Ustal przyczynę przejściowej utraty wzroku z dokładnym przesłuchaniem

maj 01, 2005

5 min przeczytaj

Zapisz

wydanie: maj 2005

dodaj temat do wiadomości e-mail alerty

otrzymuj wiadomość e-mail, gdy nowe artykuły zostaną opublikowane na

podaj swój adres e-mail, aby otrzymać wiadomość e-mail, gdy nowe artykuły zostaną opublikowane .

Subskrybuj

dodano do alertów e-mail

pomyślnie dodałeś do swoich alertów. Otrzymasz wiadomość e – mail, gdy nowa treść zostanie opublikowana.
Kliknij tutaj, aby zarządzać powiadomieniami e-mail

pomyślnie dodałeś do swoich powiadomień. Otrzymasz wiadomość e – mail, gdy nowa treść zostanie opublikowana.
Kliknij tutaj, aby zarządzać powiadomieniami e-mail
Powrót do Healio

nie udało nam się przetworzyć Twojego żądania. Spróbuj ponownie później. Jeśli nadal masz ten problem, skontaktuj się z [email protected].
Powrót do strony głównej

Przemijająca utrata wzroku jest odwracalnym objawem wielu możliwych chorób podstawowych.

można ją zdefiniować przez jej cechy kliniczne: monokular vs.obuoczne, szybkość początku i szybkość powrotu widzenia, całkowita utrata wzroku vs. częściowa utrata, całkowite zaangażowanie pola widzenia vs. częściowe zaangażowanie oraz to, czy towarzysząca mu konstelacja objawów była obecna podczas utraty wzroku.

Niestety, podstawowa patologia może być trudna do ustalenia, a czasami diagnoza nie może być potwierdzona lub odrzucona przez obiektywny test lub procedurę. Zdarzenie jest definiowane przez pacjenta z dodatkowymi szczegółami uzyskanymi w wyniku dokładnego i trafnego przesłuchania klinicznego.

pacjenci często błędnie interpretują, czy mieli utratę wzroku tylko w jednym oku. Jest to jeszcze bardziej widoczne u tych, którzy mają tylko przejściowe zdarzenia. Wystąpienia utraty wzroku z udziałem jednego pola hemifield często prowadzą pacjenta do przekonania, że stracił wzrok tylko w oku, w którym zaangażowane było pole skroniowe.

poproszenie pacjenta o szczegółowe opisanie tego, co mógł, a czego nie mógł zwizualizować podczas ataku, może pomóc w diagnozie. Jeśli pacjent opisuje, że widzi tylko połowę tarczy zegara lub połowę twarzy swojego małżonka, należy podejrzewać utratę obuocznego pola widzenia, a nie jednookularowego.

etiologie Nieneurologiczne

nie wszystkie epizody przejściowej utraty wzroku wynikają z podstawowej etiologii neurologicznej. Zaburzenia filmu łzowego często powodują przerywaną degradację wzroku. Wszelkie zakłócenia powierzchni rogówki, takie jak wysuszenie rogówki, ścieranie lub obrzęk, mogą wpływać na widzenie. Tymczasowy obrzęk rogówki spowodowany przerywanymi epizodami podwyższonego ciśnienia wewnątrzgałkowego, taki jak obserwowany w zespole dyspersji pigmentowej, powinien być zawsze rozrywany u młodych, aktywnych osób. Niestabilne soczewki lub implanty wewnątrzgałkowe mogą poruszać się wewnątrz i na zewnątrz osi wzrokowej pacjenta. Zmętnienie żelu do ciała szklistego może przejściowo utrudniać widzenie.

trzy najczęstsze etiologie neurologiczne przemijającej utraty wzroku to amaurosis fugax, klasyczna migrena (migrena z aurą) i przejściowe zaciemnienia wzrokowe.

Amaurosis fugax

Amaurosis fugax to bezbolesna jednostronna utrata wzroku trwająca od 2 do 30 minut, a następnie całkowita poprawa. Często jest opisywany przez pacjenta jako zasłona ciemności opadająca nad okiem. Utrata wzroku może być całkowita. Windykacja przebiega w takim samym schemacie jak początkowa strata. Kurtyna wydaje się wznosić lub rozwiązywać jak oczyszczająca mgła, a wizja powraca do poziomów wyjściowych. Poprawa ta jest zwykle bardziej stopniowa niż postęp utraty wzroku. Ze względu na nagły i bezbolesny charakter amaurosis fugax, większość klinicystów kojarzy go z etiologią naczyniową.

inny termin, transient Monocular visual loss (tmvl) lub transient Monocular blindness, jest często używany zamiennie z amaurosis fugax. Opisuje również tymczasową, natychmiastową jednostronną całkowitą utratę wzroku. Sugerowano, aby TMVL był używany do opisywania dłuższych epizodów utraty.

chociaż z pewnością może obejmować amaurosis fugax, TMVL może być również stosowany w szerszym kontekście. Gdy należy dokonać rozróżnienia między tymi terminami, amaurosis fugax należy uznać za odrębny podzbiór TMVL spowodowany szczególnie niedokrwieniem siatkówki i często stwierdzany jako ipsilateralna mikroemboli siatkówki i ipsilateralna niedrożność tętnicy miażdżycowej.

ponadto, zarówno amauroza fugax, jak i TMVL mogą być przedstawieniem szerszego spektrum choroby, w szczególności przemijającego ataku niedokrwiennego (TIA) i odwracalnego niedokrwiennego deficytu neurologicznego (skórnego).

