Oceana
hoewel ecosystemen ingewikkeld zijn, is de wiskunde eenvoudig. Als je meer vis uit de oceaan haalt dan de oceaan op natuurlijke wijze kan aanvullen, daalt het aantal vissen. Ga zo door jaar na jaar en je legt de basis voor een grote crisis.
hoewel het concept eenvoudig is, neemt overbevissing vele vormen aan. Een daarvan is bijvangst: de vissen en andere zeedieren die eindigen in netten en lijnen voor andere soorten of de vissen die te jong zijn om legaal te worden gevangen. De boosdoener hiervoor is vaak niet-selectief vistuig. In een aantal gevallen bestaan er alternatieven die de bijvangst van jonge vissen en niet-doelsoorten kunnen helpen verminderen. Canada heeft in de meeste van zijn visserijtakken echter niet veel tijd besteed aan het verplicht stellen van vistuig met een geringe impact. Hoewel het Ministerie van Visserij Oceans een bijvangstbeleid heeft vastgesteld, is dit beleid niet volledig ten uitvoer gelegd in één visserijtak.
een andere belangrijke factor is de vaststelling van de totaal toegestane vangst te hoog, vaak omdat er geen rekening wordt gehouden met de hoeveelheid vis die als bijvangst in andere visserijtakken wordt gevangen of omdat er aanzienlijke conflicten zijn over de wijze waarop een verlaagd quotum moet worden toegewezen. In Canada leidt een gebrek aan transparantie tot situaties waarin commerciële belangen op korte termijn voorrang kunnen krijgen boven wetenschappelijke herstelplanning op lange termijn. Het afronden van de lijst van factoren is illegale, ongemelde en ongereglementeerde visserij en klimaatverandering, die alle verdere druk uitoefenen op de Canadese visbestanden.
Meer informatie over de staat van de visserij in Canada in ons rapport, hier is de vangst: hoe om overvloed te herstellen naar de Canadese oceanen
(klik op de afbeelding hieronder om een grotere versie te bekijken.)
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|