wysokie skręcenia kostki u sportowców NFL

Krizha Adona, SPT

sportowcy futbolu amerykańskiego mają tendencję do kontuzji dość często, ponieważ jest to wysoki sport kontaktowy i wymaga wielkich wymagań fizycznych. Wysokie skręcenia kostki są jednym z najczęstszych urazów, które sportowcy mogą nabyć w trakcie kariery. Sam Darnold Z New York Jets, Saquon Barkley Z New York Giants i Quandre Diggs z Seattle Seahawks to tylko niektóre z długiej listy ludzi z NFL, którzy niedawno mieli wysokie skręcenie kostki.

czym dokładnie jest wysokie skręcenie kostki? Wysokie skręcenie stawu skokowego można uzyskać przez nadmierne obracanie stopy w kierunku zewnętrznym (obrót zewnętrzny), podczas gdy stopa jest umieszczona w zgięciu grzbietowym. Można go również nabyć, jeśli stopa jest sadzona na ziemi, a sportowiec obraca dolną nogę (piszczel i strzałkę strzałkową) w kierunku do wewnątrz lub poprzez bezpośrednie uderzenie w boczny (zewnętrzny) aspekt nogi, podczas gdy stopa jest sadzona na ziemi. Powoduje to uraz syndromów więzadeł motycznych tuż nad stawem skokowym.1 więzadła syndesmotyczne działają jako stabilizatory i amortyzatory stawu skokowego 2, a jeśli są uszkodzone, mogą powodować niestabilność. Ważne jest, aby odróżnić ten uraz od bardziej powszechnego zwichnięcia zwanego skręceniem kostki bocznej, ponieważ mają one pewne różnice w podejściu do leczenia i długości czasu regeneracji. Skręcenie kostki bocznej uzyskuje się, gdy nadmiernie podeszwy i odwrócić stopę (roll kostki) powodując uraz więzadeł bocznych stawu skokowego.

Jak diagnozuje się ten uraz? Fizjoterapeuta zajmie dokładną historię, aby określić mechanizm, w jaki sposób uraz został nabyty. Podczas badania fizykalnego terapeuta będzie palpować na tkliwość wokół kostki i sprawdzić ją pod kątem obrzęku. Tkliwość i / lub ból jest często rozproszone, ale zwykle znajduje się przednio i / lub tylno-przyśrodkowo na poziomie stawu skokowego.1 Specjalne prowokacyjne testy mogą być również wykorzystywane w celu potwierdzenia diagnozy, jak również obrazowania, takich jak RTG lub MRI.2

wysokie anklesprainy są klasyfikowane przy użyciu 3 różnych klas, które zależą od ciężkości.Stopień i jest klinicznie łagodny, kostka jest stabilna, a wyniki badań radiologicznych w normie. Stopień II jest zazwyczaj związane z częściowym uszkodzeniem thesyndesmotic więzadeł, i wyniki radiograficzne wydają się normalne. Może prezentowaćjako stabilny lub niestabilny staw i należy go ocenić pod kątem potwierdzenia.Wreszcie, stopień III wysoki skręcenie stawu skokowego obejmują całkowite uszkodzenie syndesmoticligaments, zwykły radiografii pokazuje wyraźne poszerzenie przestrzeni między kości strzałkowej i strzałkowej, i to często występuje z złamań lub innych urazów. 1 im wyższy jest stopień skręcenia kostki, tym dłużej zajmie sportowcowi powrót do sportu. 3

wysokie anklesprainy są zwykle leczone zachowawczo za pomocą fizykoterapii. Jeśli jednak obrazowanie pokazuje, że istnieje znaczne uszkodzenie więzadeł podporowych powodujące niestabilność stawu skokowego, a jeśli występuje syndesmotyczne poszerzenie> 2mm, często konieczna jest operacja. Śruby, guziki do szycia lub ich kombinacja mogą być używane jako urządzenia mocujące w celu zapewnienia i przywrócenia stabilności stawu skokowego. Fiksacja jest również wskazana, jeśli konserwatywne zarządzanie zostało wykorzystane, ale nie powiodło się. 1

jeśli uraz sportowca wymaga chirurgicznego podejścia, opieka pooperacyjna obejmuje: (1) unieruchomienie bez obciążania dozwolone przez 4 do 6 tygodni, (2) Wprowadzenie zakresu ćwiczeń ruchowych i treningu oporowego kilka dni po zabiegu, (3) progresywne obciążanie w bucie i ćwiczenia wzmacniające pod ścisłym nadzorem, (4) i wreszcie, w zależności od ciężkości urazu, sportowiec może powrócić do sportu w 10 do 12 tygodni.1 jeśli uraz sportowca nie wymaga chirurgicznego podejścia, można zastosować 3-fazowy program rehabilitacji. Faza 1 (ostra faza) koncentruje się na ochronie stawu przy jednoczesnym zminimalizowaniu bólu, stanu zapalnego, osłabienia i utraty ruchu. Faza 2 (faza podostra) koncentruje się na normalizacji ruchomości stawów, siły, kontroli nerwowo-mięśniowej i powrocie do podstawowej funkcji w codziennych czynnościach. Faza 3 (zaawansowany trening) koncentruje się na przygotowaniu sportowca do powrotu do sportu.

1. Hunt K, Phisitkul P, Pirolo J, Amendola A. wysokie skręcenia kostki i urazy Syndesmotyczne u sportowców. Journal of the American Academy of Orthopaedic Surgeons. 2015;23(11):661-673. doi: 10.5435/jaaos-d-13-00135
2. Williams GN, Allen EJ. Rehabilitacja syndesmotycznych (wysokich) skręceń stawu skokowego. Sport Zdrowie. 2010;2(6):460–470. doi: 10.1177/1941738110384573
3. Sikka R, Fetzer G, Sugarman E et al. Korelacja wyników MRI z niepełnosprawnością w Syndesmotycznych skręceniach zawodników NFL. Stopa Kostka Int. 2012;33(5):371-378. doi: 10.3113 / fai.2012.0371 a

Tagi: NFL, kontuzje kostki, sportowcy