Split brain syndrome: One brain but two conscious minds? Agrawal D, Mohanty BB, Kumar S, Chinara PK – J Health Res Rev

REVIEW ARTICLE

Year : 2014 | Volume : 1 | Issue : 2 | Page : 27-33

Split brain syndrome: One brain but two conscious minds?
Divya Agrawal1, Biswa Bhusan Mohanty1, Sanjay Kumar2, Prafulla Kumar Chinara1
1 Department of Anatomy, Institute of Medical Sciences and Sum Hospital, Siksha O Anusandhan University, Bhubaneswar, Odisha, Indie
2 Department of Pharmacology, Institute of Medical Sciences and Sum Hospital, Siksha O Anusandhan University, Bhubaneswar, Odisha, Indie

Correspondence Address:
Divya Agrawal
Department of Anatomy, Institute of Medical Sciences and Sum Hospital, B. O. Ghatikia, Bhubaneswar – 751 003, Odisha
India

Source of Support: None, Conflict of Interest: None

Check

DOI: 10.4103/2394-2010.150793

ciało modzelowate jest największym pęczkiem włókien komis łączących dwie półkule mózgowe. Ludzki mózg faktycznie funkcjonuje jako dwa pojedyncze mózgi zdolne do wysoce zorganizowanych funkcji umysłowych. Półkula Dominująca zajmuje się mową, językiem pisanym, matematyką i gramatyką, podczas gdy półkula Dominująca zajmuje się muzyką, obrazową reprezentacją, syntezą przestrzenną i czasową. Gdy połączenie to jest podzielone chirurgicznie, pacjent pokazuje, co są znane jako zespoły rozłączenia, które mogą być klasyfikowane jako ostre i przewlekłe. Na podstawie przeglądu literatury próbowaliśmy zająć się kompleksem objawów pacjentów, którzy przeszli komissurotomię jako leczenie padaczki wieloogniskowej. Na ten temat przeprowadzono selektywne wyszukiwanie literatury za pomocą Internetu i urządzeń e-bibliotecznych. Zbadano prace wielkich neuropsychologów, takich jak Roger Sperry i M. S. Gazzaniga, porównano różnice w funkcjach półkuli dominującej i niedominującej. Na podstawie tych poszukiwań literaturowych stwierdzono, że ciało modzelowate pomaga w transferze informacji między półkulami i jest to koordynacja między dwiema półkulami, która pozwala nam wykonywać czynności płynnie i doskonale. Jeśli to połączenie zostanie zerwane, działania wykonywane jedną ręką nie mogą być zrozumiane przez drugą. Zauważono, że mowa, obliczenia, rozumowanie, osobowość i inteligencja są prawie całkowicie zachowane po komis. Jednak zaburzenia poznawcze, abstrakcyjne rozumowanie, pamięć krótkotrwała i deficyty uwagi zostały zgłoszone. Wszystkie badania przeprowadzone w tej dziedzinie sugerują, że rozdzielenie półkul tworzy dwie różne sfery świadomości w obrębie jednej czaszki. Korzystając z modelu podzielonego mózgu, można stwierdzić, że umysł normalnej osoby jest wynikiem interakcji między dwoma odrębnymi stanami świadomości.

słowa kluczowe: mózg, półkula mózgowa, ciało modzelowate, rozłączenie

jak przytoczyć ten artykuł:
Agrawal D, Mohanty BB, Kumar S, Chinara PK. Zespół rozszczepionego mózgu: jeden mózg, ale dwa świadome umysły?. J Health Res Rev 2014;1:27-33

How to cite this URL:
Agrawal D, Mohanty BB, Kumar S, Chinara PK. Zespół rozszczepionego mózgu: jeden mózg, ale dwa świadome umysły?. J Health Res Rev 2014 ;1:27-33. Dostępne od: https://www.jhrr.org/text.asp?2014/1/2/27/150793

wprowadzenie

złożoność mózgu jest wynikiem jego skomplikowanej łączności, o czym świadczy fakt, że w trakcie ewolucji dochodzi do ogromnego wzrostu materii białej. Corpus modzelosum jest największym białym pęczkiem włókien łączących w podłodze Środkowej podłużnej szczeliny mózgowej, który składa się z około 190 milionów aksonów odpowiedzialnych za interhemisferyczny transfer informacji. Ciało modzelowate dzieli się od przodu do tyłu na cztery części, które są rostrum, genu, tułowia i splenium, jak pokazano w .

