Normalny kształt fali kapnografu

umieszczony na końcu ETT, kapnograf powinien być w stanie wychwycić wygasły dwutlenek węgla (EtCO2 ) w każdym gazie, który przechodzi obok niego, a stężenie to jest rejestrowane na wykresie. Jest to wykreślone jako bardzo użyteczny przebieg.

w egzaminie CICM część I jest to praktycznie nieznane. Chociaż syllabus CICM (2017) oczekuje, że stażyści „opiszą Zasady kapnografii, w tym kalibrację, źródła błędów i ograniczeń” w sekcji F12 (ii), nie ma wzmianki o przebiegu ani o tym, jakie może mieć znaczenie. Egzamin CICM Part II ma kilka pytań na ten temat, ale w tym momencie stażysta na końcowym etapie intensywnej terapii będzie dokładnie zaznajomiony z tym egzaminem i będzie wymagał jedynie krótkiego podsumowania, aby działać jako źródło szybkiej rewizji.

normalny przebieg kapnometrii

umieszczony na końcu ETT, kapnograf powinien być w stanie wychwycić CO2 w każdym gazie, który będzie się unosił obok niego, a stężenie to jest rejestrowane na wykresie.

wzór stężenia CO2 w czasie ma cechy, które dają nam pewne informacje o ruchu gazu w drogach oddechowych i pęcherzykach płucnych. Cechy te, choć nie mają znormalizowanych nazw, są dobrze rozpoznawane i czasami pojawiają się w egzaminach fellowship jako pytania wymagające narysowania pewnych przebiegów.

wdechowa wartość CO2

podczas wdechu wartość CO2 powinna wynosić zero. Kapnometr powinien odczytywać tylko natchniony gaz, który nie powinien zawierać więcej CO2 niż otaczająca atmosfera.

ta” podstawowa ” wartość Nigdy nie powinna być wyższa niż 2 mmHg poza jakimś przerażającym niewentylowanym Lochem lub szybem kopalni. Na OIOM mamy precyzyjną kontrolę stężenia CO2, a zainspirowany Gaz nie jest recyrkulowany.

w anestezjologii maszyna ma oczywiście płuczkę CO2, która może być przesycona. W tych okolicznościach wartość wyjściowa zacznie powoli rosnąć. Na tym etapie można wezwać więcej wapna.

przejściowa część krzywej

zastawka wydechowa otwiera się, a powietrze utrzymywane wewnątrz pacjenta pędzi z nich, napędzane przez sprężynowy odrzut ściany klatki piersiowej i miąższu płuc. Część przejściowa krzywej reprezentuje początkowy pęd gazu martwego, w którym gaz z górnych dróg oddechowych (ubogi w CO2) powoli ustępuje miejsca mieszanemu gazowi z dolnych dróg oddechowych (bogatszy w CO2).

szybkość, z jaką to się dzieje, określa nachylenie tej krzywej. A na tę szybkość wpływa opór przepływu powietrza w drogach oddechowych. Oczywiście, utrudniony skurcz oskrzeli dróg oddechowych będzie stawiać większy opór, powodując spadek nachylenia-dolny gaz w drogach oddechowych będzie dłużej unosił się obok kapnografu. Powoduje to charakterystyczny przebieg niedrożności przepływu powietrza.

kąt Alfa

jest to punkt przejściowy między gazem oddechowym a gazem pęcherzykowym. Po opróżnieniu martwej przestrzeni elastyczny odrzut ściany klatki piersiowej i dróg oddechowych jest już zużyty. Pozostała wymiana gazowa to pasywne mieszanie gazu w rurze i gazu wewnątrz pęcherzyków płucnych. Jest to zarejestrowane przez capnograph jako łagodne nachylenie.

dziąsłowa część krzywej

jest to łagodny pochyły Płaskowyż, który reprezentuje stopniową dyfuzję CO2 z pęcherzyków, do martwego gazu kosmicznego i w górę ETT do pola widzenia kapnografów. Nachylenie tej krzywej daje pewne informacje dotyczące stabilności objętości płuc podczas wydechu; jeśli CO2 zacznie spadać podczas tej fazy, prawdopodobnie gdzieś wyciek gazu i może to oznaczać odmę opłucnową lub wyciek mankietu.

koniec pływu CO2

wartość ta reprezentuje maksymalne wygasłe stężenie CO2. Ma to pewien związek z faktycznym stężeniem pęcherzyków płucnych CO2. Biorąc pod uwagę, że normalny wydech wynosi około 2-3 sekund, daje to dużo czasu na osiągnięcie równowagi przez gazy, a w idealnej sytuacji pod koniec wydechu gaz w probówkach powinien być identyczny z gazem w pęcherzykach płucnych.

oczywiście rzeczywistość często różni się od idealnego otoczenia eksperymentalnego. Wszystko, co można powiedzieć, to to, że u pacjenta z dość stabilną średnicą dróg oddechowych i brakiem wycieku mankietu, końcowy pływ CO2 ma stałą przewidywalną zależność z pęcherzykowym CO2 i jeśli można obliczyć „szczelinę CO2” między PACO2 i EtCO2, można nadal używać tej szczeliny do szacowania pęcherzykowego CO2 bez wykonywania żadnych więcej gazów, przynajmniej przez kilka godzin.

krzywa wdechu

gdy otwiera się zawór wdechowy, świeży gaz przepływa przez kapnometr, zmywając CO2. Stężenie CO2 gwałtownie spada do zera. Pod warunkiem, że pacjent przewietrza pacjenta w miarę normalną mieszaniną gazów, a w przypadku braku brudnej płuczki CO2 stężenie CO2 powinno powrócić do wartości wyjściowej, która wynosi zero (lub bardzo blisko zera).

skurcz oskrzeli zazwyczaj nie ma na to wpływu, ponieważ tak naprawdę jest to tylko problem z wydechem, który jest sprawą niskiego ciśnienia. Potężna turbina wentylatora pokonuje opór skurczowych dróg oddechowych ze względną łatwością, a nachylenie tej krzywej powinno pozostać ładne i strome.

nie tak w Warunkach niedrożności mechanicznej. jeśli jakiś okropny guz lub wola powoduje niedrożność dróg oddechowych, ta przeszkoda jest naprawiona, a respirator jest bezsilny, aby ją pokonać. W tym scenariuszu Faza wdechowa będzie łagodnym nachyleniem, ponieważ respirator walczy, aby wdmuchać powietrze do pacjenta.

związek nieprawidłowych fal kapnografu z patologią płuc omówiono w następnej sekcji.