Ascetische praktijken in het Nieuwe Testament | Sint-Joris Grieks-Orthodoxe Kathedraal
ascetische praktijken in het Nieuwe Testament
aan het begin van Jezus’ bediening werd hij “geleid door de geest”en trok zich terug in de woestijn waar hij vastte. Hij had een ander pad kunnen kiezen, maar hij toonde ons het pad dat we moeten nemen om onze menselijke lichamen voor te bereiden op de uiteindelijke opstanding. In de woestijn was hij bezig met ‘geestelijke oorlogvoering’. Hij vastte veertig dagen en veertig nachten. Hij werd geconfronteerd met wilde beesten.”
wat wordt bedoeld met de woestijn? Het is een plek waar men alleen kan mediteren, bidden, vasten en reflecteren op de meest innerlijke essentie die hun spirituele werkelijkheid intensiveert. De woestijn is een plaats die ons scheidt van de normale activiteiten van een seculier leven. Het is een plek waar we alleen met God kunnen zijn. Wat het belangrijkste is, onze Heer toonde ons deze weg en roept ons om zijn voorbeeld te volgen. We zijn allemaal geroepen om periodiek naar de “woestijn”te gaan.in het Evangelie van Matteüs zegt de Heer, ” laat uw licht zo schijnen voor de mensen, dat zij uw goede werken mogen zien en uw vader die in de hemel is mogen verheerlijken.”(Matt 5:48) de” goede werken ” waarnaar hij verwijst zijn de zaligsprekingen: zalig zijn de armen, zalig zijn de zachtmoedigen, zalig zijn zij die honger lijden, zalig zijn de reinen van hart. Hij had het hier niet over sociale actie, maar over onze spirituele ontwikkeling. Deze idealen gevonden in de zaligsprekingen liggen ten grondslag aan ascetische praktijken voor alle orthodoxe christenen.
De Heer vraagt ons heel direct om onszelf te perfectioneren. Hij zegt: “weest dan volmaakt, gelijkerwijs uw hemelse Vader volmaakt is.”Hij vertelt ons duidelijk dat we aan onszelf moeten werken om onze manier van zijn te perfectioneren. Hij vertelt ons niet alleen om beter dan gemiddeld te zijn, maar om “perfect” te zijn zoals God. Matteüs laat ons zien dat de Heer ascetische praktijken initieerde naast de terugtrekking in de “woestijn.”Jezus had de ascetische praktijken kunnen afschaffen, maar hij zuiverde ze en gaf ze de juiste status binnen ons geestelijk leven. We moeten ze doen, maar ze doen zonder te pronken, zonder hypocrisie of roem. Hij zegt: “Ziet toe, dat Gij Uw gerechtigheid niet doet voor de mensen, om door hen gezien te worden; want dan zult gij geen loon hebben bij uw vader in de hemel.”(Matt 6:1) Hij toont ons hoe te bidden en hij instrueert zijn discipelen om te vasten wanneer hij wordt weggenomen. Op een gegeven moment vertelde hij zijn discipelen dat ze niet in staat waren om de duivel uit te werpen, omdat deze soort alleen kan worden verdreven door gebed en vasten.(Matt 17: 21 & Markus 9: 29)
Paulus ‘ brieven aan de Romeinen en de Galaten worden vaak gebruikt door degenen die zich verzetten tegen ascetische praktijken in de naam van het modernisme. Zij gebruiken delen van deze brieven om te rechtvaardigen dat verlossing een vrije gave van God is en dat elk soort werken, in het bijzonder ascetische activiteiten zoals vasten, gebed, aalmoezen geven en aanbidding, de vrije natuur van genade en de vrije gave van verlossing tegenspreken. Deze manier van denken ontkent de traditie, de leer van het evangelie en de ervaring van vele heiligen. Het is een” of/of ” manier van denken, geloven dat als men gered werd door geloof alleen dan is men niet gered door werken. Om deze twee brieven goed te begrijpen, moet men onderscheid maken tussen de werken in de wet zoals begrepen in het jodendom, en de werken in de wet zoals verfijnd door Christus. Onze redding is niet gebaseerd op het uiterste van geloof alleen of op onze werken alleen. Beide extremen zijn vals, maar zowel geloof als werken zijn noodzakelijk. God schiep de mens met een vrije wil naar zijn beeld. Als gevolg hiervan heeft God ons voorzien van een synergetisch pad naar verlossing dat ons verplicht om onze vrije keuze te gebruiken. God is de oorzaak en de initiatiefnemer en iemand die onze redding voltooit, maar we zijn verplicht om spiritueel te reageren op de vrije gave van genade. Ascetische activiteiten worden goed geplaatst in deze reactie. We hebben innerlijke discipline nodig, of zuiverheid van hart, om de juiste keuzes te maken. Dit heeft niets te maken met de” werken van de wet ” in de Joodse zin.Paulus zegt wanneer hij spreekt over de roeping van zijn en andere apostelen: “wij hebben genade en apostelschap ontvangen om de gehoorzaamheid van het geloof te bewerkstelligen omwille van zijn naam.”(Rom 1:4-5) het idee van “gehoorzaamheid van het geloof” is een idee dat impliceert iemands volledige geestelijke activiteit in de reactie op de genade van God. Het gaat om een voortdurende spirituele inspanning. Het gaat om keuze en actie. Paulus schrijft dat God ” een ieder naar zijn werken zal vergelden.”