Rembrandt

Rembrandt van Rijn
Rembrandt van rijn-self portrait.jpg
Self portrait by Rembrandt, detail (1661).
Geboorte-naam Rembrandt Harmenszoon van Rijn
Geboren op 15 juli 1606
Leiden, Nederland
Overleden 4 oktober 1669
Amsterdam, Nederland
Nationaliteit nederlands
Veld Schilderen, Grafiek
Beroemde werken Zie hieronder

Rembrandt Harmenszoon van Rijn (15 juli 1606 – 4 oktober 1669) wordt algemeen beschouwd als een van de grootste schilders en prentkunstenaars in de Europese kunstgeschiedenis en de belangrijkste in de Nederlandse geschiedenis. Zijn bijdragen aan de kunst vonden plaats in een periode die historici de Gouden Eeuw noemen (die ruwweg samenvalt met de zeventiende eeuw), waarin de Nederlandse wereldmacht, politieke invloed, wetenschap, handel en cultuur—met name de schilderkunst—hun hoogtepunt bereikten.”No artist ever combined more delicate skill with more energy and power, “zegt Chambers’ Biographical Dictionary. “His treatment of mankind is full of human sympathy” (J. O. Thorne: 1962).

Life

Portrait of Jan Six, 1654. Olieverf op doek.Rembrandt Van Rijn werd geboren op 15 juli 1606 (traditioneel), maar meer waarschijnlijk in 1607 in Leiden. Volgens tegenstrijdige bronnen had zijn familie 7, 9 of 10 kinderen. De familie was rijk. Zijn vader was Molenaar en zijn moeder was de dochter van een bakker. Als jongen ging hij naar de Latijnse school en werd ingeschreven aan de Universiteit Leiden, al had hij een grotere neiging tot schilderen. Al snel ging hij in de leer bij de Leidse geschiedenisschilder Jacob van Swanenburgh. Na een korte maar belangrijke leertijd bij de beroemde schilder Pieter Lastman in Amsterdam, opende Rembrandt een atelier in Leiden, dat hij deelde met vriend en collega Jan Lievens. In 1627 begon Rembrandt studenten aan te nemen, onder wie Gerrit Dou.in 1629 werd Rembrandt ontdekt door de staatsman en dichter Constantijn Huygens, die voor Rembrandt belangrijke opdrachten van het Hof Van Den Haag verkreeg. Als gevolg hiervan bleef Prins Frederik Hendrik tot 1646 schilderijen van Rembrandt kopen.in 1631 had Rembrandt zo ‘ n goede reputatie opgebouwd dat hij verschillende portrettenopdrachten uit Amsterdam kreeg. Als gevolg daarvan verhuisde hij naar die stad en in het huis van een kunsthandelaar, Hendrick van Uylenburgh. Deze stap leidde uiteindelijk in 1634 tot het huwelijk van Rembrandt en Hendricks nicht Saskia van Uylenburg. Saskia kwam uit een goede familie. Haar vader was advocaat en burgemeester van Leeuwarden geweest. Ze trouwden in de plaatselijke kerk, maar zonder de aanwezigheid van een van zijn familieleden.in 1639 verhuisden Rembrandt en Saskia naar een prominent huis in de Joodse wijk, dat later Het Rembrandthuis Museum werd. Het was daar dat Rembrandt vaak zijn Joodse buren zocht om te modelleren voor zijn oudtestamentische taferelen. Hoewel ze toen welvarend waren, leed het echtpaar verschillende persoonlijke tegenslagen: hun zoon Rumbartus stierf twee maanden na zijn geboorte in 1635, en hun dochter Cornelia stierf op slechts 3 weken leeftijd in 1638. Een andere dochter, ook Cornelia genaamd, stierf ook op jonge leeftijd. Slechts hun vierde kind, Titus, geboren in 1641, overleefde de volwassenheid. Saskia stierf in 1642 op 30-jarige leeftijd, kort na de geboorte van Titus, waarschijnlijk aan tuberculose.

