Rozdział trzeci rodzaje smarów i ich kompozycje

niniejszy rozdział omawia rodzaje smarów i ich kompozycje. Gazy są stosowane jako smary w łożyskach smarowanych gazem, które działają w systemach aerodynamicznych (przy dużych prędkościach—10 000 do 600 000 obr. / min) lub aerostatycznych w temperaturach od 15 do 800 °C lub wyższych, gdzie ciekłe smary zamarzają lub rozkładają się, w nieprzyjaznym środowisku (np. promieniowanie), gdzie istnieje niebezpieczeństwo zanieczyszczenia i innych trudnych lub nietypowych sytuacji. Zalety smarowania gazowego obejmują-niską lepkość gazów, które rosną wraz z temperaturą, niskie straty ciśnienia, niskie współczynniki tarcia, małe wytwarzanie ciepła podczas tarcia, brak lokalnych gorących punktów, wszechobecność smarów na powierzchniach oraz brak problemów z uszczelnieniem, zatykaniem i zanieczyszczeniem. Większość smarów to płyny. Można je podzielić ze względu na pochodzenie na dwie grupy: (1) oleje mineralne pochodzące z ropy naftowej (Większość) i (2) oleje syntetyczne. Smary lub smary z tworzyw sztucznych są układami koloidalnymi (dyspersje), głównie żele, rzadko sols, w których faza dyspersyjna (ciągła) tworzy się z oleju smarowego, a faza rozproszona (zagęszczacz) jest anizotropowym ciałem stałym, które przenika do fazy ciekłej, dzięki czemu produkowany żel nabiera właściwości charakterystycznych dla stanu plastycznego (stałego). Z makroskopowego punktu widzenia smar może mieć konsystencję przypominającą masło, lub może być włóknisty, gąbczasty lub, rzadko, ziarnisty.