Rysunek 1: anatomia Graya dla studentów pokazująca widok boczny ciała modzelowatego Kliknij tutaj, aby zobaczyć

genu jest zakrzywioną kończyną przednią, która leży 4 cm za płatem czołowym. Włókna genu przesuwają się do przodu po obu stronach w płaty czołowe tworząc kleszcze drobne. Rostrum jest częścią, która rozciąga się w dół i do tyłu, tworząc podłogę przedniego rogu komory bocznej i łączy powierzchnie oczodołowe dwóch płatów czołowych. Główna część ciała modzelowatego, która tworzy dach środkowej części komory bocznej, nazywana jest pniem. Splenium jest masywnym tylnym końcem ciała modzelowatego. Włókna te łączą tylną część płatów ciemieniowych, skroniowych i potylicznych, które wystają ponad sulcus calcarine tworząc strukturę podobną do stopy zwaną kleszczami . Ten duży pakiet włókien komis pomaga w przekazywaniu informacji, które odbywa się z dużą prędkością i bez naszej świadomej wiedzy. Ponieważ dwie połówki mózgu przetwarzają informacje w różny sposób, kiedy obie są skoordynowane, jesteśmy w stanie wykonywać płynne działania zgodnie z naszymi osobowościami. Po wielu debatach neurobiolodzy doszli do wniosku, że połączenia są przede wszystkim pobudzające na półkulach. , Uważa się, że lewa półkula u osoby praworęcznej, tj. Dominująca półkula zajmuje się językiem i logiką, podczas gdy prawa półkula zajmuje się sztuką, muzyką i wyobraźnią. i przyjmuje się, że prawa strona mózgu kontroluje lewą stronę.

Rysunek 2: anatomia Greya 39. wydanie pokazujące wyższy aspekt ciała modzelowatego Kliknij tutaj, aby wyświetlić

Rysunek 3: Podział funkcjonalny półkul mózgowych Kliknij tutaj, aby zobaczyć

tabela 1: porównania funkcji lewej i prawej półkuli mózgowej Kliknij tutaj, aby zobaczyć

teoria dominacji mózgu została podana przez Neda Hermanna, który jest nazywany „ojcem technologii dominacji mózgu”. Powstał na podstawie pracy Sperry ’ ego. Zainspirował go ten model do podziału mózgu na cztery ćwiartki zgodnie z ich osobliwościami.

Tabela 2: funkcjonalny podział mózgu na cztery ćwiartki i ich specyficzne działania Kliknij tutaj, aby wyświetlić

co to jest Split Brain?

w latach 30. XX wieku przeprowadzono pierwszą procedurę podziału mózgu, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się trudnych wieloogniskowych napadów padaczkowych z jednej półkuli na drugą. Padaczka jest rodzajem burzy w mózgu, w wyniku nadmiernego sygnalizacji komórek nerwowych. Wykonując procedurę podziału mózgu, ta komunikacja elektryczna zostałaby znacznie odcięta, zmniejszając w ten sposób liczbę i nasilenie napadów padaczkowych. Oryginalna procedura była znana jako komissurotomia, która polegała na odcięciu szeregu włókien interhemispheric, takich jak komusura przednia, komus hipokampa i massa intermedia wzgórza, wraz z ciałkiem modzelowatym. Później wprowadzono tylko callosotomię, tj. cięcie samego modzela. Nie ma znaczących różnic między tymi dwiema grupami pacjentów, dlatego zarówno pacjenci z komis-i-callosotomią są nazywani pacjentami z rozszczepionym mózgiem. Wielokrotne zaburzenia napadowe są jednym z najczęstszych wskazań do wykonywania komissurotomii. ,