Susanna and the Elders, 1647. Olieverf op doek.eind jaren 1640 begon Rembrandt een relatie met zijn dienstmeid Hendrickje Stoffels, die 20 jaar jonger was. In 1654 kregen ze een dochter, die ze ook Cornelia noemden, die Hendrickje een officieel verwijt van de Gereformeerde kerk bracht voor ” leven in zonde.”Rembrandt werd niet opgeroepen om voor de kerkraad te verschijnen omdat hij geen lid was van de Gereformeerde Kerk.Rembrandt genoot financieel succes als kunstenaar. Hij gebruikte een groot deel van zijn rijkdom om veel uiteenlopende en extravagante kostuums en objecten te kopen die hem inspireerden en vaak in zijn schilderijen werden gebruikt. Hij kocht ook kunstwerken, prenten (vaak gebruikt in zijn schilderijen) en zeldzaamheden. Het wanbeleid van zijn geld, evenals zijn liberale uitgavengewoonten, hebben waarschijnlijk bijgedragen aan zijn uiteindelijke faillissement in 1656. Als gevolg van het vonnis moest hij de meeste van zijn schilderijen, zijn huis en zijn drukpers verkopen en verhuizen naar een meer bescheiden accommodatie aan de Rozengracht. Hier begonnen Hendrickje en Titus een kunstwinkel om rond te komen. In 1661 werd hij gecontracteerd om een serie grote schilderijen te maken voor het nieuw gebouwde stadhuis, maar pas nadat de eerder in opdracht gegeven kunstenaar stierf voordat hij het werk voltooide.Rembrandt overleefde zowel Hendrickje als Titus. Rembrandt overleed kort na zijn zoon, op 4 oktober 1669 in Amsterdam, en werd begraven in een ongemarkeerd graf in Westerkerk.

werk

Een van Rembrandts vele zelfportretten.in een brief aan een mecenas gaf Rembrandt de enige overlevende uitleg van wat hij met zijn kunst wilde bereiken: “the greatest and most natural movement.”Of het nu gaat om doelstellingen, materieel of anderszins, staat open voor interpretatie; Rembrandt smelt in ieder geval het aardse en het spirituele naadloos samen, zoals geen enkele andere schilder in de westerse kunst.

Rembrandt produceerde meer dan 600 schilderijen, bijna 400 etsen en 2000 tekeningen. Hij was een meester van het zelfportret en produceerde er bijna honderd gedurende zijn lange carrière, waaronder meer dan 60 schilderijen en meer dan 30 etsen en tekeningen. Samen geven ze ons een opmerkelijk duidelijk beeld van de man, zijn uiterlijk, en—nog belangrijker—zijn diepere wezen, zoals blijkt uit zijn rijkelijk verweerde gezicht. Hoewel er weinig geschreven documentatie over hem bestaat, vertellen zijn expressieve zelfportretten ons veel over de man en zijn innerlijk leven.een van Rembrandts meest prominente technieken is zijn gebruik van chiaroscuro, het theatrale gebruik van licht en schaduw.

” the Philosopher in Meditation ” is een voorbeeld van het gebruik van chiaroscuro.(Klik om te vergroten.)

hij werd sterk beïnvloed door Caravaggio, maar beheerst uiteindelijk zijn eigen benadering, waarbij hij de wisselwerking tussen licht en donker niet alleen gebruikte als elementen van compositie en ruimte, maar ook om de subtiliteiten van karakter en diepte van betekenis te onthullen.Rembrandts zeer dramatische en levendige presentatie van onderwerpen, verstoken van de rigide formaliteit die zijn tijdgenoten vaak tentoonspreiden, en zijn diep gevoelde mededogen voor de mensheid ongeacht rijkdom en leeftijd bleken een zeer geladen combinatie te zijn die hem bekendheid en bekendheid bracht. Hij toonde ook veel experimenteren en verscheidenheid van techniek, die toegevoegd aan zijn mystiek.zijn naaste familie-zijn vrouw Saskia, zijn zoon Titus en zijn gewone vrouw Hendrickje-werden vaak gebruikt als modellen voor zijn schilderijen, waarvan vele mythische, bijbelse of historische thema ‘ s hadden.

