Systemy Służby Cywilnej

podsumowanie

Służba cywilna składa się z urzędników służby cywilnej i ich aktywności przy realizacji powierzonych funkcji i decyzji podejmowanych przez polityków. Innymi słowy, jest to system urzędników państwowych, którzy pełnią wyznaczone funkcje administracji publicznej. Korpus urzędników składa się z osób pracujących w centralnych i lokalnych instytucjach administracji publicznej. Pojęcie i zakres służby cywilnej w danym kraju zależy od ram prawnych, które określają obszary sektora publicznego i prywatnego oraz ich relacje. W wielu krajach Służba cywilna składa się z wyższego, średniego szczebla i urzędników, którzy pracują dla instytucji koordynujących, niezależnych i pomocniczych. Zakres służby cywilnej w różnych krajach jest jednak różny. Analizując / porównując systemy służby cywilnej różnych krajów, naukowcy często klasyfikują je jako zachodnioeuropejskie, kontynentalne, Angloamerykańskie, anglosaskie, Wschodnioeuropejskie, skandynawskie, śródziemnomorskie, Azjatyckie lub afrykańskie.

wszystkie państwa członkowskie Unii Europejskiej można podzielić na dwie grupy: system kariery-dominujący w Europie kontynentalnej, z przewagą tradycyjnej-hierarchicznej administracji publicznej, racjonalnej biurokracji i sformalizowanych zasad operacyjnych—oraz system pozycji—dominujący w krajach anglosaskich, z przewagą zasad zarządzania, pragmatycznej Administracji i charyzmatycznego przywództwa. Żaden z tych dwóch modeli nie istnieje w czystej postaci. Jeśli cechy modelu kariery dominują w służbie cywilnej kraju, jest on identyfikowany jako kraj z modelem kariery CS; jeśli elementy modelu pozycyjnego dominują, kraj jest identyfikowany jako kraj z modelem pozycyjnym służby cywilnej. Pośrednią wersją tego modelu, charakterystyczną dla wielu krajów, jest model mieszany/Hybrydowy.

wielu badaczy służby cywilnej twierdzi, że w przypadku dwóch konkurujących ze sobą systemów służby cywilnej—zamkniętego (model kariery) i otwartego (model pozycji)—wygrywają reformy otwartego systemu służby cywilnej. Argumentowano, że zasady organizacyjne otwartego, zorientowanego na wyniki systemu służby cywilnej (model pozycji), który jest pod wpływem „nowego zarządzania publicznego”, będą trwale „wypędzać” zamknięty, zintegrowany pionowo i formalny model kariery zorientowany na procedury. Uczeni twierdzą, że urzędnicy w przyszłości będą musieli czuć się swobodnie z większą złożonością i elastycznością. Będą musieli czuć się komfortowo ze zmianą, często szybką zmianą. Jednocześnie będą one podejmować bardziej autonomiczne decyzje i będą bardziej odpowiedzialne, odpowiedzialne, zorientowane na wyniki i podlegające nowym wymogom kompetencji i umiejętności.