Tabela 3: wskazania callosotomii Kliknij tutaj, aby wyświetlić

procedura podziału mózgu ma bardzo niewielki wpływ na codzienne życie. Ci pacjenci mogą wykonywać codzienne obowiązki, prowadzić samochód i wykonywać wszystkie prace domowe.
wczesni naukowcy byli zdumieni „zwyczajnością społeczną”, ponieważ nie wykryli zaburzeń poznawczych po operacji. Ale po dalszych badaniach ujawniono złożony wachlarz deficytów.
termin „częściowy podział” odnosi się do procedury, w której następuje podział tylko przednich dwóch trzecich ciała modzelowatego, ponieważ niektóre zaburzenia napadowe dobrze na niego reagują. Ponadto, częściowe sekcje mogą być stosowane w różnych warunkach, takich jak sekcja genu dla tętniaka obcinania przedniej tętnicy komunikacyjnej, sekcja tułowia modzela dla dostępu do 3 komory rd, i zbliżyć się do szyszynki przez sekcję śledziony. Zakaźne zmiany w ciele modzelowatym, stwardnienie rozsiane, glejaki w genu lub splenium, tętniak tętnicy przedniej komunikacyjnej itp., może spowodować częściowe lub całkowite rozwarstwienie ciała modzelowatego.

cięcie korpusu jest powszechnie akceptowane, stosunkowo bezpieczne, wyraźnie potrzebne, szeroko praktykowane i korzystne dla pacjentów wykazujących zagrażające życiu zachowania psychomotoryczne, aby mogli prowadzić normalne życie.
inny stan związany z całkowitą nieobecnością lub agenezą ciała modzelowatego jest określany jako ageneza ciała modzelowatego. Jest to najczęstsza deformacja mózgu obserwowana u ludzi. Szacuje się, że częstość występowania wynosi 3-7/1000 urodzeń, natomiast u dzieci z zaburzeniami rozwojowymi 2-3/100. ,,

zdrowy mózg wygląda jak dwie zupełnie różne maszyny połączone ze sobą i wymieniające ogromny ładunek danych. Ale ta drastyczna procedura zwana callosotomią rozłącza dwie półkule mózgowe, tj. korę nową, która jest domem świadomej myśli, języka i ruchu.
oprócz callosotomii, innymi przyczynami zespołów rozłączenia są:

• stwardnienie rozsiane
• jak wspomniano powyżej, ageneza ciała modzelowatego, rzadko z powodu wczesnej plastyczności i reorganizacji kanałów podkałkowych
• zmiany w ciele modzelowatym w chorobie Marchiafava-Bignami, rzadki stan związany z alkoholizmem
• krwotoczny rozwarstwienie modzela z powodu pęknięcia tętniaka tętnicy mózgowej przedniej z toksycznych lub zakaźnych zmian modzela. ,