perioden, thema ‘ s en stijlen

Rembrandt en zijn vrouw Saskia in 1635.tijdens Rembrandts Leidse periode (1625-1631) was de invloed van Pieter Lastman het meest prominent aanwezig. Schilderijen waren vrij klein, maar rijk aan details (bijvoorbeeld in kostuums en sieraden). Thema ‘ s waren meestal religieus en allegorisch.tijdens zijn eerste jaren in Amsterdam (1632-1636) begon Rembrandt dramatische bijbelse en mythologische taferelen in hoog contrast en groot formaat te schilderen. Hij begon ook portretopdrachten aan te nemen.eind jaren 1630 maakte Rembrandt veel schilderijen en etsen van landschappen. Vaak belichtten deze natuurlijk drama, met ontwortelde bomen en onheilspellende luchten. Rembrandts landschappen werden vaker geëtst dan geschilderd. De duistere krachten van de natuur maakten plaats voor rustige Nederlandse Landelijke taferelen.vanaf 1640 werd zijn werk minder uitbundig en sober van toon, wat een weerspiegeling was van persoonlijke tragedie. Bijbelse taferelen werden nu vaker afgeleid van het Nieuwe Testament dan het Oude Testament, zoals eerder het geval was geweest. Schilderijen werden weer kleiner. Een uitzondering is de enorme Nachtwacht, zijn grootste werk, zo Werelds en levendig als elk vorig schilderij. Het schilderij werd in opdracht gegeven voor de nieuwe zaal van de Kloveniersdoelen, de musketeertak van de burgermilitie. Rembrandt verliet de conventie voor dergelijke groepscommissies, die de statige en formele line-up van persoonlijkheden dicteerden. In plaats daarvan schilderde hij een actiescène, waarin de militie zich klaarmaakte voor een missie. Zijn nieuwe aanpak veroorzaakte controverse. Het schilderij werd later verkleind en verhuisde in 1715 naar het Stadhuis van Amsterdam. Het schilderij hangt nu in de grootste hal van het Rijksmuseum in Amsterdam, waar het de hele achterwand beslaat.in de jaren 1650 veranderde Rembrandts stijl opnieuw. Schilderijen werden groter. Kleuren werden rijker, penseelstreken meer uitgesproken. Met deze veranderingen distantieerde Rembrandt zich van eerder werk en de huidige mode, die steeds meer geneigd was tot fijne, gedetailleerde werken. In de loop der jaren werden nog vaak bijbelse thema ‘ s afgebeeld, maar de nadruk verschoof van dramatische groepsscènes naar intieme portretachtige figuren. In zijn laatste jaren schilderde Rembrandt zijn diepst reflecterende zelfportretten.

The Hundred Gulder Print, c. 1647-1649, ETS.Rembrandts etsen waren enorm populair tijdens zijn leven en tegenwoordig wordt hij beschouwd als een van de beste meesters van het medium. Er bestaan nog 79 van zijn originele koperen platen. Vijfenzeventig van hen werden 18 jaar lang opgeslagen door een particuliere verzamelaar, totdat ze uiteindelijk werden onthuld en tentoongesteld in Raleigh, North Carolina, in 1958. Rembrandts prent “Christ Healing the Sick” werd de “Honderdguldenprent” genoemd vanwege de mooie prijs die het door vroege verzamelaars ophaalde.Rembrandt is zowel bekend om zijn vaardigheid in tekenen als om zijn schilderkunst. Hij gebruikte tekenen niet zozeer als studies voor grotere werken, noch als voltooide presentaties, maar als notities, een manier om zijn observaties en reflecties van het dagelijks leven en zijn religieuze thema ‘ s vast te leggen. Ongeveer 1400 tekeningen zijn bewaard gebleven, de meeste zijn ongesigneerd. Misschien is een gelijk aantal verloren gegaan.

andere overwegingen

restauratie

in de eeuw na Rembrandts dood werden veel van zijn schilderijen door handelaren en verzamelaars bedekt met lagen donkere lak. Dit gebeurde om verschillende redenen. Een daarvan was om het oppervlak van het schilderij te behouden. Maar een andere, meer controversiële reden was om Rembrandts levendige en ietwat abrupte schilderstijl een meer uniforme look te geven. Rembrandt gebruikte stoutmoedige slagen, impasto en scumbles, die van heel dichtbij misschien onsamenhangend leken. Hij had gepland dat het beeld vanaf een bepaalde afstand zou worden bekeken, wat de toeschouwer zelf zou voorzien van de vereniging. Door de donkere 18e-eeuwse lak verwierf Rembrandt de onverdiende reputatie voor het schilderen in donkere en sombere tinten.

Nachtwacht of de Militiecompagnie van kapitein Frans Banning Cocq, 1642. Olieverf op doek; te zien in het Rijksmuseum, Amsterdam.