TIA jest ogniskowym deficytem neurologicznym wtórnym do zlokalizowanego niedokrwienia trwającego mniej niż 24 godziny. Pacjenci ci często mają objawy i oznaki oprócz utraty wzroku. Mogą to być niedowład połowiczy, deficyt hemisensoryczny, wady wymowy, zawroty głowy, ataksja, nudności, wymioty i ewentualnie ból głowy.

skórka jest TIA, która trwa dłużej niż 24 godziny, ale pacjent wraca do zdrowia w pełni w ciągu 3 lub 4 tygodni. Te epizody skórne są również znane jako przedłużające się TIAs lub niewielki udar niedokrwienny. Stwierdzono, że pacjenci z TIA lub skórą mają podobne czynniki ryzyka naczyniowego i podobne rokowanie. Pacjenci, u których deficyty trwają dłużej niż te ramy czasowe, są uważani za cierpiących na udar mózgu.

klasyczna migrena

aury to zdarzenia neurologiczne obserwowane u pacjentów z klasyczną migreną. Aury zwykle rozwijają się gwałtownie w ciągu 5 do 20 minut i trwają krócej niż 1 godzinę. U tych pacjentów, gdy aura ustępuje, zwykle zaczyna się ból głowy. Najczęstszym rodzajem aury wydaje się być wizualna w przyrodzie. Aury wzrokowe można podzielić na typy: zjawiska pozytywne lub zjawiska negatywne.

najprostszymi typami pozytywnych AUR wizualnych są fotopsje, które są białymi lub kolorowymi figurami geometrycznymi składającymi się z małych kropek lub plamek, iskier, nieuformowanych błysków światła, smug światła lub falistych linii. Te fotopsje często migotają, błyszczą, błyszczą lub migotają.

najbardziej charakterystyczną aurą wizualną jest widmo fortyfikacji, które jest formacją oślepiających zygzakowatych linii. Ta scyntylacyjna Mroczka zwykle zaczyna się w centrum pola widzenia z źle zdefiniowaną utratą wzroku wyłożoną z jednej strony widmem fortyfikacji świetlnej. Często przypomina wadę wzroku w kształcie półksiężyca lub podkowy, graniczącą z poruszającymi się i świecącymi smugami światła. Ta scyntylacyjna Mroczka często powiększa się, gdy rozszerza się lub maszeruje na obrzeża. To rozszerzenie trwa od 10 do 30 minut i jest znane jako ” nagromadzenie.”Zwykle pozostawia za sobą obszar upośledzonego lub zaciemnionego widzenia.

złożone pozytywne aury wzrokowe mogą obejmować makrosomatognozję i mikrosomatognozję – postrzeganie, że część ciała jest nieproporcjonalnie duża lub mała. Inne pozytywne złożone zjawiska to mikropsy i makropsy (obiekty wydają się mniejsze lub większe) lub telopsy (obiekty postrzegane jako oddalone). Te złożone pozytywne aury wzrokowe zostały nazwane syndromem „Alicji w Krainie Czarów”.

ujemne aury wzrokowe mogą również wystąpić u pacjentów z klasyczną migreną. Mroki te mogą przybierać postać homonimicznych wad pola hemianopowego lub kwadratowego, mroków środkowych, widzenia tunelowego, wad pola widzenia wysokościowego lub całkowitej obustronnej ślepoty. Większość z tych mroków jest niejednolita i ma nieregularne granice; dlatego pacjenci opisują swoje widzenie jako niewyraźne, nieprzezroczyste lub mgliste, jakby oglądali obiekty przez film wody lub ogrzanego powietrza.

pacjenci z przejściową utratą wzroku z powodu migreny są zwykle młodsi i na ogół nie mają naczyń krwionośnych takich czynników ryzyka, jak cukrzyca, nadciśnienie tętnicze, choroby serca lub szyjki macicy w porównaniu do pacjentów z amaurozą fugax. To, oprócz różnych ram czasowych utraty wzroku, pomóc dokonać rozróżnienia między tymi dwiema chorobami.

przemijające zaciemnienia wzrokowe

końcowymi głównymi objawami neurologicznymi przemijającej utraty wzroku są przemijające zaciemnienia wzrokowe. Są to szarości, zaciemnienia lub rozmycia widzenia trwające od 5 do 15 sekund. Mogą być jednookularowe lub dwuokularowe. Często są one pogarszane przez zmiany postawy. Pacjent może wystąpić tylko kilka z tych epizodów dziennie lub może mieć ich setki, co prowadzi do funkcjonalnej niezdolności wzroku.

zawsze są bezbolesne. Są one związane z brodawczaka, jak widać u pacjentów z podwyższonym ciśnieniem wewnątrzczaszkowym z guza mózgu lub pseudotumor cerebri, głowy nerwu wzrokowego drusen i u pacjentów z dysków anomalnych. Zwięzłość przemijających zaciemnień wizualnych odróżnia je od fugaxu amaurosis i aury migrenowej.

dla Twojej informacji:

• Leonid Skorin Jr., OD, DO, FAAO, FAOCO, , oraz pisze i wykłada na temat chorób oczu i zaburzeń neurologiczno-okulistycznych. Przeszedł staż naukowy w zakresie neuro-okulistyki. Można się z nim skontaktować w klinice okulistycznej Albert Lea, Mayo Health System, 1206 W. Front St., Albert Lea, mn 56007; (507) 373-8214; faks: (507) 373-2819; e-mail: [email protected].