Perch

Perch
Yellow perch (Perca flavescens)
Scientific classification
Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Actinopterygii Order: Perciformes Family: Percidae Genus: Perca Linnaeus, 1758
Species
P. flavescens (Yellow perch) P. fluviatilis (European perch) P. schrenkii (okoń Bałchaszowy)

w zoologii, okoń jest potoczną nazwą słodkowodnych ryb promieniopłetwych obejmujących rodzaj Perca z rodziny Percidae i rzędu Perciformes, charakteryzujących się dwiema płetwami grzbietowymi, ściśniętym ciałem, wybitnymi kolcami odbytowymi i płetwy piersiowe i z jednym kręgosłupem i pięcioma miękkimi promieniami. Chociaż są to „prawdziwe okonie”, termin ten jest również używany zbiorczo dla wszystkich członków rodziny Percidae, grupy ponad 200 gatunków, która obejmuje również takie taksony jak sandacz (Sander sp., w tym „walleye”, „Sander vitreus”) i „North American darters” (cztery rodzaje). Rząd Perciformes, co oznacza „okoniopodobne”, jest również często znany jako rząd okonia. Ten artykuł będzie o rodzaju Perca, który ma trzy istniejące gatunki.

niektóre inne ryby w innych rodzinach również używają wspólnej nazwy okoni, takich jak okoń biały (Morone americana) w rodzinie Moronidae i okoń oceaniczny (Sebastes marinus) w rodzinie Sebastidae.

okoń (Perca Sp. z o. o.)) zapewniają ważne walory ekologiczne, kulinarne, handlowe i rekreacyjne. Z ekologicznego punktu widzenia są ważne w łańcuchach pokarmowych, spożywając zooplankton, a później mikroinwertytery bentosowe, gdy są małe, a ryby żerują, gdy są większe, i są żerowane przez wiele gatunków ryb (walleyes, szczupak północny, pstrąg jeziorny itp.), a także różne ptaki (mewy, kaczki nurkowe itp.). Pod względem kulinarnym okonie są popularne w restauracjach. Rzeczywiście, okoń żółty (Perca flavescens) jest uważany za jedną z najlepiej smakujących panfish, i być może z tego powodu nazwa okoń jest powszechnie używana w restauracjach dla niepowiązanych gatunków ryb. Pod względem rekreacyjnym okoń jest bardzo popularną rybą do wędkarstwa sportowego.

popularność okoni jako pożywienia doprowadziła do znacznego komercyjnego rybołówstwa. Podobnie popularność okoni do połowów doprowadziła do komercyjnego hodowania okoni do hodowli w stawach i do rozwoju korzyści gospodarczych poprzez przyciąganie turystów i rybaków.

przegląd i opis

Perciformes, rząd do którego należy okoń, jest najbardziej zróżnicowanym rzędem ryb promieniopłetwych (Actinopterygii). Rzeczywiście, około 40 procent wszystkich gatunków ryb kostnych należy do Perciformes. Nazwa Perciformes pochodzi od greckiego perke, co oznacza ” okoń „i łacińskiego forma, co oznacza” kształt.”

Percidae to jedna z większych rodzin w Perciformes, z 201 znanymi gatunkami umieszczonymi w dziesięciu rodzajach. Członkowie Percidae charakteryzują się dwiema płetwami grzbietowymi, które są oddzielne lub wąsko połączone (z wyjątkiem Zingla, w którym są szeroko połączone), a płetwy miedniczne, które są piersiowe, mają jeden kręgosłup i pięć miękkich promieni. Istnieje od pięciu do ośmiu promieni rozgałęziających, błona rozgałęziająca nie jest połączona z przesmykiem. Największym członkiem rodziny jest Walleye (Sander vitreus), który osiąga do 90 centymetrów (35 cali) (Nelson 2006).

Nelson (2006) umieszcza dziesięć rodzajów Percidae w trzech podrodzinach: Percinae, Luciopercinae i Etheostomatinae. Rodzaj Perca, lub prawdziwe okonie, należy do podrodziny Percinae, wraz z rodzajami Gymnocephalus i Percarina. Podrodzina ta charakteryzuje się wybitnymi i zwykle dobrze rozwiniętymi kolcami odbytu, dobrze rozwiniętym pęcherzem pławnym, silnie ząbkowanym przedpleczem i zwykle siedmioma lub ośmioma promieniami rozgałęziającymi (Nelson 2006).

rodzaj Perca ma trzy gatunki: Perca fluviatilis (Euroazjatycki), P. flavescens (Ameryka północna) i P. schrenki (głównie obszar Jezior Bałchasz i Alakul w Azji). Wszystkie są słodkowodne i występują na półkuli Północnej (jako charakterystyczne dla rodziny), ale P. fluviatilis został wprowadzony do kilku krajów półkuli południowej, w tym do Australii. Eurazjatycki P. fluviatilis i północnoamerykański P. flavescens są prawie identyczne (Nelson 2006).

gatunkiem typowym tego rodzaju jest okoń Europejski.

ogólnie okoń ma ściśnięte ciało z „szorstkimi” lub ctenoidowymi łuskami. Po przedniej stronie głowy znajdują się szczęka i żuchwa dolna do ust, para nozdrzy i dwa oczy bez powiek. Na tylnych bokach znajdują się opercula, które służą do ochrony skrzeli. Istnieje również system linii bocznych, który jest wrażliwy na wibracje w wodzie. Mają parę płetw piersiowych i miednicznych. Na przednim końcu ryby znajdują się dwie płetwy grzbietowe. Pierwszy jest kolczasty, a drugi miękki. Istnieje również płetwa odbytowa, która jest również uważana za kolczastą, i płetwa ogonowa. Za płetwą odbytową znajduje się również otwór kloakalny. Wszystkie ryby perciformed (Perciformed) mają wspólną morfologię okonia.

