kiedy dziecko nie może spać, zacznij od leczenia rodziców
problemy ze snem są bardzo powszechne u dzieci, ale bardziej skomplikowane w zarządzaniu niż u dorosłych. Dzieje się tak dlatego, że zwykle musisz wziąć pod uwagę opinie rodziców przy podejmowaniu diagnozy dziecka i zmienić zachowanie rodziców, aby leczenie odniosło sukces.
w artykule opisano zaburzenia snu dzieci i młodzieży, najskuteczniejsze terapie behawioralne oraz ograniczone sytuacje, w których terapia hipnotyczna może być odpowiednia.
objaw, a nie Diagnoza
bezsenność dziecięca jest istotną trudnością w inicjowaniu i/lub utrzymaniu snu, która upośledza funkcjonowanie dziecka lub opiekuna w ciągu dnia (Tabela 1).1-4 zaburzenia snu w dzieciństwie mogą objawiać się głównie sennością w ciągu dnia i objawami neurobehawioralnymi lub występować w współistniejących diagnozach psychiatrycznych, takich jak depresja, lęk lub zespół nadpobudliwości psychoruchowej (ADHD).
ważne jest, aby bezsenność postrzegać jako objaw, a nie diagnozę. Przyczyny bezsenności u dzieci mogą być medyczne (związane z lekami, wywołane bólem lub obturacyjny zespół bezdechu sennego), behawioralne (zła higiena snu lub negatywne skojarzenia z początkiem snu) lub wiele czynników (Tabela 2).
higiena snu. Przed rozpoczęciem terapii edukuj rodziców i dzieci o prawidłowym rozwoju snu i higienie snu, która obejmuje:
- czynniki środowiskowe (Temperatura, hałas, światło otoczenia)
- planowanie harmonogramu (regularny harmonogram snu-czuwania)
- praktyka snu (rutyna przed snem)
- czynniki fizjologiczne (ćwiczenia, czas posiłków, spożycie kofeiny).
cztery mechanizmy odpowiadają za większość zaburzeń snu u dzieci:
- niewystarczający sen dla indywidualnych potrzeb fizjologicznych (ograniczenie”stylu życia” snu, opóźniony początek snu związany z bezsennością behawioralną)
- odpowiedni sen, ale fragmentowany lub zakłócany przez Warunki, takie jak obturacyjny bezdech senny lub okresowe zaburzenia ruchu kończyn, które powodują częste lub długotrwałe pobudzenie
- pierwotne zaburzenia nadmiernej senności w ciągu dnia, takie jak narkolepsja (mniej powszechna niż u dorosłych, ale niedostatecznie rozpoznawana u dzieci i młodzieży)
- zaburzenia rytmu dobowego, w których sen jest zwykle normalny w strukturze i czasie trwania, ale występuje w niepożądanym czasie (zespół opóźnionej fazy snu).
ze względów praktycznych zaburzenia snu można również zdefiniować jako przede wszystkim behawioralne lub organiczno-Medyczne. Te dwa typy często są pod wpływem podobnych czynników psychospołecznych i fizycznych / środowiskowych i często współistnieją.
