wieloletnie trawy są tam na dłuższą metę – jeśli się nimi opiekujesz!
coroczne trawy, takie jak trawa button i flinders, przychodzą i odchodzą. Ale byliny takie jak Pustynna niebieska (Bothriochloa ewartiana) są tam od lat, produkując paszę nawet w najgorszych porach roku. Gatunki te są podstawą każdego przedsiębiorstwa produkującego mięso wołowe, ale o ich ekologii wiemy zaskakująco niewiele. Na przykład, jak długo żyją trawy wieloletnie? W jaki sposób wpływają one na gospodarkę wypasową i zmienne opady? Kiedy są rekrutowane nowe rośliny, aby zastąpić te, które umierają?
długoletnia praca Davida Orra w procesie wypasu Wambiana w pobliżu Charters Towers dostarczyła odpowiedzi na te pytania. Praca ta polegała na ustanowieniu stałych kwadratów na wybiegach umiarkowanych (MSR) i ciężkich (HSR) na próbie. Kwadraty te były następnie odwiedzane pod koniec pory deszczowej każdego roku w latach 1998-2010, a pozycja i wielkość każdej rośliny wieloletniej były rejestrowane. Pozwoliło to na śledzenie postępu i losu każdego gatunku i sadzonki przez 12 lat. W latach 1998 i 2008 pobrano również próbki gleby i wykiełkowano w szklarni w celu pomiaru banków nasion gleby.
opady deszczu w tym czasie były bardzo zmienne; na początku były cztery bardzo dobre Pory roku i kolejne trzy dobre Pory roku pod koniec 12 lat, ale była też dotkliwa susza w latach 2001-2006. Ta sekwencja lat opadowych, wraz z bardzo różnymi presjami magazynowania w obu terapiach, dała bardzo interesujące wyniki.
- Desert bluegrass był rzeczywiście bardzo długi i dane z badań sugerują, że tussocks mogą z łatwością żyć do 30 lat przy umiarkowanej obsadzie. Kontrastuje to z gatunkami takimi jak wiregras i Panicum effusum, które przetrwają tylko kilka lat. Co ciekawe, trawa czarna (Heteropogon contortus) była również stosunkowo krótko żyjąca w porównaniu do pustynnej bluegrass.
- bluegrass Pustynny jest również znacznie bardziej odporny na suszę niż większość innych gatunków: w suchych latach od 2001 do 2006 roku przetrwała większość tussoków (60%), podczas gdy praktycznie każda roślina większości innych gatunków traw wymarła. Długowieczna była także trawa złocista (Chrysopogon fallax), a 50% jej zarośli przetrwało suszę.
- mimo że Pustynna jagoda jest długowieczna i stosunkowo odporna na suszę, na jej przetrwanie duży wpływ miał wypas. Ogólnie śmiertelność w suchych latach była znacznie wyższa w przypadku intensywnej hodowli niż w przypadku umiarkowanej hodowli: do 2010 r. 55% oryginalnych roślin bluegrass z 1998 r.przetrwało w warunkach umiarkowanej obsady, podczas gdy tylko 25% w warunkach intensywnej obsady. Pustynne rośliny bluegrass w umiarkowanej obsadzie były również znacznie większe niż te ostatnie.
- mimo, że wiele pustynnych klocków bluegrass przetrwało przez całe 12 lat, o dziwo, praktycznie nie doszło do rekrutacji nowych roślin pod umiarkowaną lub ciężką obsadą. W banku nasion gleby praktycznie nie było również nasion tego gatunku – w obu latach pobierania próbek gleby nie pojawiły się sadzonki.
co te ustalenia oznaczają dla kierownictwa? Po pierwsze, pokazują, że gatunki takie jak Pustynna trawa niebieska są bardzo długowieczne i mogą wytrzymać bardzo poważne susze. To naprawdę gatunek, na którym można polegać. Jeśli jednak są wypasane zbyt mocno podczas suchych lat, w końcu umrą. Zła wiadomość jest taka, że gdy już ich nie będzie, powrót ich zajmie bardzo dużo czasu. Wydaje się, że w glebie jest bardzo mało żywotnych nasion i wydaje się, że bardzo specyficzne warunki są niezbędne do kiełkowania i ustanowienia nowych roślin. Jeśli pozostało tylko kilka dorosłych roślin, które mogą dostarczyć nasiona, odzyskiwanie będzie oczywiście trwało jeszcze dłużej.
rośliny, które obumierają prawdopodobnie zostaną zastąpione przez jednoroczne i mniej wydajne byliny. Gatunki te mogą dostarczyć użytecznej paszy, ale tylko w latach, gdy jest dużo deszczu. Rezultatem będzie zasób paszowy, na którym nie można polegać w czasach suchych—a ekonomiczna produkcja wołowiny jest prawie niemożliwa.
najważniejsze jest to, że Twoje wieloletnie trawy są jak dobrzy przyjaciele: opiekuj się nimi i masz je na zawsze w dobrych i złych czasach. Traktuj je źle i są prawie niemożliwe, aby wrócić!
dalsze informacje
- „utrzymanie produktywności pastwisk trawy – nie przesadzaj”
- ” próba wypasu Wambiany: „Wpływ obsady, powiększania roślin strączkowych, suplementów i ognia na produkcję zwierzęcą i stabilność rodzimych pastwisk” – raport końcowy dostępny w Meat& Livestock Australia
- „zrównoważony wypas tropikalnych sawann – Wambiana” – raport końcowy dostępny w Meat& Livestock Australia
David Orr, dawniej rząd Queensland, i Peter O’ Reagan, Departament Rolnictwo i rybołówstwo.