dlaczego Lufthansa wyłudziła 163 miliony dolarów na przywrócenie kultowego samolotu z lat 50.–a potem nagle wyciągnęła wtyczkę

RM PETTERSEN

odwrócenie losu.

w ostatnim rozdziale długogrającej sagi o zabytkowych samolotach ujawniono w zeszłym tygodniu, że Lufthansa zapłaciła 163 miliony dolarów za przywrócenie Lockheed Constellation Starliner z 1958 roku, Star Of The Tigris, do doskonałego stanu latania, tylko po to, aby odrzucić projekt po dziesięciu latach prac renowacyjnych. Obecnie znajduje się w kawałkach w nieogrzewanym magazynie w Bremie.

na drugim końcu zaskakującego spektrum, „Connie”, drugi Starliner, który niemieckie linie lotnicze kupiły tylko na części do odbudowy Star of Tigris, stał się modnym, pokazowym salonem przed hotelem TWA na nowojorskim lotnisku JFK.

strona internetowa niemieckiego przemysłu lotniczego Aerotelgraph w zeszłym tygodniu poinformowała, że prezes Lutfhansa Carsten Spohr powiedział na walnym zgromadzeniu, że linie lotnicze wydały 163 miliony dolarów (150 milionów euro) na próbę przywrócenia Gwiazdy Tygrysu, aby nie tylko mogła ponownie latać, ale służyła jako przewoźnik pasażerski. Spohr powiedział, że koszt 10-letniego projektu został w dużej mierze pokryty przez darczyńców i sponsorów.

ostatni z serii Lockheed Constellation, Starliner symbolizował złoty wiek lotu. Wikipedia

wprowadzony w 1956 roku samolot Lockheed Constellation Starliner L-1649a miał błyszczące, pokładowe salony z oryginalną grafiką, z sekcjami pierwszej klasy w przedniej i tylnej części. Był uważany za najnowocześniejszy w dziedzinie udogodnień i technologii. „Konstelacja reprezentowała najwyższą wydajność linii lotniczych i luksus w latach 50-tych”, napisał Ralph Pettersen na swojej stronie internetowej, która opisuje Pozostałe samoloty konstelacji na całym świecie.

oprócz Twa, Air France i PanAm, Lufthansa uwierzyła w Starlinera, nabywając cztery w latach 50.i zmieniając nazwę na Super Starliner. „Lufthansa używała ich do lotów transatlantyckich i uważano je za najbardziej luksusowe” – powiedział Pettersen w raporcie Robba. „Przewieźli tylko 40 pasażerów, dla tego, co nazywali Senatorską służbą.”

jego panowanie było krótkotrwałe. Lockheed zbudował tylko 44 Starlinery w ciągu czterech lat. Do 1960 roku odrzutowce wyparły samoloty napędzane rekwizytami jako królowie podróży transatlantyckich, oferując lepszy zasięg przy większych prędkościach.

w ciągu następnych trzech dekad Pozostałe samoloty Starliner przetrwały tylko dzięki ciągnięciu frachtu, choć większość z nich rdzewieła na cmentarzach samolotów. Maurice Roundy, który zrozumiał historyczną wartość ostatnich konstelacji, uratował trzy i zaparkował je w pobliżu swojego domu na lotnisku Lewiston-Auburn w Maine. Roundy nie miał środków finansowych, aby je przywrócić, więc skończyli siedzieć i rdzewieć na asfalcie przez lata, aż do wszczęcia aukcji bankructwa w 2007 roku.

gwiazda tygrysa siedziała po uratowaniu na lotnisku w Lewiston w stanie Maine. Ale czekała jeszcze dekadę na restauratora z głębokimi kieszeniami. RM Pettersen

w tym momencie Lufthansa wpadła i kupiła je. Pięćdziesiąt lat po przewiezieniu swoich pierwszych pasażerów, Gwiazda tygrysa została uznana za najbardziej opłacalną z trzech dla odbudowy Lufthansy.

Bernhard Conrad, emerytowany dyrektor ds. technologii w Lufthansie, stał za zakupem Starlinerów, według Airspacemag.com. Conrad pomyślał, że fundacja charytatywna Lufthansy może kupić Starlinery, przywracając Star Of The Tigris używając pozostałych dwóch samolotów do części.

Lufthansa nie chciała po prostu znowu latać gwiazdą tygrysa, ale planowała odtworzyć wspaniałe dni podróży lotniczych. Łączyłoby stylizowane wnętrze z lat 50. z nowoczesnymi funkcjami bezpieczeństwa, które pozwoliłyby przewozić pasażerów. Ambitne przedsięwzięcie, które wymagało głębokich kieszeni, odbudowa natychmiast stała się powodem do świętowania wśród miłośników klasycznych samolotów na całym świecie.

renowacja rozpoczęła się w 2008 roku w hangarze na lotnisku Lewiston. W 2016 roku jeden z inżynierów Lufthansy nadzorujących renowację powiedział Airspacemag.com że wiele części zostało skorodowanych, więc musieli produkować oryginalne części i modyfikować nowe przegrody. Projekt renowacji miał potrwać od dwóch do trzech lat, ale osiem lat później kilkudziesięciu mechaników nadal pracowało nad projektem przez 60 godzin tygodniowo.