gdy ciało modzelowate zostaje zniszczone z któregokolwiek z wyżej wymienionych powodów, połączenie między dwiema półkulami zostaje przerwane i informacje takie jak słowa, przedmioty, obrazy itp., przedstawiona jednej półkuli przechodzi niezauważona na drugą.
zespoły rozwarstwienia są klasyfikowane jako ostre i przewlekłe w zależności od czasu, który upłynął po operacji.
ostre rozłączenie dyndromów
różnice między obiema półkulami zostały zbadane u wielu pacjentów. Lewa półkula prowadzi do obliczeń mowy i języka, a prawa do rozpoznawania twarzy i przetwarzania wizualno-przestrzennego. Podział ciała modzelowatego pokazuje, że chociaż dwie półkule są bardzo kompetentne, dostarczają nam dwóch różnych obrazów świata.
Roger Sperry, neurobiolog i neuropsycholog z California Institute of Technology, i Gazzaniga, absolwent, przeprowadzili szereg eksperymentów na zwierzętach, aby zbadać lateralizowaną naturę ludzkiego mózgu. Naukowcy w 1940 roku doszli do wniosku, że oddzielenie dwóch półkul nie wpłynęło zauważalnie na myśl i zachowanie. Ale Sperry i współpracownicy ujawnili bardzo zmienione funkcje mózgu u zwierząt, które przeszły sekcję callosal.
kiedy ciało modzelowate prawej, lewej półkuli dominującego pacjenta jest odcięte, występuje mutyzm, nieprzepuszczalność, łagodne akinezy i konkurencyjny ruch między dwiema rękami. Widać, że pacjent wykazuje powtarzające się chwytania lub po omacku z lewej strony, lewe ramię hipotonia i lewej stronie apraksja do poleceń słownych. We wczesnym okresie pooperacyjnym zdarzają się sytuacje, w których pacjenci skarżą się, że ich lewa ręka zachowuje się jak cudzoziemiec i są zaskoczeni celowymi działaniami lewej ręki.

zespół przewlekłego rozłączania
pacjenci, którzy przeszli całkowitą callosotomię i powrócili do zdrowia po ostrej fazie pooperacyjnej, wykazują różne objawy zwane zespołem przewlekłego rozwarstwienia.
I. zwyczajność społeczna
pacjenci są nie do odróżnienia od normalnych ludzi w zwykłych sytuacjach społecznych, z wyjątkiem pewnych problemów z pamięcią. Tylko specjalne testy mogą ujawnić problem.
II. Utrata interhemispheric transferu informacji
świadczy o tym fakt, że nie są w stanie odzyskać jedną ręką obiektu, który został palpowany przez drugą rękę.
efekty specjalizacji półkuli
świadczy o tym fakt, że praworęczni nie będą w stanie nazwać ani opisać obiektu w lewej ręce, gdy jest on właściwie manipulowany.
IV zachowanie kompensacyjne
Aby poradzić sobie z tymi wszystkimi problemami, stopniowo pacjent z rozszczepionym mózgiem rozwija szereg strategii, takich jak pacjent mówi głośno nazwę obiektu palpacyjnego w prawej ręce, a ponieważ prawa półkula może rozpoznać wiele słów, obiekt może być pobrany przez lewą rękę.
ostre i przewlekłe zespoły rozłączenia i ich różnice są podsumowane poniżej.

Tabela 4: Porównanie objawów ostrego i przewlekłego zespołu rozłączenia Kliknij tutaj, aby zobaczyć

chociaż jako takie pacjenci wydają się normalni, długotrwała interakcja ujawnia deficyty pamięci, niski iloraz inteligencji pamięci, trudności w czytaniu historii i trudności w pozyskiwaniu nowych informacji. Ponadto wykazują pewne pragmatyczne deficyty w swoich rozmowach, skrajną uprzejmość, skłonność do konfabulacji, alexitymię i anomię. ,
u pacjentów wykazujących zwyczajność społeczną, przeprowadza się badania lateralizowane, w których bodźce ograniczone do jednej półkuli wykazują dramatyczny brak komunikacji między dwiema przeciętymi półkulami, z których każda ma własne uczenie się, pamięć i percepcję. Tak więc praworęczny pacjent, który przeszedł komis z mową lewej półkuli, nie może nazwać bodźców w lewym polu zmysłowym.
kiedy różne bodźce słuchowe, które są akustycznie podobne, są prezentowane jednocześnie dwóm uszom pacjentów, nie mogą nazwać bodźców lewego ucha. , Jest to prawdopodobnie spowodowane tłumieniem drogi słuchowej ipsilateralnej.
Interhemispheric transfer informacji dla dotyku, nacisku i propriocepcji nie ma miejsca. Sperry wykazał również, że pozycje ręki zaimponowane na niewidzialnej dłoni przez egzaminatora nie mogą być kopiowane przez rękę przeciwną. Ponadto, krótki błysk formy dłoni do jednego pola widzenia nie może być naśladowany przez przeciwną rękę. Stało się więc jasne, że informacja wzrokowa nie porusza się między obiema stronami po komissurotomii. Jeśli rzutujemy obraz na odpowiednie pole widzenia, czyli na lewej półkuli mózgowej, gdzie przetwarzane są informacje z prawego pola, pacjent może opisać to, co zobaczył. Ale kiedy ten sam obraz był wyświetlany w lewym polu, pacjenci mówili, że nic nie widzą; jednak, jeśli poproszono ich o wskazanie PODOBNEGO OBIEKTU, mogli to zrobić z łatwością, ale nie mogli mówić o tym, co widzieli .

