Hoe Hard moet je je elleboog raken om hem te breken?

Wat is een elleboogfractuur?

de elleboog bestaat uit drie soorten botten: het opperarmbeen (bot van de bovenarm), het spaakbeen en de ellepijp (bot van de onderarm). Elk bot draagt bij aan wat wordt beschouwd als de “elleboog”, echter, het olecranon proces van de ellepijp is het prominente gedeelte van de elleboog. Het uitsteeksel van de olecranon is het benige punt dat wordt gevoeld wanneer de elleboog wordt aangeraakt.

Elleboogfractuur ook wel olecranonfractuur genoemd komt vaak voor (bestaat uit ongeveer 10% van alle fracturen rond de elleboog), en het gaat om trauma aan het benige punt van de elleboog (het olecranonproces genoemd). Elleboogfracturen variëren in complexiteit van eenvoudige dwarsfracturen tot schuine fracturen en verbrijzelde fracturen.

Wat zijn de oorzaken van een elleboogfractuur?

Direct trauma zoals een harde klap, bijvoorbeeld met een honkbalknuppel, bij de elleboog, is een veel voorkomende oorzaak van elleboogfractuur bij jonge kinderen en volwassenen. Ook rechtstreeks vallen op de elleboog kan resulteren in een verbrijzelde breuk, of de botten van de elleboog breken in kleine fragmenten. Indirect trauma zoals vallen met een uitgestrekte arm is vaak de oorzaak van elleboogfractuur bij ouderen.

Wat zijn de symptomen van een elleboogfractuur?

de symptomen van een elleboogfractuur omvatten intense pijn, die vaak gelokaliseerd is aan de achterste elleboog. Zwelling na een breuk beperkt mensen van het bewegen van hun elleboog en kan leiden tot een vermindering van de range of motion (ROM) bij de elleboog. Kneuzingen rond de elleboog kunnen optreden-kneuzingen kunnen langs de arm naar de hand of Schouder Reizen. Symptomen kunnen ook gevoelloosheid in de vingers en tederheid aan te raken.

Hoe wordt een elleboogfractuur gediagnosticeerd?het diagnosticeren van een elleboogfractuur impliceert het verkrijgen van een gedetailleerde medische anamnese. Artsen zullen een lichamelijk onderzoek van de elleboog en arm uitvoeren. Artsen zullen controleren op snijwonden en snijwonden. Bij meer ernstige fracturen kunnen botfragmenten door de huid bij de elleboog snijden.

andere onderzoeken kunnen bestaan uit het evalueren van de vingers en armen op sensatie. Artsen zullen andere delen van de arm beoordelen om andere schade uit te sluiten.

röntgenfoto ’s of röntgenfoto’ s kunnen een beter beeld geven van het onderliggende trauma aan de botten van de elleboog. Artsen zullen röntgenfoto ‘ s van de elleboog en arm vragen om een betere diagnose te stellen-en andere verwondingen uitsluiten. Röntgenfoto ‘ s zijn ook belangrijk voor het bepalen van fractuurpatronen om te helpen bij chirurgische procedures.

computertomografie (CT) scans kunnen ook worden gecombineerd met röntgenstralen om preoperatieve planning te ondersteunen.

behandelingsopties voor een elleboogfractuur

Er zijn niet-chirurgische behandelingen en chirurgische behandelingen voor een elleboogfractuur. De behandeling van elleboogfractuur hangt af van de ernst van de fractuur.

niet-chirurgische behandeling

artsen zullen niet-steroïdale anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID ‘ s) zoals ibuprofen aanbevelen om pijnsymptomen te verlichten, en ook adviseren om ice toe te passen om de zwelling te verminderen. Voor niet-verplaatste fracturen omvat niet-chirurgische behandeling vaak het dragen van een gips (of splitsingen) om de elleboog te immobiliseren.

spalken worden gewoonlijk gedurende drie (3) tot zes (6) weken gedragen voordat ze worden verwijderd. De spalken/afgietsels zijn zo ontworpen dat de elleboog wordt geïmmobiliseerd bij 45° – 90°. Oefeningen die het bewegingsbereik verbeteren, worden beschouwd als hulp bij beweging aan de elleboog.

