Terapia Hipervigilance podczas COVID-19 Część 3: Jak pary mogą pracować z Hypervigilance?
w poprzednich częściach tej trzyczęściowej serii wyjaśniłem, jak rozwija się hypervigilance i sposoby, w jakie może być użyteczna, a także jak może zawieść obu partnerów w związku w sposób merytoryczny. W trzeciej i ostatniej części tej serii zbadam, w jaki sposób zarówno osoby, jak i Partnerzy mogą pracować z hypervigilance w sposób, który jest addytywny, a nie zagrażający ich związkowi:
Hypervigilant Individuals Can Benefit From Examination Safety And Danger, as Well as Who they Can Trust
w mojej praktyce praca z hypervigilant polega głównie na spowalnianiu jednostek i pomaganiu im w nowym badaniu bezpieczeństwa i zagrożenia. Obejmuje to walidację bardzo rzeczywistych elementów niebezpieczeństwa i oddzielenie ich od katastroficznych konsekwencji lub wyimaginowanych skutków, które są bardziej oparte na przeszłych traumatycznych doświadczeniach niż obecnej rzeczywistości. Terapia pomaga ludziom uświadomić sobie, że w ich dorosłym życiu nie ma jeszcze bezpieczeństwa, a także pomaga zmienić ich wybory, aby zorientować się w kierunku bezpieczeństwa i z dala od niebezpieczeństwa.
pomaga również ludziom ocenić zaufanie, które istnieje w ich obecnych relacjach. Czasami moi pacjenci mają pomocnych partnerów, przyjaciół i członków rodziny, na których mogą polegać. Czasami jednak odnajdują się w relacjach, które mogą nie być bezpieczne, w tym z rodzicami, lub uprawiali je, i mogą odpowiednio wahać się, czy im zaufać. Prawie zawsze nie jest tak czarno-biały. Jednak pracuję z moimi pacjentami, aby ocenić wiarygodność, nauczyć się budować zaufanie i zwiększyć ich tolerancję na ryzyko, które z tym wiąże.
Potwierdzanie racji i prowadzenie szczerego dialogu na temat strachu–i jego manifestacji–może pomóc w stworzeniu silnego związku dynamiczny
w kontekście par ważne jest, aby hiperwigilancki partner uzyskał potwierdzenie, że ma rację co do COVID-19, ze zrozumieniem z obu stron, że nie jest to kontekst „wszystko albo nic”. Hypervigilant partner nie jest kryształową kulą, i choć on lub ona była dokładna co do pewnych konsekwencji, to nadal nie oznacza, że on lub ona dostaje do rogu Rynku w podejmowaniu decyzji lub perspektyw. Często partnerzy, którzy poczuli się zawstydzeni lub zranieni, potrzebują również, aby ich doświadczenia były postrzegane i rozpoznawane. Często korzystamy z terapii par, aby zbadać walidację w ramach relacji: kiedy jest ona wstrzymywana, kiedy jest oferowana hojnie i dlaczego.
oprócz pomagania hiperwigilantom tolerować ryzyko, zwiększać zaufanie i rezygnować z całkowitej kontroli, zachęcam partnerów do odgrywania roli w leczeniu–odnoszącej się do hiperwigilanckiego zachowania jako zrozumiałej, często wzajemnie korzystnej i kluczowej części przeszłego przeżycia jednostki. Partnerzy mogą być pomocnymi współpracownikami, a nie przeciwnikami. Mogą zaoferować wgląd w własne doświadczenia z dzieciństwa związane z bezpieczeństwem i niebezpieczeństwem oraz w to, jak można to wyrazić w dorosłym życiu. Mogą również zainicjować rozmowy na temat planowania z wyprzedzeniem, przewidywać potencjalne ryzyko–upewniając się, że masz wystarczającą ilość masek i jednorazowych rękawiczek, planując iść do sklepu w godzinach wolnych od pracy bez zbyt wielu osób, rozważając oszczędności finansowe zamiast inwestycji wysokiego ryzyka w tej chwili itp.- i być hojnym ze zrozumieniem, że niosą ze sobą pewne przywileje, czując się bezpiecznie na świecie.
przede wszystkim zrozumienie, że strach jest często subiektywnym doświadczeniem i przekonanie, że nie ma dobrego lub złego sposobu na posiadanie strachu, zwiększy ciekawość i ograniczy zawstydzenie różnych perspektyw. Jeśli partnerzy mogą stworzyć Hojny, potwierdzający i uczciwy dialog na temat strachu, mogą wykorzystać wzajemne perspektywy, aby wzmocnić relacje i pracować jako zespół. Nadpobudliwy partner może być w stanie wskazać pewne zagrożenia, których nikt nie widział (super pomocny podczas życia podczas COVID-19!), podczas gdy jego partner może być w stanie zapewnić bezpieczeństwo wokół scenariusza, który prawdopodobnie okaże się w porządku, nawet jeśli jest trochę nieoficjalny, lub zaoferować wsparcie i wspólnotę, nawet w obliczu niepewności.
–Liz Graham