De opkomst van het wereldwijde antisemitisme
twee deskundigen bespraken de wereldwijde opkomst van het antisemitisme dat de afgelopen decennia opnieuw is opgetreden.op 22 oktober 2014 organiseerden het Joseph and Alma Gildenhorn Middle East Forum of the Middle East Program en het Global Europe program van het Woodrow Wilson Center en het Rabin Chair Forum van George Washington University een bijeenkomst “The Rise of Global Anti-Semitism” met Walter Reich, Senior Scholar, Woodrow Wilson Center, Yitzhak Rabin Memorial Professor of International Affairs, Ethics and Human Behavior, The George Washington University, en voormalig directeur, United States Holocaust Memorial Museum; en Roya Hakakian, Fellow, Woodrow Wilson Center, en auteur van Assassins of the Turquoise Palace en Journey from The Land of No: a Girlhood gevangen in revolutionair Iran. Haleh Esfandiari, directeur Midden-Oosten programma, Woodrow Wilson Center, modereerde het evenement.Reich begon met uit te leggen dat antisemitisme vaak wordt beschouwd als ‘ s werelds langste vorm van haat; het bestaat al meer dan twee millennia. Hij besprak hoe antisemitisme in het openbaar werd vermeden in de decennia na de Holocaust, maar het bleef prominent aanwezig in de privésfeer. De laatste tijd wordt antisemitisme openlijk geuit. Hij noemde recente incidenten in Europa, zoals het verbranden van synagogen, de ontheiliging van Joodse begraafplaatsen en gewelddadige aanvallen op Joden om de opkomst van wereldwijd antisemitisme te benadrukken. Reich benadrukte dat niet alleen islamitische randgroepen de schuld kunnen krijgen en dat het belangrijk is om ook rechtse radicale groepen te veroordelen. Deze nieuwe vorm van antisemitisme verschilt van eerdere versies omdat het meer tot uitdrukking komt in oppositie tegen de Israëlische natiestaat dan in oppositie tegen het Jodendom. Reich schetste gemeenschappelijke tropen van antisemitisme, zoals Joden die loyaler zijn aan Israël dan het land waarin ze wonen en Joden die de controle hebben over de financiële markten. Hij sloot zijn presentatie af door te verwijzen naar een anti-laster League enquête dat 26 procent van de ondervraagden wereldwijd geloofde dat 6 van de 11 gemeenschappelijke Joodse stereotypen waren “meestal waar.”In het Midden-Oosten, dit percentage was 74 procent; Iran registreerde de LAAGSTE met 56 procent.
Hakakian begon met te stellen dat de sleutel tot het uitroeien van antisemitisme is om het te bezitten en te bespreken door middel van een gezonde dialoog. Ze benadrukte de executie op 9 mei 1979 van Habib Elghanian, een belangrijke Iraanse Joodse leider, als een belangrijke gebeurtenis voor het Iraanse Jodendom na de Iraanse Revolutie. Deze gebeurtenis leidde tot een dialoog tussen Ayatollah Ruhollah Khomeini en Iraanse Joden die zich zorgen maakten over de toekomst van hun gemeenschap. Ze benadrukte dat veel joden ook tijdens de revolutie deelnamen aan demonstraties tegen de Sjah en dat Khomeini Iraanse Joden als afgescheiden van Israëlische Zionisten erkende. Hakakian vervolgde met uit te leggen dat hoewel Joden veilig blijven in Iran vandaag de dag, wetten uitgevaardigd sinds 1979 hebben hen verboden om te bloeien als ze blijven terugtrekken en uitgegroeid tot een “bedreigde soort.”Over hoe joden een grotere aanspraak op Iran hebben omdat ze in het land waren voordat moslims waren, beschreef ze hoe het Iraanse regime deze Joden nodig heeft als bewijs van het succes van zijn “Islamitische democratie.”Hakakian concludeerde door uit te leggen dat het essentieel is om de behandeling van Iraanse Joden te onderzoeken om het land zelf te begrijpen.in het vraaggedeelte van het evenement besprak Reich hoe het keerpunt in de opkomst van antisemitisme midden jaren tachtig kwam in verband met de zich ontwikkelende oorlogen in het Midden-Oosten, die niet-moslim antisemieten een front boden om zich achter te verschuilen. In reactie op het antisemitisme in Amerika legde Hakakian uit dat de Verenigde Staten nog geen manier hebben gevonden om het probleem constructief te bespreken, maar dat ze aangemoedigd wordt door het feit dat veel critici van Israël zelf Joods zijn.
door John Daniels, Middle East Program