chirurgische behandeling

Er zijn verschillende chirurgische ingrepen beschikbaar voor het herstellen van elleboogfracturen. Deze procedures hangen af van de leeftijd van de patiënt, de reeds bestaande aandoeningen van de patiënt, bijv. een oudere patiënt met osteoporose, enz. en de ernst van de breuk.

chirurgie wordt gewoonlijk overwogen voor verplaatste en open elleboogfracturen. Bij verplaatste breuken zijn de botten van de elleboog verschoven in positie tijdens het trauma dat de elleboog raakt. Verplaatste fracturen worden vaak gepresenteerd door oudere patiënten. Open breuken, aan de andere kant, treedt op wanneer de botten van de elleboog zijn gebroken in twee of meer kleine stukjes.

omdat open fracturen door de huid snijden en de patiënten blootstellen aan infecties, moet een operatie zo snel mogelijk worden uitgevoerd. Patiënten met open breuken van de elleboog worden antibiotica toegediend (intraveneus). Tijdens de operatie worden botfragmenten schoongemaakt en gerepareerd.

De gebruikelijke chirurgische technieken voor het herstellen van elleboogfracturen zijn

Spanningsbandfixatie of interne fixatie

deze procedure wordt vaak gebruikt voor het herstellen van niet-verbrijzelde dwarse elleboogfracturen. In deze procedure worden de stukken botten bij elkaar gehouden met schroeven, draden, pennen of metalen platen genaamd spanningsband.

intramedullaire fixatie

Deze techniek is vergelijkbaar met de spanningsbandfixatie. Gebruikt voor het repareren van eenvoudige dwars-en schuine breuken.

plaat-en schroefbevestiging

deze procedure wordt gebruikt voor het herstellen van verbrijzelde elleboogfracturen, Monteggia-fracturen, fracturen-dislocaties en schuine fracturen. Deze procedure biedt meer stabiliteit aan de botten dan de spanningsband.

excisie en tricepsontwikkeling

deze chirurgische behandeling wordt aanbevolen voor oudere patiënten met osteoporotisch bot. Het wordt ook uitgevoerd voor fracturen met uitgebreide verbrijzeling (minder dan 50% van het gewrichtsoppervlak) of niet-uniefracties. In deze techniek wordt de tricepspees opnieuw bevestigd met niet-absorbeerbare hechtingen die door boorgaten in de ellepijp worden overgegaan.

bottransplantaat

bottransplantaten worden gebruikt wanneer botfragmenten niet volledig worden teruggevonden. Een bottransplantaat kan worden verkregen van de patiënt, bijvoorbeeld van de heup of een donor. Kunstmatige biocompatibele materialen kunnen ook worden gebruikt om de fractuur

postoperatief herstel en behandeling te herstellen.

de patiënt moet de aanbevelingen van de arts blijven volgen na een behandeling met elleboogfracturen. Fysiotherapie en revalidatie worden geadviseerd om herstel te vergemakkelijken en het bereik van de beweging en handgebruik te verbeteren.

oefentherapeuten kunnen patiënten helpen de spieren van de elleboog en onderarm te versterken en ook de stijfheid van het gewricht te verminderen. Patiënten moeten vermijden zware voorwerpen met de aangedane arm op te tillen, te duwen of te trekken (als de operatie wordt uitgevoerd) totdat de arm goed is hersteld (meestal ongeveer zes weken na de operatie).

citaties

1. S. D. S. Newman, C. Mauffrey, S. Krikler. Olecranon fracturen. Letsel. Deel 40, Nummer 6. 2009. Pagina ‘ s 575-581. ISSN 0020-1383. https://doi.org/10.1016/j.injury.2008.12.013.
2. ” elleboog (Olecranon) FracturesOrthoInfoAAOS.”orthoinfo.aaos.org/en/diseases-conditions/elbow-olecranon-fractures/.
3. ” Olecranonfracturen.”5 okt. 2016, www.orthobullets.com/trauma/1022/olecranon-fractures.

Lees meer over Elleboogfracturen – https://www.handandwristinstitute.com/elbow-fractures/

Dr. John Knight

Dr. Dr. Knight is een Board gecertificeerd orthopedisch chirurg en Fellowship opgeleid. Dr Knight is verschenen op CNN, The Doctors TV, Good Morning America, The Wall Street Journal, The Washington Post, Forbes, The Huffington Post, Entrepreneur, Oxygen network en meer.