De Oorspronkelijke titel van de “Nachtwacht” was bijvoorbeeld de Militiecompagnie van kapitein Frans Banning Cocq. Het kreeg de naam “Nachtwacht” omdat het zo gedimd en beschadigd was door vuil en lak dat het leek op een nachtscène. Nadat het was schoongemaakt, werd ontdekt dat het brede dag vertegenwoordigt-een groep musketiers die van een sombere binnenplaats in het verblindende zonlicht stappen.een ander voorbeeld van ontdekking vond plaats toen het schilderij Bellona in 1947 werd gerestaureerd door het Metropolitan Museum of Art in New York City. Nadat de vele laklagen zorgvuldig waren verwijderd, werden de levendige kleuren onthuld, samen met Rembrandts handtekening en datum, 1633, die de authenticiteit ervan verschaften.

toeschrijvingen

in 1968 werd het Rembrandt Research Project (RRP) gestart onder de sponsoring van de Nederlandse Organisatie voor de bevordering van het Wetenschappelijk Onderzoek (NWO). Kunsthistorici werkten samen met experts uit andere vakgebieden om de authenticiteit van werken toegeschreven aan Rembrandt opnieuw te beoordelen, met behulp van alle beschikbare methoden, inclusief state-of-the-art technische diagnostiek. Het project stelde ook een complete kritische catalogus van zijn schilderijen samen. Als gevolg van hun bevindingen zijn veel schilderijen die eerder aan Rembrandt werden toegeschreven uit de lijst gehaald. Veel daarvan worden nu beschouwd als het werk van zijn studenten.

de Poolse Renner—controversieel toegeschreven aan Rembrandt.

een voorbeeld van activiteit is de Poolse ruiter, een van de schatten van de Frick collectie van New York. De authenticiteit ervan werd jaren eerder in twijfel getrokken door verschillende geleerden, onder leiding van Julius Held. Veel, waaronder Dr. Josua Bruyn van de Stichting Rembrandt Research Project, schreef het schilderij toe aan een van Rembrandts dichtste en meest getalenteerde leerlingen, Willem Drost, over wie weinig bekend is. Het Frick Museum zelf heeft nooit zijn eigen naamsvermelding veranderd, het label dat nog steeds “Rembrandt” leest en niet “toegeschreven aan” of “school van.”Recenter is de mening in het voordeel van de Frick verschoven, met Simon Schama in zijn boek Rembrandt’ s Eyes uit 1999, en een Rembrandt Project scholar, Ernst van de Wetering (Melbourne Symposium, 1997) beide pleiten voor toeschrijving aan de meester. Veel geleerden vinden dat de uitvoering ongelijk is, en geven de voorkeur aan verschillende toeschrijvingen voor verschillende delen van het werk.een ander schilderij, “Pilatus wassing His Hands”, is ook twijfelachtig te noemen. De kritische meningen over dit beeld zijn sterk uiteengelopen sinds omstreeks 1905, toen Wilhelm von Bode het beschreef als “een enigszins abnormaal werk” van Rembrandt. Echter, de meeste geleerden sinds de jaren 1940 hebben het schilderij gedateerd op de jaren 1660 en toegewezen aan een anonieme leerling.

het toewijzen en opnieuw toewijzen is aan de gang. In 2005 vier olieverfschilderijen eerder toegeschreven aan Rembrandt ‘ s studenten werden heringedeeld als het werk van Rembrandt zelf: studie van een oude man in profiel en studie van een oude Man met een baard uit een Amerikaanse particuliere collectie, studie van een huilende vrouw, eigendom van de Detroit Institute of Arts, en portret van een oudere vrouw in een witte muts, geschilderd in 1640. Rembrandts eigen atelierpraktijk is een belangrijke factor in de moeilijkheid van toeschrijving, omdat hij, zoals vele meesters voor hem, zijn leerlingen aanmoedigde om zijn schilderijen te kopiëren, soms afwerken of retoucheren om ze als originelen te verkopen, en soms verkopen ze als geautoriseerde kopieën. Bovendien bleek zijn stijl gemakkelijk genoeg voor zijn meest getalenteerde studenten om na te bootsen. Verdere complicerende zaken is de ongelijke kwaliteit van sommige van Rembrandts eigen werk, en zijn frequente stilistische evoluties en experimenten. Het is zeer waarschijnlijk dat er nooit algemene overeenstemming zal zijn over wat wel en wat niet een echte Rembrandt is.

Signatures

jonge vrouw in Bed, 1647. Olieverf op doek.

