The pain of losing a child never goes away
de liefde van een ouder voor hun kinderen is onvoorwaardelijk en oneindig.
daarom is de pijn van het verliezen van een kind ondraaglijk en gaat het nooit weg.
De meeste mensen geloven dat het meest angstaanjagende dat ons kan overkomen is om te sterven. Maar alleen een ouder die een kind heeft verloren weet dat er iets veel beangstigender is. Rouwen om de dood van een kind is de meest verwoestende, hartverscheurende, ziel verpletterende pijn die iemand ooit kan ervaren.
het verdriet nadat je dierbare engeltje deze wereld heeft verlaten is niet iets waar je overheen komt.
Het is iets waar je mee moet leren leven. Niemand stopt ooit met Rouwen, want het verliezen van een kind is als het verliezen van het grootste, belangrijkste deel van jezelf. Het voelt erger dan jezelf verliezen. En dit enorme in je hart kan nooit door iets anders worden gevuld. Het enige wat je vasthoudt is de hoop dat je op een dag je baby in de hemel zult ontmoeten.
deze verpletterende ervaring transformeert je volledig, en je kunt nooit meer hetzelfde zijn.
Het is onvoorstelbaar dat je de lach van je kind niet meer zult horen. Het voelt zo verkeerd als je je realiseert dat je in staat bent om de volgende ochtend wakker te worden en de zonsopgang te zien, terwijl je onschuldige baby deze kans nooit meer zal krijgen. En zelfs als je elke fase van verdriet keer op keer doormaakt, komt je kind niet terug. Je hart breekt elke dag dat je zonder je engel kunt leven.
waarschijnlijk is de moeilijkste waarheid die je moet accepteren als je kind weg is, dat er niet zoiets bestaat als genezing.
de pijn verdwijnt nooit. Het gaat nooit weg. Er is shock, ontkenning, verwarring, machteloosheid, woede, hopeloosheid, maar nooit genezing. Je voelt je alleen en niet in staat om te functioneren, wetende dat je dierbare baby nooit meer vrolijk in je armen zal lopen.
alles wat u wenst is dat u in staat bent om op de een of andere manier het verleden te veranderen en al het mogelijke te doen om uw kind te redden. Je herhaalt je laatste gesprekken steeds weer alsof ze bevroren zijn in de tijd. Je kunt nog steeds duidelijk hun gezicht zien en hun aanwezigheid om je heen voelen. En wat je dood is de gedachte dat je iets kon doen om hen te beschermen toen. Was je maar dichterbij, was je maar een paar ogenblikken eerder, was je maar… maar dat was je niet, en dit verplettert je.
onvermijdelijk, je valt in een gruwelijke emotionele achtbaan, en je voelt dat er niets is wat je kunt doen. Je bereikt pieken van angst en dan diepten van wanhoop die je nooit eerder hebt bereikt. Je brengt dagen, weken, zelfs jaren door met het gevoel dat je wereld voorbij is. Bovendien kun je je nooit meer volkomen gelukkig of waanzinnig verliefd voelen omdat al je liefde en al je geluk nu voor altijd verdwenen is.
toch moet u sterk blijven voor de andere mensen in uw familie die ook lijden aan het verlies.
u voelt zich verplicht om uw emoties op te botsen en te doen alsof u al hebt geaccepteerd dat uw baby weg is. Misschien ben je gezegend met andere kinderen die nog steeds je liefde en zorg nodig hebben, waardoor de pijn een beetje minder ondraaglijk is. En je moet er voor hen zijn en hen al je zorg en aandacht geven, want anders zal het verdriet het overnemen en zul je je weer verloren voelen.
misschien ervaart uw echtgenoot dezelfde hopeloosheid en wanhoop als u. In zulke verwoestende tijden, moeten jullie er voor elkaar zijn, elkaars handen vasthouden en jullie harten behoeden voor het breken in een miljoen stukjes. Uiteindelijk is je familie alles wat je hebt. De mensen die nog naast je staan, hebben je liefde meer nodig dan wat dan ook in de wereld op dit moment. En jij hebt die van hen nodig.
hoewel het ondenkbaar lijkt, kunt u de kracht vinden om het verlies van uw kind in u te overleven.
je kunt nog steeds geluk in je leven accepteren. Het zal extreem moeilijk zijn, en je zult het gevoel hebben dat het niet eerlijk is voor u om te glimlachen terwijl uw kind nooit meer de kans krijgt om te glimlachen. Maar je moet accepteren dat, hoewel ze weg zijn, het leven nog steeds doorgaat. De wereld stopt niet met jouw verlies. Daarom moet je de mensen bereiken die er voor je zijn en hen je laten helpen door deze onvoorstelbare pijn heen te komen. Je mag je kind nooit meer in je armen houden, maar je zult ze voor altijd in je hart houden.
- verlies van een kind
- verlies kind
- lijden aan het verlies