Conrad powiedział w 2016 roku, że ma nadzieję, że Star Of The Tigris będzie gotowy do lotów testowych do końca 2018 roku. „Samolot będzie w pełni certyfikowany do kategorii samolotów transportowych” – powiedział Airspacemag. „To nie eksperyment.”

w 2018 roku, bez ostrzeżenia, prace renowacyjne nad Star Of The Tigris zostały wstrzymane. Samolot, który był prawie gotowy do lotu, został rozebrany, w tym jego jednoczęściowe skrzydła, i wysłany do Niemiec. Lufthansa nie podała wielu szczegółów na temat jego ostatecznego losu, ale powiedziała, że skończy w Muzeum lotnictwa, a nie latanie. Lufthansa nie odpowiedziała na prośby o komentarz.

nagłe zatrzymanie projektu, które wielu uważało za bliskie lotu, rozczarowało nie tylko mechaników i inżynierów, ale także miłośników samolotów, którzy chcieli ponownie zobaczyć konstelację latającą w całej okazałości. „Oszaleli” – mówi Pettersen.

powszechnie uważano, że jest to decyzja czysto finansowa. Projekt Przekroczył już szacowany okres od dwóch do trzech lat i nie było jasne, czy kiedykolwiek będzie to samolot viably commercial.

w przeciwieństwie do Star Of The Tigris, który został przywrócony do historycznej dokładności, cocktail lounge wewnątrz Connie w hotelu TWA wykorzystuje prosty, retro motyw glamour dni lotu. Eric Laignel

„Lufthansa zrobiła wszystko pierwszą klasą—wszystko miało być lepsze niż nowe” – mówi Pettersen. „Słyszałem szacunki, że wymieniono 95 procent skóry z blachy i wymieniono 80 procent struktury. Naprawili sześć silników i przerobili rekwizyty. To był niesamowity projekt, ale wymknął się spod kontroli.”

Cena 163 milionów dolarów za prace konserwatorskie jest prawdopodobnie niska-dodaje Pettersen, który został zaproszony przez Lufthansę do projektu przecięcia wstęgi w Auburn w 2008 roku. „Przez dłuższy czas w hangarze Auburn pracowało ponad 100 osób, siedem dni w tygodniu” – mówi. „Wykonywali również remonty podpór, silników i innych komponentów u podwykonawców, a wszystko to według stawek przemysłu lotniczego.”

Connie, Starliner przeznaczony na części zamienne, prawdopodobnie zyska więcej wielbicieli niż Gwiazda tygrysa. Podobnie jak inne gwiazdy, życie Connie, przewożąc bogatych i sławnych przez Atlantyk, było krótkotrwałe, uziemione przez Boeinga 707, który jechał 300 mil / h szybciej. W 1961 roku Connie została przebudowana na samolot transportowy i przez następne 20 lat jej fortuny malały. Do 1981 prowadziła handel marihuaną pomiędzy Kolumbią a Arizoną. Została opuszczona w Hondurasie w 1983 roku. Wkrótce potem Roundy ją uratował i poleciał do Maine.

z oryginalnych 44 samolotów Starliner zbudowanych przez Lockheed, pozostały tylko cztery. Gwiazda tygrysa jest w Niemczech, Connie w Nowym Jorku, trzecia na Florydzie, a czwarta w RPA. Adobe

w 2018 roku Connie została przywrócona do świetności bez lotów, z historycznie dokładnymi, ale niedziałającymi silnikami i śmigłami, a następnie wysłana ze skrzydłami i kadłubem do Nowego Jorku, gdzie była paradowana przez Times Square, zanim została ustawiona jako modny salon w pobliżu terminalu 5 JFK w hotelu TWA.

wnętrza Connie cocktail lounge to nowoczesne spojrzenie na Przepych lat 60.autorstwa projektanta Stonehill Taylor. Projektanci zmaksymalizowali wewnętrzny kształt, włączając podświetloną na jedną stopę odsłonięcie, które pokazuje surowe kości samolotu. Wnętrze pasuje do stylu retro sąsiedniego holu hotelu Twa, również autorstwa Stonehilla Taylora, ale pierwotnie zaprojektowany przez znanego architekta Eero Saarinena w latach 50. XX wieku.

gwiazda Tygrysu będzie miała podobny los, choć najprawdopodobniej będzie w Muzeum samolotów w Niemczech. „Uważam, że najlepszym rezultatem będzie stworzenie ładnego, statycznego wyświetlacza”, mówi Pettersen.