Rysunek 4: Badanie na pacjentach po operacji rozszczepionego mózgu Kliknij tutaj, aby zobaczyć

To samo dotyczy dotyku, dźwięku i zapachu. Ponadto mięśnie pomagające w ruchu dłoni i palców mogą być kontrolowane tylko przez przeciwną półkulę, więc prawa półkula kontroluje lewą rękę i odwrotnie.
osoby , które zostały poddane komissurotomii wykazują brak callosal transferu informacji sensorycznej, a także niedobór w bimanually skoordynowanej aktywności ruchowej. Umiejętności motoryczne wyuczone przed operacją, takie jak gotowanie, jazda na rowerze, gra na gitarze, Pływanie, wiązanie sznurowadeł do butów itp., pozostać nienaruszone. Ale zadania wymagające dwumiejscowej współzależnej kontroli, jak w wytrawianiu szkicu, są poważnie upośledzone. Zaobserwowano również, że po całkowitej komisurotomii pacjent nie był w stanie nazwać, ale mógł zasygnalizować jedną ręką o zapachach, które mógł wyczuć prawym nozdrzem.
uwaga dotyczy struktur w korze i podkorcie. Stwierdzono, że każda półkula jest w stanie skierować uwagę przestrzenną nie tylko na własną sferę zmysłową, ale także na półkulę przeciwną. Pokazuje to, że system uwagi jest wspólny dla obu półkul i może nadal działać po callosotomii przy użyciu niektórych pozostałych połączeń między półkulowych. Istnieją sugestie, że system uwagi w lewej półkuli jest bardziej oparty na obiektach, a w prawej jest bardziej oparty na lokalizacji.
odłączona prawa półkula była lepsza od lewej w pamięci dotykowych kształtów, gdy reakcje były sygnalizowane przez dotyk lub rysunek, a lewa półkula była lepsza w pamięci dotykowej lub wzrokowej zarówno dla przedmiotów, jak i kształtów. Istnieje również tworzenie fałszywych wspomnień, które pochodzą głównie z lewej półkuli. Naukowcy pracują nad tym, aby dowiedzieć się, gdzie i jak rozwijają się fałszywe wspomnienia. Niektórzy sugerują, że rozwijają się na wczesnym etapie cyklu, a błędne relacje są faktycznie zakodowane w momencie zdarzenia. Niektórzy uważają, że fałszywe wspomnienia odzwierciedlają błąd w rekonstrukcji przeszłych doświadczeń, tzn. pasują do nieprawdziwych wydarzeń, a jednocześnie przypominają oryginalne doświadczenia.
górna granica zdolności językowych na każdej półkuli różni się w zależności od tematu. Nie można wykluczyć możliwości, że prawa półkula ma nie tylko jakiś język, ale także pewne możliwości mowy. W wielu testach” cross-cueing ” między dwoma półkulami może być odpowiedzialny.