“Rembrandt” is een wijziging van de spelling van de voornaam van de kunstenaar, die hij in 1633 introduceerde. Grofweg zijn vroegste handtekeningen (ca. 1625) bestond uit een initiaal “R” of het monogram “RH” (voor Rembrandt Harmenszoon), en vanaf 1629 “RHL” (de “L” stond vermoedelijk voor Leiden). In 1632 voegde hij zijn patroniem toe aan dit monogram, “RHL-van Rijn”, en begon vervolgens zijn voornaam alleen te gebruiken, “Rembrandt. In 1633 voegde hij een “d” toe en behield deze vorm vanaf dat moment.in Nederland is de meest opmerkelijke collectie van Rembrandts werk te vinden in het Rijksmuseum van Amsterdam, waaronder De Nachtwacht en de Joodse bruid. veel van zijn zelfportretten worden in het Mauritshuis van Den Haag gehouden.zijn huis, bewaard als het Rembrandthuis in Amsterdam, herbergt vele voorbeelden van zijn etsen.prominente collecties in andere landen zijn te vinden in Berlijn, Kassel, St.Petersburg, New York, Washington, DC, Het Louvre en de National Gallery, Londen.==een selectie van werken= = 250px|right|Anatomy Lesson of Dr.Nicolaes Tulip, 1632. Olieverf op doek.]]

Abraham en Isaac, 1643. Olieverf op doek.

The Abduction of Europa, 1632. Olieverf op paneel. Een lichtend voorbeeld van de’ Gouden Eeuw ‘ van de barokke schilderkunst.1629 An Artist in His Atelier (The Museum of Fine Arts, Boston, Massachusetts) 1630 The Raising of Lazarus (Los Angeles County Museum of Art, Los Angeles) 1630-1635 A Turk (The National Gallery of Art, Washington, D. C.)

  • 1631 Portret van Nicolaes Ruts (Frick Collection, New York)
  • 1631 Filosoof in Meditatie (Louvre, Parijs, Frankrijk)
  • 1632 Jacob de Gheyn III (de meest gestolen schilderij in de wereld) (Dulwich Picture Gallery, Londen, Engeland)
  • 1632 anatomische Les van Dr. Nicolaes Tulp (Mauritshuis, den Haag)
  • 1632 Portret van een Adellijke (Oosterse) Man (Metropolitan Museum of Art, New York)
  • 1632 De Ontvoering van Europa (J. Paul Getty Museum, Los Angeles) 1633 Christ in the Storm on the Lake of Galilee (voorheen in het Isabella Stewart Gardner Museum, Boston); gestolen in 1990 en nog steeds op grote)
  • 1635 Belsazar ‘ s Feest (National Gallery, Londen)
  • 1635 Offer van Isaac (State Hermitage Museum, Sint-Petersburg)
  • 1636 De Verblinding van Samson (Städel, Frankfurt am Main, Duitsland)
  • 1636 Danaë (State Hermitage Museum, Sint-Petersburg)
  • 1642 De Schutterij compagnie van Kapitein Frans Banning Cocq beter bekend als de nachtwacht (Rijksmuseum, Amsterdam)
  • ±1643 Christus geneest de Zieken, ook wel bekend als De Honderd Gulden Afdrukken (Victoria en Albert Museum, Londen) ets, de bijnaam voor de enorme som (op dat moment) 1647 een oude dame met een boek (The National Gallery of Art, Washington, D. C.) 1648 bedelaars die aalmoezen ontvangen bij de deur van een huis (National Gallery of Art, Netherlands) 1650 The Philosopher (The National Gallery of Art, Washington, D. C.) 1650 the Mill (the National Gallery of Art, Washington, D. C.)
  • 1653 Aristoteles met een Buste van Homerus (Metropolitan Museum of Art, New York)
  • 1654 Bathseba bij Haar in Bad (Louvre, Parijs) (Hendrickje is dacht te hebben gemodelleerd voor dit schilderij)
  • 1655 Joseph Beschuldigd door Potifars Vrouw (National Gallery of Art, Washington D.C.)
  • 1655 Een Man In Harnas (Kelvingrove Museum & Art Gallery, Glasgow, Schotland)
  • 1656 Een Vrouw met een Roze (De National Gallery of Art, Washington, D.C.)
  • 1656 Jacob Blessing The Sons of Joseph (Staatliche Kunstsammlungen Kassel, Galerie Alte Meister, GK 249)
  • 1657 the Apostel Paul (The National Gallery of Art, Washington, D. C.)
  • 1658 Selfportrait (Frick Collection, New York)
  • 1658 Filemon and Baucis (The National Gallery of Art, Washington, D. C.)
  • 1659 Jacob Wrestling with the Angel
  • 1659 Selfportrait (Metropolitan Museum of Art, New York)
  • 1660 Selfportrait (Metropolitan Museum of Art, New York)
  • 1660 Portrait of a Gentleman with a Tall Hat and Gloves (The National Gallery of Art, Washington, D. C.)
  • 1660 Portrait of a Lady with an struisvogelveer Fan (The National Gallery of Art, Washington, D. C.)
  • 1661 Conspiracy of Julius Civilis (Nationalmuseum, Stockholm) (Julius Civilis leidde een Nederlandse Opstand tegen de Romeinen)
  • 1662 Syndics of the Drapers’ Guild (Dutch De Staalmeesters) (Rijksmuseum, Amsterdam)
  • 1662 portret van een man met een hoge hoed (the National Gallery of Art, Washington D. C.)
  • 1662-1663 een jonge man zittend aan een tafel (The National Gallery of Art, Washington, D. C.)
  • 1664 Lucretia (the National Gallery of Art, Washington, D. C.)
  • 1664 The Jewish Bride (Rijksmuseum, Amsterdam)
  • 1666 Lucretia (The Minneapolis Institute of Arts, Minneapolis)
  • 1669 Return of the Prodigal Son (State Hermitage Museum, Saint Petersburg)
  • Gallery

