sposób. To doświadczenie pozwala uczniowi zobaczyć znaczenie i znaczenie rzeczy na podstawie różnych zdjęć i przedstawień przedstawionych.
kolejne poziomy to poziom telewizji i filmów oraz zdjęć sti8ll, nagrań i radia. Postanowiłem połączyć te dwa etapy, ponieważ jest on ponownie połączony ze sobą. Ze względu na szybki rozwój nowoczesnej technologii, Wiele osób uważa, że technologia edukacyjna jest ograniczona do tych etapów. Nie są świadomi, że ci mędrcy to tylko niewielka część EdTech. W przypadku telewizji i filmów implikuje wartości i przekazy za pośrednictwem telewizji i filmów. Z drugiej strony, zdjęcia, nagrania i radio są urządzeniami visual i auditor4y, które mogą być używane przez Lernera/grupę uczniów, które mogłyby poprawić i rozszerzyć doświadczenie lerninga
wreszcie zdecydowałem się połączyć dwa ostatnie poziomy, ponieważ są one używane ręka w rękę. Dwa ostatnie poziomy to wizualna symbolika i słowna symbolika. Te dwa poziomy są najbardziej złożone i abstrakcyjne spośród wszystkich elementów stożka doświadczenia. Na wizualnym poziomie symbolicznym wykresy, mapy, wykresy i diagramy są używane do abstrakcyjnych reprezentacji. Z drugiej strony, werbalny poziom symboliczny nie obejmuje wizualnej reprezentacji ani wskazówek dotyczących ich znaczeń. Głównie rzeczy związane z tym poziomem to słowa, pomysły, ceny, formuły i tym podobne.
po przejściu przez różne komponenty stożka doświadczenia można powiedzieć, że ułatwiając naukę, możemy użyć różnych materiałów i medium, aby zmaksymalizować doświadczenie uczenia się. Jedno medium nie wystarczy, więc jeśli możemy skorzystać z innych mediów. Nie ma nic złego w próbie połączenia kilku średnich tak długo, jak może to przynieść korzyści uczniom. Ponadto, poprzez poziomy zapewnione przez stożek doświadczenia, można powiedzieć, że konkretne doświadczenia muszą być najpierw dostarczone, aby wspierać abstrakcyjne uczenie się. Wreszcie, trzymanie się konkretnych doświadczeń nie jest nawet idealne, ponieważ poprzez dostarczanie abstrakcyjnych doświadczeń uczącemu się, tym bardziej on/ona rozwinie swoje umiejętności myślenia wyższego rzędu, które są ważne dla bardziej złożonego sposobu myślenia i radzenia sobie z bardziej złożonymi sytuacjami życiowymi. Poprzez zrozumienie każdego elementu stożka doświadczenia, można powiedzieć, że technologia edukacyjna nie ogranicza się do nowoczesnych gadżetów, które mamy teraz, ale jest to szeroka koncepcja, która obejmuje wszystkie media, których możemy użyć do osiągnięcia równowagi, ponieważ ułatwiamy skuteczną i znaczącą naukę.