Tabela 5: Typowe objawy obserwowane u pacjentów z rozszczepionym mózgiem przedstawiono w poniższej tabeli Kliknij tutaj, aby zobaczyć

przed pacjentem na prawej półkuli świeciło czerwone lub zielone światło; pacjent mógł odgadnąć kolor na poziomie przypadkowym, czego można się spodziewać, jeśli mechanizm mowy jest reprezentowany wyłącznie na lewej półkuli. Jeśli pacjentowi pozwolono na drugie zgadywanie, wynik poprawił się. Wkrótce strategia pacjenta została ujawniona, ponieważ gdy światło czerwone zostało błyskane, a pacjent odpowiedział na Czerwono, trzymał się odpowiedzi. Ale jeśli lampka błyskowa była czerwona, a on odgadł zielony, marszczył brwi, potrząsnął głową i powiedział, że miał na myśli czerwony. Tak naprawdę prawa półkula widziała czerwień, ale lewa odgadła zieleń. Ponieważ prawa półkula wiedziała, że odpowiedź jest zła, pacjent potrząsnął głową i zmarszczył brwi, co dało wskazówkę lewej półkuli, aby poprawić odpowiedź.
stwierdzono, że w niektórych innych procesach umysłowych prawa półkula jest na równi z lewą, szczególnie w przypadku reakcji emocjonalnej. W jednym ze swoich eksperymentów Michael S. Gazzaniga przedstawił serię zwykłych przedmiotów, a następnie nagle błysnął obraz nagiej kobiety. Kiedy obraz został przebłyskany na lewą półkulę pacjentki, roześmiała się i zidentyfikowała obraz jako nagą osobę. Ale kiedy został przedstawiony do prawej półkuli, powiedziała, że nic nie widziała, ale potem zachichotała i uśmiech rozprzestrzenił się na jej twarzy. Pokazuje to, że prawa półkula nie mogła opisać tego, co widziała, ale wywołała reakcję emocjonalną .

Tabela 6: wpływ procedury podziału mózgu na pamięć, kontrolę i uwagę są wymienione poniżej Kliknij tutaj, aby wyświetlić

stąd na podstawie powyższych danych dotyczących procedury podziału mózgu można stwierdzić, co następuje:

• transmisja nieprawidłowych sygnałów elektrycznych między półkulami mózgu jest znacznie zmniejszona lub zahamowana
• liczba i nasilenie napadów u pacjentów cierpiących na padaczkę jest znacznie zmniejszona
• lewa półkula obsługuje większość przetwarzania językowego, ale prawa półkula ma pewne ograniczone możliwości językowe
• badania Sperry ’ ego sugerują również, że prawa półkula obsługuje większość informacji wizualnych i przestrzennych
• procedura podziału mózgu jest uważana za mającą minimalny wpływ na codzienne zachowania i interakcje.

biorąc pod uwagę wszystkie dowody, widać, że rozdzielenie półkul tworzy dwie niezależne sfery świadomości w obrębie jednej czaszki. Tak więc obie półkule są podobne, ale nie mają identycznych koncepcji jaźni, przeszłości i przyszłości, rodziny, Kultury Społecznej i historii. Po niektórych badaniach z pacjentami lekarze określają obie półkule jako dwie odrębne osoby, np. mówią, że lewa półkula była zdenerwowana reakcjami dzisiejszej prawej półkuli. Różni pracownicy wykazali wpływ operacji dzielenia mózgu na uwagę, pamięć i zachowanie. ,,,,,,,

tak więc, używając modelu rozszczepionego mózgu, normalny umysł jednostki może być zawarty w wyniku interakcji między dwoma odrębnymi stanami świadomości. Naukowcy często zastanawiają się, dlaczego normalna osoba z nienaruszonym mózgiem doświadcza świadomości jako Zjednoczonej, a nie podwójnej. Jest to częściowo wyjaśnione przez dominację lewej półkuli, pasywną prawą półkulę i jednolity system sterowania silnikiem. Wreszcie słynny tekst cytowany przez Michała Gazzaniga to: „Nie opuszczaj domu bez lewej półkuli!”
więc następnym razem, gdy pomyślisz, że jesteś” dwóch umysłów ” o czymś, pomyśl jeszcze raz!