gatunki

Większość autorytetów uznaje trzy gatunki okoni:

• okoń Europejski (Perca fluviatilis) jest zwykle ciemnozielony, z czerwonymi płetwami miednicznymi, odbytowymi i ogonowymi. Mają od pięciu do dziewięciu ciemnych pionowych pasków po bokach. Znaleziony w Europie i Azji, okoń Europejski został z powodzeniem wprowadzony w Republice Południowej Afryki, Nowej Zelandii i Australii (Nelson 2006). Znany jest również jako okoń redfin lub okoń angielski. Okoń może żyć do 22 lat. Maksymalna odnotowana długość wynosi 60 centymetrów (24 cale) i osiąga maksymalną wagę około 10,4 kilograma (23 funty) w Australazji, ale są mniejsze w Europie.

• okoń Bałchaszowy (Perca schrenkii) występuje w Kazachstanie (w jeziorze Bałchasz i jeziorze Alakol), Uzbekistanie i Chinach. Jest bardzo podobny do okonia Europejskiego i rośnie do porównywalnych rozmiarów.

• okoń żółty (Perca flavescens) występuje w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie, głównie w jeziorach, a czasami w zbiornikach większych rzek (Creque 2000). Okoń żółty wygląda podobnie do okonia Europejskiego, ale jest jaśniejszy i bardziej żółtawy, z mniej Czerwonym w płetwach. Dorosłe P. flavescens są zwykle złotożółte, podczas gdy młode są bardziej białawe (Creque 2000). Mają od sześciu do ośmiu ciemnych pionowych pasków po bokach. Rozmiar żółtego okonia może się znacznie różnić między zbiornikami wodnymi, ale dorośli mają zwykle od czterech do dziesięciu cali (10-25, 5 centymetra) długości i ważą średnio około 5,29 uncji (150 gramów). Okoń może żyć do 11 lat, a starsze okonie są często znacznie większe niż średnia; maksymalna odnotowana długość to 21,0 cali (53.3 centymetry), a największa odnotowana waga to 4,2 funta (1,91 kilograma). Są to ryby szkolne.

ze względu na podobny wygląd i zdolność krzyżowania, żółty okoń i okoń Europejski były czasami klasyfikowane jako ten sam gatunek, a żółty okoń jako podgatunek Europejskiego okonia. W takich taksonomiach trinomialna nazwa okonia żółtego brzmiałaby Perca fluviatilis flavescens. Nie jest jednak jasne, czy mieszańce są żywotne, a większość klasyfikacji traktuje te dwie ryby jako osobne gatunki.

okoń jako pokarm ryby

są popularnymi panfishami i są uważane za bardzo dobre jedzenie; komercyjny połów dla nich zawsze był bardzo poszukiwany. Żółty okoń jest jednym z najlepszych smaków wszystkich panfish. Doprowadziło to również do znacznego nadużycia terminu „okoń” w branży restauracyjnej w Stanach Zjednoczonych, takich jak „okoń oceaniczny” (ryba różana, Sebastes marinus lub Sebastes norvegicus) i „okoń skalny” (mały bas, Ambloplites rupestris, Ambloplites ariommus lub Ambloplites constellatus). Wiele restauracji będzie starało się poprawnie reklamować ofertę jako „yellow lake perch” lub nieco bardziej niejednoznaczny „lake perch.””Biały okoń” (Morone americana), choć dobrze jedzący, jest zupełnie innym gatunkiem panfish pospolitym w Nowej Anglii i nie należy do rodziny Percidae, ale Moronidae.

Wędkarstwo

okonie można łowić różnymi metodami, ale dwie najlepsze metody to być może łowienie spławikowe i łowienie na przynęty. Błystki działają wyjątkowo dobrze. Podczas łowienia spławikowego wędkarz będzie chciał mieć disgorgera przez cały czas; Okonie są znane z połknięcia haka i będą potrzebować pomocy disgorgera lub kleszczy do odhaczania. W wielu częściach świata są również ulubionym gatunkiem wśród wędkarzy podlodowych. Będą zabierać różne przynęty, w tym minnows, robaki, robaki, chleb i raki softshell.

podczas gdy okoń może urosnąć do kilku funtów, najczęściej złowione ryby to około jednego funta (0,45 kilograma) lub mniej, a wszystko powyżej dwóch funtów (0,91 kilograma) jest uważane za dobry połów.

• Craig, J. F. 1987. Biologia okonia i ryb pokrewnych. London: Croom Helm. ISBN 0709934629.
• Creque, S. 2000. Perca flavescens Animal Diversity Web. 06.12.2008.00: 00
• Ellis, J. 1993. The Sunfishes: a Fly fishing Journey Of Discovery. Bennington, VT: Abenaki Publishers. ISBN 0936644176.
• Luna, S. M., and A. K. Ortañez. 2008. Perca flavescens (okoń żółty) FishBase. (R. Froese i D. Pauly, redaktorzy). 06.12.2008.
• Nature Serve. 2008. Perca flavescens – (Mitchill, 1814) 06.12.2008.
• Nelson, J. S. 2006. Ryby świata. Wydanie IV. Hoboken, NJ: John Wiley & synowie. ISBN 0471250317.
• Rice, F. P. 1964. America ’ s Favorite Fishing: A Complete Guide to fishing for Panfish. Nowy Jork: Harper Row.
• – – -. 1984. Panfishing. New York: Stackpole Books. ISBN 0943822254.