coëxistentie van de ziekte van ADDISON en pernicieuze anemie: is de nieuwe classificatie van het auto-immune POLYGLANDULAIR syndroom geschikt?
een geval van auto-immuun polyglandulair syndroom (APS) wordt weergegeven. Een 45-jarige man werd opgenomen als gevolg van vermoeidheid, malaise en gebrek aan eetlust. Hij had een voorgeschiedenis van primaire hypothyreoïdie en was op levothyroxine substitutietherapie. Een jaar eerder werd hij gediagnosticeerd met normocytaire anemie en vitamine B12-deficiëntie, die werd behandeld met vitamine B12-substitutietherapie. Lichamelijk onderzoek toonde hypotensie en uitgesproken hyperpigmentatie aan. Laboratoriumtests toonden hyponatriëmie, hyperkaliëmie en ernstige normocytaire anemie. Endocrinologische evaluatie onthulde lage ochtend cortisol en verhoogde adrenocorticotrope hormoonspiegels. Vandaar, werd de diagnose van de ziekte van Addison gevestigd. Extra laboratoriumonderzoek toonde positieve pariëtale cel antilichamen. Echter, zijn vitamine B12 niveaus werden verhoogd als gevolg van vitamine B12 suppletie therapie, die eerder werd gestart. Gastroscopie en histopathologie van maagslijmvlies bevestigd atrofische gastritis. Gebaseerd op eerdere lage serum vitamine B12 niveaus, positieve pariëtale cel antilichamen en atrofische gastritis, werd de patiënt gediagnosticeerd met pernicieuze anemie. Hydrocortisonsuppletietherapie werd toegediend en getitreerd volgens urinevrije cortisolspiegels. Elektrolyt disbalans en rode bloedcellen werden genormaliseerd. Dit gevalrapport toont vrij unieke eigenschappen van pernicieuze bloedarmoede in een patiënt met de ziekte van Addison aan. Het legt ook de nadruk op het verband tussen de APS van type II en type III. Niet alleen delen ze dezelfde etiologische factoren, maar overlappen ze ook in pathofysiologische en klinische kenmerken. Dit case report begunstigt oudere classificatie van APS, die alle endocriene en andere orgaan-specifieke auto-immuunziekten in één categorie consolideert. Dit is belangrijk omdat het valkuilen bij de diagnose en behandeling van patiënten met APS kan helpen voorkomen.