podziękowania

artykuł powstał pod kierunkiem profesora i przewodnika autora, chinary p. k., który ma na swoim koncie wiele indeksowanych prac PubMed i Scopus. Również, Dr. Bijaya Bhusan Nanda, była biostatystka, SCB Medical College, Utkal University, Cuttack, Indie, która kilkakrotnie sprawdzała ostateczny rękopis, została potwierdzona. Autor pragnie podziękować Dr. R. P. Mohanty, wicekanclerz, Soa University za zaszczepienie temperamentu Naukowego we wszystkich z nich do ciężkiej pracy i prowadzenia badań. Autor chciałby również wyrazić uznanie dla pomocy Pana Ramesha Kumara Behery, wykształconego artysty na Wydziale anatomii Uniwersytetu SOA w Indiach, który pomagał przy diagramach.

	Schoenemann PT, Sheehan MJ, Glotzer LD. Prefrontal white matter volume is disproportionately larger in humans then in other primates. Nat Neurosci 2005;8:242-52.
	Tomasch J. Wielkość, rozmieszczenie i liczba włókien w ciele modzelowatym człowieka. Anat Rec 1954;119: 119-35.
	Rola ciała modzelowatego w interhemispheric transfer informacji: pobudzenie czy hamowanie? Neuropsychol Rev 2005;15: 59-71.
	Lewy mózg, prawy mózg, cały mózg? An examination into the theory of brain lateralization, learning styles and the implications for education, Pgce Thesis; Cornwall College St Austell. 2006. Dostępne od: http://singsurf.org/brain/rightbrain.html
	Padaczka i ciało modzelowate 2. New York: Plenum Press; 1995. S. 183-90.
	Bayne T. Jedność świadomości i zespół rozszczepionego mózgu. J Philos 2008;105: 277-300.
	Modzelozotomia ciała: wskazania i technika (Neurochirurgia stereotaktyczna i funkcjonalna). Co-kiedy-jak szczegółowe samouczki i informacje. Dostępne na stronie: http://what-when-how.com/stereotactic-I-funkcjonalna – Neurochirurgia/corpus-callosotomy-indications-and – technique-stereotactic – and-functional-neurosurgery/.
	Asadi-Pooya AA, Sharan a, Nei M, Sperling Mr.Corpus callosotomy. Padaczka 2008;13: 271-8.
	Zaidel DW. Spojrzenie na świat z perspektywy rozszczepionego mózgu. In: Critchley EM, editor. Neurologiczne granice rzeczywistości. London: Farrand Press; 1994. S. 161-74.
	Akelaitis AJ. A study on gnosis, praxis and language following section of the Corpus modzelosum and anterior commissure. J 1944;1: 94-102.
	Zaidel e, ZAIDEL DW, Bogen JE. Testuję pacjenta z komis-protomią. In: Boulton AA, Baker GB, Hiscock m, editors. Neurometody. Metody w neuropsychologii człowieka. Vol. 15. Clifton, NJ: Humana Press; 1990. S. 147-201.
	Dobyns WB. Nieobecność sprawia, że poszukiwania rosną dłużej. Am J Hum Genet 1996; 58: 7-16.
	Grogono JL. Dzieci z agenezą ciała modzelowatego. Dev Med Child Neurol 1968;10: 613-6.
	Jeret JS, Serur D, Wiśniewski K, Fisch C. tomografia komputerowa. Pediatr Neurosci 1985-1986;12:101-3.
	Glass HC, Shaw GM, Ma C, Sherr EH. Agenesis of the corpus callosum in Callifornia 1983-2003: A population-based study. Am J Med Genet A 2008;146A: 2495-500.
	S and R. Rheanna Sand. Encyclopaedia Britannica. Available from: http://www.britannica.com/EBchecked/topic/1966885/split-brain-syndrome
	Zaidel E, Zaidel WD, Bogen JE. The split brain. Available from: http://www.its.caltech.edu/~jbogen/text/ref130.htm
	Wolman D. A Tale of Two Halves. Nature 2012;483:260-3.