    • Rembrandt – Hendrickje at an Open Door

    • Rembrandt – The Syndecs of the Clothmakers’ Guild

    • Rembrandt, Portret van Haesje v.Cleyburg 1634

    • Rembrandt: The Bather

    • Rembrandt Afneming van het kruis. 1634

    • Rembrandt Artemis, 1634

    • Rembrandt Artiest in zijn studio, 1629

    • Rembrandt Bathseba in het bad, 1654

    • Rembrandt Buste van de oude man met bontmuts. 1630

    • Rembrandt De aartsengel verlaat Tobias en zijn gezin. 1637

    opmerkingen

    1. Laurie Schneider Adams. Art Across Time Vol. II. (New York: McGraw-Hill College, 1999), 660
    2. Harv Hughes (2006), 6

    Zelfportret, 1658. Olieverf op doek.
    • Adams, Laurie Schneider. Art Across Time Vol. II. New York: McGraw-Hill College, 1999.Clough, Shepard B. European History in a World Perspective. Lexington, MA: D. C. Heath And Company, 1976. ISBN 0669855553
    • Hughes, Robert (2006), “The God of Realisme,” The New York Review of Books (Rea S. Hederman) 53 (6) Review
    • Schama, Simon. Rembrandts Ogen. Knopf, 2001. ISBN 9780375709814
    • Schwartz, Gary D. ed., De complete etsen van Rembrandt: gereproduceerd in originele grootte. Dover Publications, 1994. ISBN 978-0486281810
    • Van de Wetering, Ernst, et al., Een Corpus van schilderijen van Rembrandt-Deel IV. Den Haag: Martinus-Nijhoff Publ., 2005. ISBN 1402032803
    • __________. Rembrandt: De Schilder aan het werk. Amsterdam University Press, 2002. ISBN 9789053562390
    • Wallace, Robert, et. al., De wereld van Rembrandt. Time-Life Books, 1968. ASIN B0007HCBB2

    alle links opgehaald op 27 juli 2019.

    • Rembrandts huis in Amsterdam .
    • Rembrandt Research Project.
    • Webmuseum Paris.
    • zelfportretten.
    • Encyclopedia Britannica article.
    • The Rembrandt Signature Files.

    Credits

    New World Encyclopedia schrijvers en redacteuren herschreven en voltooiden het Wikipedia-artikel in overeenstemming met de New World Encyclopedia standards. Dit artikel houdt zich aan de voorwaarden van de Creative Commons CC-by-sa 3.0 Licentie (CC-by-sa), die kan worden gebruikt en verspreid met de juiste attributie. Krediet is verschuldigd onder de voorwaarden van deze licentie die kan verwijzen naar zowel de New World Encyclopedia bijdragers en de onbaatzuchtige vrijwilligers bijdragers van de Wikimedia Foundation. Om dit artikel te citeren Klik hier voor een lijst van aanvaardbare citing formaten.De geschiedenis van eerdere bijdragen van Wikipedianen is hier toegankelijk voor onderzoekers:

    • Rembrandt geschiedenis

    De geschiedenis van dit artikel sinds het werd geïmporteerd in de Encyclopedie van de nieuwe wereld:

    • geschiedenis van “Rembrandt”

    Note: Er kunnen beperkingen gelden voor het gebruik van individuele afbeeldingen die afzonderlijk gelicentieerd zijn.



    Geef een antwoord

    Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.