(Rom. 2: 6) Onze werken zijn belangrijk samen met ons geloof.Paulus adviseert ons om onze lichamelijke verlangens te beheersen. Hij vertelt ons: “laat daarom de zonde niet heersen in uw sterfelijk lichaam om haar begeerten te gehoorzamen. Laat uw leden niet zondigen als wapens van oprechtheid.”(Rom. 6: 12) hij ziet dat wij in een geestelijke strijd verwikkeld zijn. Hij zegt dat we eerst in staat moeten zijn om onze lichamelijke lusten te beheersen, zodat we de keuzes kunnen maken die ons in staat zullen stellen om de principes van de wet uit te voeren.. Ook het woord wapen impliceert dat we betrokken zijn bij een soort geestelijke oorlogvoering.hij schrijft ook: “u die slaven van de zonde waren gehoorzaamd uit het hart … “(Rom.6:17) eerder noemde hij het universele aspect van de” wet die geschreven is in de harten ” van de mensheid.(Rom 2: 15) Paulus spreekt over het diepste aspect van ons innerlijk leven. Hij impliceert een gehoorzaamheid die uit het hart komt en handelen in overeenstemming met Apostolische leringen. Dit is niet hetzelfde als het volgen van een soort regelboek, maar een manier van zijn waar we zuiver zijn in onze intenties. Deze zuiverheid is wat ontwikkeld moet worden om ons wezen te perfectioneren zodat we dichter bij God kunnen komen.hij schrijft bijvoorbeeld: “Ik smeek U daarom, broeders, door de barmhartigheid van God, dat u uw lichaam een levend offer, heilig, aanvaardbaar voor God, dat is uw redelijke dienst.”(Rom !2: 1) Wij zijn in zijn woorden het verstrekken van een “dienst” die een actie is en het aanbieden van onze lichamen als een “levend offer.”Paulus beveelt ook,” wordt niet gelijkvormig aan deze wereld, maar wordt veranderd door de vernieuwing van uw denken, opdat gij moogt bewijzen wat die goede, welbehagelijke en volmaakte wil van God is.”(Rom.12:2) Paulus neemt hier een synergetische werking aan van twee wil, de ene de wil van God, die voortgaat en voltooit, en de andere de wil van de mens, die reageert en meewerkt. Hij herinnert ons er voortdurend aan dat ons doel het leven is in het koninkrijk des hemels, dat niet van deze wereld is, maar een waar we ons op moeten voorbereiden.in zijn brieven aan de Korinthiërs vergelijkt hij het geestelijk leven met dat van het voeren van een ras en oorlog. Hij schrijft: “Weet je niet dat degenen die rennen in een race allemaal rennen, maar één krijgt de prijs? Ren op zo ‘ n manier dat je het kunt krijgen. En iedereen die wedijvert om de prijs is gematigd in alle dingen. Nu doen ze het om een vergankelijke kroon te verkrijgen, maar wij voor een onvergankelijke Kroon. Daarom loop ik zo: niet met onzekerheid. Dus vecht ik: niet als iemand die de lucht verslaat. Maar ik tucht mijn lichaam, en maak het tot onderwerping, opdat ik niet, als ik anderen gepredikt heb, zelf gediskwalificeerd worde..”(1 Kor. 9: 24-27) hier legt hij de nadruk op zelfbeheersing. Hij gebruikt de analogieën van de voorbereiding voor atletische wedstrijden, waar men moet oefenen en oefenen om een goede race te lopen. Hij laat ons zien dat het in het spirituele leven net zo is als in de atletiek. We moeten oefenen, ons voorbereiden net als een goede atleet voor de wedstrijd, als we ons spirituele doel willen bereiken om als God te worden. Deze oefeningen zijn onze ascetische oefeningen.in het hele Nieuwe Testament zien we dat er sprake is van een synergetische benadering van onze redding en daarom zijn de acties die we ondernemen om onze menselijke conditie te verbeteren of te zuiveren belangrijk voor ons om de leringen van Christus te kunnen volgen. Dit is niet iets dat alleen kloosters worden verwacht te doen. Het is iets waar we ons allemaal mee bezig moeten houden als we onze redding serieus nemen. De ascetische disciplines zijn de manier waarop we onszelf trainen om onze menselijke wil af te stemmen op de wil van God, zodat we in eenheid met hem kunnen leven en door Zijn genade kunnen worden verheven tot het paradijs en het eeuwige leven.de orthodoxe manier van leven is duidelijk niet passief gebaseerd op geloof alleen. Zowel geloof als werken in de wet zoals die door Christus is uiteengezet, niet te verwarren met de wetten van de Joden die Christus een nieuwe betekenis gaf, zijn noodzakelijk. Orthodoxie is geen geloof dat onderscheid maakt tussen twee manieren van leven – monastiek of getrouwd. Beide worden geaccepteerd als legitieme paden, hoewel de ene kan de voorkeur boven de andere. Het pad dat we nemen is er een die vrij gekozen wordt door ieder van ons. We moeten omgaan met het milieu dat onze keuze voor ons creëert. We moeten onszelf zuiveren door zelfdiscipline zodat we meer perfect kunnen worden en naar ons doel kunnen bewegen om als God te worden.