	Bogen JE. Partial hemispheric independence with the neocommissures intact. In: Trevarthen C, editor. Obwody mózgowe i funkcje umysłu. Cambridge: Cambridge University Press; 1990. S. 215-30.
	Zaidel DW. Pamięć i poznanie przestrzenne po komisurotomii. W: kocioł F, Grafman J, redakcja. Podręcznik neuropsychologii. Vol. 4. Amsterdam: Elsevier; 1990. S. 151-66.
	Devinsky O, Eposito MD. Neurologia zaburzeń poznawczych i behawioralnych. Contemporary neurology series. Oxford University Press; 2004. p. 194-6.
	Bogen JE, Vogel PJ. Neurological status in the long term following cerebral commisurotomy. In: Michael F, Schott B, editors. Les Syndromes de Disconnexion Calleuse Chez, L′Homme. Lyon: Hopital Neurologique, 1975.
	Sidtis JJ. Dichotic listening after commissurotomy. In: Hugdahl K, red. Podręcznik słuchania Dychotycznego. New York: Wiley; 1988. S. 161-84.
	Jedność psychiczna po chirurgicznym odłączeniu półkul mózgowych. Wykłady Harveya. Seria 62. New York: Academic Press; 1968. S. 293-323.
	Zespoły callosal. In: Heilman KM, Valenstein E, editors. Neuropsychologia Kliniczna. Nowy Jork: Oxford University Press; 1993. p. 337-407.
	Bogen JE. Split-brain syndromes. In: Frederiks JA, editor. Handbook of Clinical Neurology. Amsterdam: Elsevier; 1985. p. 99-106.
	Zaidel D, Sperry RW. Some long-term motor effects of cerebral commissurotomy in man. Neuropsychologia 1977;15:193-204.
	Lateralizacja percepcji węchowej w chirurgicznie rozdzielonych półkulach człowieka. Neuropsychologia 1969;7: 111-20.
	Levy J. psychobiologiczne implikacje asymetrii dwustronnej. W: Dimond AJ, Beaumont JG, editor. Funkcja półkuli w ludzkim mózgu. New York: John Wiley and Sons; 1974.
	Gazzaniga MS. The split brain revisited. Sci Am 1998;279:50-5.
	Gazzaniga MS. The split brain in man. Sci Am 1967;217:4-29.
	Janet M, Funnell M, Gazzanuga M. Right-hemisphere memory superiority: Studies of split-brain Patient. Psychol Sci 1995;6:157-64.
	Manning R, Mark L. Other multiplicity. Dr. Mark and Rana Manning. Available from: http://www.legiontheory.com/split-brain.html
	Sergent J, Corballis MC. Human perception and performance. J Exp Psychol 1989;15:701-10.
	Farah JM. Lateralizm generowania obrazów mentalnych: test z normalnymi obiektami. Neuropsychologia 1986;24: 541-51.
	Levy J, Trevarthen C. Metacontrol of hemispheric function in human split-brain patients. W: Reeves AG, Roberts DW, editors. Padaczka i ciało modzelowate 2. New York: Plenum; 1995; 2: 299-312.
	Mózg komis-urotomizowany. Na: Kocioł F, Grafman J, editors. Podręcznik neuropsychologii. Vol. 4. Amsterdam: Elsevier; 1990. S. 3-168.
	Tramo MJ, Baynes K, Fendrich R, Mangun GR, Phelps EA, Reuter-Lorenz PA, et al. Specjalizacja półkulowa i integracja interhemispheric: Insights from experiments with commissurotomy patients. W: Reeves AG, Roberts DW editors. Padaczka i ciało modzelowate 2. New York: Plenum; 1995. S. 263-95.
	Zaidel E. Interhemispheric transfer in the split brain: Long term status following complete cerebral commissurotomy. W: Davidson RH, Hugdahl K, editors. Ludzka Lateralizm. Cambridge, MA: MIT Press; 1994. S. 491-532.
	The E How Contributor. Dostępne od: http://stroke.nih.gov/materials/strokechallenges.htm

liczby

, , ,