Tabela 1
negatywny wpływ bezsenności na dzieci i młodzież
| Problem | objawy |
|---|---|
| senność w ciągu dnia | ziewanie, pocieranie oczu, odpoczywanie głowy na biurku |
| zmniejszona elastyczność poznawcza i kreatywność słowna | |
| słabe rozumowanie abstrakcyjne | |
| upośledzone zdolności motoryczne | |
| zmniejszenie uwagi i czujności | |
| Memory impairment | |
| Externalizing behaviors | Increased impulsivity, hyperactivity, and aggressiveness |
| Mood dysregulation | Increased irritability |
| Decreased positive mood | |
| Poor affect modulation | |
| Source: Bibliografia 1-4 | |
Tabela 2
typy diagnostyczne bezsenności dziecięcej
| diagnoza | charakterystyka |
|---|---|
| bezsenność behawioralna w dzieciństwie | wyuczone zachowania, które zakłócają początek lub utrzymanie snu |
| skojarzenie z początkiem snu | długotrwałe nocne pobudzenie, ponieważ dziecko może zasnąć tylko przy pewnych skojarzeniach snu, takich jak łagodzenie przez rodzica |
| Podtyp ustalania granic | aktywny opór, protesty słowne i powtarzające się żądania dziecka przed snem |
| bezsenność psychofizjologiczna | uwarunkowany niepokój związany z trudnościami w zasypianiu zwiększa fizjologiczne i emocjonalne pobudzenie, dodatkowo pogarsza zdolność do snu |
| opóźnione zaburzenia fazy snu | często u nastolatków; uporczywe przesunięcie fazowe w harmonogramie snu i budzenia (później czas snu i budzenia) że konflikt ze szkołą i styl życia wymaga |
| bezsenność wtórna | nie podstawowa; związane z innymi diagnozami lub czynnikami |
| zaburzenia psychiczne | depresja, lęk, zespół stresu pourazowego, zespół deficytu uwagi/nadpobudliwość |
| zaburzenia medyczne | zespół obturacyjnego bezdechu sennego, ból |
| leki | psychostymulanty stosowane w leczeniu ADHD i leki przeciwdepresyjne stosowane w dużej depresji mogą powodować opóźnienie początku snu |
z zaburzeniami psychicznymi
zaburzenia snu mogą głęboko wpływać na stan kliniczny, nasilenie i postępowanie w zaburzeniach psychicznych u dzieci i młodzieży.5-7 do 75% dzieci z poważnymi zaburzeniami depresyjnymi ma bezsenność (ciężką u 30%), a jedna trzecia nastolatków z depresją ma opóźniony początek snu. Dolegliwości senne-zwłaszcza odporność na sen przed snem, odmowa snu w samotności, zwiększone nocne lęki i koszmary nocne—są również powszechne u niespokojnych dzieci i tych, którzy doświadczyli ciężkiego urazu (w tym wykorzystywania fizycznego i seksualnego).
coraz więcej dowodów sugeruje, że dziecięca „pierwotna” bezsenność bez współistniejących zaburzeń psychicznych jest czynnikiem ryzyka rozwoju zaburzeń psychicznych w późniejszym życiu—szczególnie zaburzeń depresyjnych i lękowych. Leki psychotropowe, takie jak psychostymulanty i leki przeciwdepresyjne, mogą również zakłócać sen.
ADHD. Rodzice często zgłaszają, że dzieci z ADHD mają zaburzenia snu, zwłaszcza trudności z inicjowaniem snu, słaba jakość snu, niespokojny sen, częste nocne pobudzenie i skrócony czas snu.8 niezależnie od obserwacji rodziców, większość obiektywnych metod badania snu i architektury snu (polisomnografia, aktygrafia) wykazała nieliczne lub niespójne różnice między dziećmi z ADHD a osobami kontrolnymi.
problemy ze snem u dzieci z ADHD są często wieloczynnikowe. Potencjalne przyczyny to:
- opóźnienie wystąpienia psychostymulantów w czasie snu
- oporność przed snem związana z współistniejącym lękiem, zaburzeniem przeciwstawnym lub opóźnieniem fazy dobowej
- trudności związane z deficytami integracji sensorycznej związanymi z ADHD.
dostosowanie harmonogramu dawkowania psychostymulantu do wcześniejszego terminu może pomóc dzieciom, które mają problemy z zasypianiem. Jednak u niektórych dzieci Opóźnienie początku snu nie jest spowodowane działaniem stymulującym, ale lekiem ustępującym przed snem. Późna dawka psychostymulatora może zapobiec temu ” odbiciu.”
podczas leczenia dziecka z ADHD, Oceń współistniejące problemy ze snem i zapewnij diagnostycznie napędzaną terapię behawioralną i/lub lekową.
bezsenność behawioralna dzieciństwa