mijn ogen

Vision is duidelijk een essentieel gevoel om alles te doen in onze dagen en we nemen het meestal als vanzelfsprekend. Een vraag die me steeds wordt gesteld is: “hoe zien we het eigenlijk? Wat is het proces van visie?”

het uitgebreide antwoord is echt ingewikkeld en omvat veel hersenspinsels, maar de eenvoudige samenvatting is als volgt:

het zicht begint wanneer lichtstralen van een object worden gereflecteerd en de ogen binnenkomen via het hoornvlies, het transparante voorvenster in het oog. Het hoornvlies helpt focus de lichtstralen die door een ronde gat genaamd de pupil passeren. De iris, of gekleurd deel van het oog dat de pupil omringt, opent en sluit (waardoor de pupil groter of kleiner) om de hoeveelheid licht die door te regelen. De lichtstralen gaan dan door de lens, die daadwerkelijk van vorm verandert, zodat het de stralen verder kan buigen en ze op het netvlies aan de achterkant van het oog kan concentreren. Het netvlies is een dunne laag weefsel aan de achterkant van het oog die miljoenen kleine lichtgevoelige zenuwcellen genaamd staven en kegels bevat, die zijn vernoemd naar hun verschillende vormen. Kegels zijn geconcentreerd in het midden van het netvlies, in een gebied genaamd de macula. Bij fel licht zorgen de kegels voor een helder, scherp centraal zicht en detecteren ze kleuren en fijne details. De staven bevinden zich buiten de macula en strekken zich uit tot aan de buitenrand van het netvlies. Ze bieden perifeer of zijdelings zicht. Stangen laten de ogen ook beweging detecteren en helpen ons zien bij weinig licht en ‘ s nachts. Deze cellen in het netvlies zetten het licht om in elektrische impulsen. De staven en kegels zijn aangesloten op andere zenuwcellen, die uiteindelijk feeds in de oogzenuw, het oog “HDMI-kabel” die het oog verbindt met de hersenen. De oogzenuw stuurt deze impulsen naar de hersenen waar een beeld wordt geproduceerd in de visuele cortex, en dan begint het leuke deel van het interpreteren van vormen, kleuren, objecten, beweging etc echt.